۲ دانشمند ایرانی‌ پوست انسان ساختند

به گزارش مشرق، تیم تحقیقاتی موسسه فریزر دانشگاه کوئینزلند از سلول‌های بنیادی برای ایجاد یک ماکت از پوست انسان، همراه با رگ‌های خونی، مویرگ‌ها، فولیکول‌های مو، لایه‌های بافت و سلول‌های ایمنی استفاده کردند.
دکتر عباس شفیعی گفت که این مدل پوست که ساخت آن شش سال طول کشیده است، می‌تواند در پیوند پوست، بهبود زخم و مطالعه اختلالات پوستی تحول ایجاد کند.
به گزارش ان زد دکتر، دکتر عباس شفیعی، که این مطالعه را با همکاری «مترو نورت هلت» (Metro North Health) انجام داده، گفت که پیشرفت‌های اخیر در تحقیقات سلول‌های بنیادی به آن‌ها اجازه داده تا مدل‌های آزمایشگاهی سه‌بعدی پوست ایجاد کنند.
دکتر شفیعی در ادامه درباره این ماکت پوست انسانی توضیح داد: این شبیه‌ترین مدل پوستی به انسان است که تاکنون در جهان توسعه داده شده و به ما امکان می‌دهد بیماری‌ها را مطالعه و درمان‌ها را با دقت بیشتری آزمایش کنیم.
این در حالی است که تاکنون دانشمندان در نحوه مطالعه بیماری‌های پوستی و توسعه درمان‌های جدید محدود بوده‌اند.
این محقق ایرانی افزود: اما با یک مدل پوستی مانند این، که پوست واقعی انسان را به دقت تقلید می‌کند، می‌توانیم بیماری‌ها را با دقت بیشتری مطالعه کنیم، درمان‌ها را آزمایش کنیم و درمان‌های جدید را به طور مؤثرتری توسعه دهیم
دکتر شفیعی در توضیح چگونگی انجام این پروژه تحقیقاتی گفت: ما سلول‌های پوست انسان را گرفتیم و آن‌ها را به سلول‌های بنیادی برنامه‌ریزی مجدد کردیم که می‌توانند به هر نوع سلولی در بدن تبدیل شوند.
ما این سلول‌های بنیادی را در ظروف آزمایشگاهی موسوم به «پتری دیش» قرار دادیم و آن‌ها را به نسخه‌های کوچک پوست، به نام ارگانوئیدهای پوستی، رشد دادیم.
سپس از همان سلول‌های بنیادی برای ایجاد رگ‌های خونی ریز استفاده کردیم و آن‌ها را به پوست در حال رشد اضافه کردیم.
او در ادامه توضیح داد: این پوست درست مانند پوست طبیعی انسان، با لایه‌ها، فولیکول‌های مو، رنگدانه، الگوی زائده‌ها، اعصاب و از همه مهم‌تر، خون‌رسانی خاص خود، توسعه یافت.
پروفسور کیارش خسروتهرانی دیگر محقق ایرانی مسئول این تحقیق گفت که این پوست مهندسی‌شده به بهبود پیوند پوست و درمان اختلالات التهابی پوست مانند پسوریازیس، درماتیت آتوپیک، اسکلرودرمی و سایر بیماری‌های ژنتیکی کمک خواهد کرد.
پروفسور خسروتهرانی افزود: پیوند پوست برای درمان زخم‌ها و سوختگی‌های بزرگ استفاده می‌شود، اما اثربخشی آن‌ها می‌تواند محدود باشد و خطر عفونت بالا است.
اما این مدل پوست (کشت شده در آزمایشگاه) ما را قادر می‌سازد تا این درمان‌ها را همراه با بهبود زخم، پزشکی ترمیمی و پوست‌شناسی دقیق، پیشرفت بیشتری دهیم.
درمان اختلالات پوستی می‌تواند دشوار باشد و این یک پیشرفت واقعی است که بتوانیم برای افرادی که با بیماری‌های مزمن زندگی می‌کنند، امید ایجاد کنیم.