خبیر‌نیوز | خلاصه خبر

سه شنبه، 11 شهریور 1404
سامانه هوشمند خبیر‌نیوز با استفاده از آخرین فناوری‌های هوش مصنوعی، اخبار را برای شما خلاصه می‌نماید. وقت شما برای ما گران‌بهاست.

نیرو گرفته از موتور جستجوی دانش‌بنیان شریف (اولین موتور جستجوی مفهومی ایران):

اجتماع باشکوه "لشکریان صاحب‌الزمان"/ بیعت دوباره با امام زمان(عج) در مسجد جمکران - تسنیم

تسنیم | استان‌ها | سه شنبه، 11 شهریور 1404 - 09:53
هم زمان با شب نهم ربیع الاول و آغاز امامت حضرت ولی عصر (عج)، مسجد مقدس جمکران میزبان اجتماع پرشوری از هزاران زائر ایرانی و خارجی بود؛ شبی آکنده از نور، اشک، عهد و بیعت با امام زمان (عج) که با نوای «لبیک یا مهدی» در فضای مسجد طنین انداز شد.
مسجد،ايران،جمكران،شور،انتظار،عج،نور،مرگ،جمعيت،شب،امام،حضور،ب ...

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، شب نهم ربیع‌الاول بود؛ شبی که آغاز امامت و ولایت حضرت ولی‌عصر (عج) را در خود داشت، و مسجد جمکران با نور حضور عاشقان این امام بزرگوار شکوه تازه‌ای یافته بود.
آستان پر نور مسجد، غرق در نوری روحانی بود؛ نسیم خوش دعا و انتظار، فضایی جان‌فزا رقم می‌زد.
هزاران دل مشتاق، از شهرهای دور و نزدیک، گرد آمده بودند تا در آئینی بی‌مانند، بیعتی نو بسته و خلوص قلب را به نمایش بگذارند.
جمعیت باشکوه و گسترده در مسجد جمکران
رأس ساعت 21، هم‌صدا و هم‌آوا، هزاران زائر ایرانی و خارجی در صحن‌های مسجد گرد آمدند.
سرود جمهوری اسلامی ایران به‌صورت گروهی قرائت شد و با ندای گرم «لبیک یا مهدی»، همه ولو بر لب، بیعتی یکپارچه با امام زمان (عج) کردند.
این لحظه، جلوه‌ای از ارادت ملی و اتحاد قلب‌ها بود؛ تصویری از ملتی که در سایه عظمت یک باور معنوی گرد آمده‌اند .
فریاد وحدت در برابر استکبار؛ «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل»
در میانه شور دینی و بیعت با امام زمان (عج)، لحظه‌ای از وحدت سیاسی و فریاد مظلومیت نیز رقم خورد.
جمعیت حاضر در مسجد جمکران، یک‌صدا و پرشور، شعارهای «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» را سر دادند.
این شعارها، نه تنها واکنشی به سیاست‌های ستمگرانه استکبار جهانی بود، بلکه تجلی همراهی با مستضعفان عالم و اعلام ایستادگی و مقاومت در برابر ظلم و اشغال‌گری محسوب می‌شد.
صدای این شعارها در فضای ملکوتی جمکران، تصویری دیگر از ملت ایران را به نمایش گذاشت؛ ملتی که نه‌تنها در انتظار عدالت مهدوی، بلکه در میدان مقاومت در برابر طاغوت نیز ثابت‌قدم است.
حضور چهره‌های برجسته و مدعوان مراسم
در میان این ازدحام معنوی، چهره‌هایی شناخته‌شده یافت می‌شدند: حجت‌الاسلام‌والمسلمین عابدینی که با شور و انس الهی سخن می‌گفت، حجت‌الاسلام یکتا که در فصاحت و معنویت لحظه‌ها اثرگذار بود، مداحان اهل‌بیت (ع) محمد اسداللهی و سید رضا نریمانی که با نوای خود دل‌ها را به آسمان می‌بردند.
شاعر سبک‌بال و دل‌نواز، سید حمیدرضا برقعی، کلمات را با شور انتظار پیوند زد و قاری محبوب، حاج‌آقای حسینی، با ترتیل آیات، روح‌گذاران را سیراب کرد.
حامد سلطانی اجرای این مراسم باشکوه را به عهده داشت و با مهارتی که داشت، نظم و زیبایی لحظات را حفظ کرد.
برپایی غرفه‌های فرهنگی و برنامه‌های ویژه
در درب‌های ورودی یک و دو، غرفه‌هایی فرهنگی و مشاوره‌ای برپا بود.
«گل نرگس» و «جوانه‌های انتظار» ویژه کودکان و نوجوانان، در قالب استیج‌ها و نمایش‌های مختص این گروه، شور و شادی را به میان جمعیت افزودند و فرصت حضور کودکان را معنوی‌تر کردند.
احساس می‌کردی فرزندان فردای این سرزمین، بر بال معنویت، رشد یافته‌اند.
سخن اول عاشقان؛ ایران، پرچم‌دار ظهور
در چند گام جلوتر، قاب پرچم ایران روی گنبد فیروزه‌ای مسجد قرار گرفته بود؛ نمادی از امتداد پرچمی که قرار است ضمانت ظهور عدل الهی باشد.
این تصویر، نوید بخش عهدی دوباره بین ملّت ایران و حضرت مهدی (عج) بود.
گفت‌وگو با زائران؛ از ایران تا فراتر از مرزها
در میان آن همه شور، محفل کوچکی از گفت‌وگو شکل گرفت: یکی از زائران ایرانی، از تهران آمده بود: با چشمانی پر از اشتیاق گفت: برای من این شب یعنی تجدید عهد؛ یعنی بادی که در شب‌های غیبت می‌وزد و بازتاب امید می‌آفریند.
زائری از افغانستان در گوشه‌ای آرام ایستاده بود: سال‌ها آرزوی این لحظه در دل داشتم؛ اینجا، در این شب، گویی در قلب ثانیه‌ها حضور دارم.
یک نوجوان کوچک از مشهد شبیه مردی خردسال به نظر می‌رسید؛ با نگاهی آسمانی گفت: من هم امروز بیعت کردم...
نمی‌دانم بیعت یعنی چه، فقط می‌دانم برای امام منتظرم.
جمله‌اش ساده بود، اما عمقش بسیار بزرگ.
روایت نهایی؛ لحظه‌ای که تاریخ در دل‌ها ثبت شد
جمعیت همچنان در قابل وصفی نمی‌گنجید؛ صفوف منظم، نفسی در همیده، نجوای «لبیک یا مهدی» در هم پیوسته، همه معنای انتظار و عشق را زنده می‌کردند.
نور چراغ‌ها، وقار مسجد را دوچندان و دل‌ها را به نور ایمان گره می‌زد.
شکوهِ این شب، قرار نبود در وصف‌ها بگنجد؛ این اجتماع، روایت بلندی از عشق به صاحب حقیقی انسانیت بود.
جمعی به مسجد آمده بود تا پیمانی دوباره ببندد؛ پیمانی که در هیاهوی جهان گم است، اما در گنبد فیروزه‌ای جمکران، تجلّی یافت.
انتهای پیام/