خشم صاحبان صنایع و کشاورزان از سیاست‌های آبی کابینه نتانیاهو - تسنیم
شدت خشکسالی در فلسطین اشغالی امسال به قدری بود که صنعت توریسم نیز آسیب دید؛ چرا که سطح آب رودخانه ها و دریاچه الجلیل در ارتفاعات جولان اشغالی آنقدر پایین آمده که شرکت های توریستی قایق رانی نتوانستند در تابستان کار خود را آغاز کنند.
به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، سرزمین فلسطین اشغالی بخش جدایی‌ناپذیری از کانون گرم منطقه مدیترانه و خاورمیانه است و اثرات آن به صورت کاهش بارندگی، خشک‌شدن رودخانه‌ها و تأثیر بر دسترسی به آب قابل مشاهده است.
علی‌رغم تأسیسات متعدد آب شیرین‌کن که برای بخش شرب استفاده می‌شود، سایر حوزه‌ها امسال در اراضی اشغالی با بحران آب روبرو بودند.
مناطقی مانند الجلیل علیا و ارتفاعات جولان که به خط لوله سراسری متصل نیستند، در سال جاری با کاهش 30 درصدی منابع آب مواجه شدند.
در نتیجه، وزارت دارایی مجبور شد شرایط خشکسالی را بپذیرد و مبالغی را برای جبران خسارت کشاورزان آسیب‌دیده در نظر بگیرد.
به گفته کارشناسان حوزه آب اسرائیل، حتی اگر کاهش بارندگی صرفا «متوسط» باشد، تأثیر آن بر منابع آب میتواند بسیار شدیدتر باشد.
زیرا کاهش متوسط بارندگی میتواند منجر به افت شدید میزان آب ذخیره شده در مخازن طبیعی مانند سفره‌های آب زیرزمینی، نهرها و دریاچه‌های طبیعی شود.
نکته مهم این است که آسیب‌پذیری در برابر خشکسالی نه تنها مسئله‌ای مربوط به جغرافیا، بلکه مربوط به ساختار اقتصادی و ساختار اجتماعی نیز است.
شیرین‌کردن آب یک راه‌حل حیاتی است، اما به انرژی، زیرساخت‌ها و بودجه زیادی نیاز دارد و اگر این تأسیسات به هر دلیلی آسیب ببیند، وابستگی به آب طبیعی افزایش می‌یابد.
به گفته کارشناسان دانشگاهی در فلسطین اشغالی، یکی از بزرگترین خطرات، این توهم است که اوضاع تحت کنترل است، به خصوص وقتی که سال‌های بارانی ناگهان از راه می‌رسند.[1]
شدت خشکسالی در فلسطین اشغالی امسال به حدی بود که طبق گزارش شبکه 11 اسرائیل، صنعت توریسم نیز آسیب دید؛ چرا که سطح آب رودخانه‌ها و دریاچه الجلیل در ارتفاعات جولان اشغالی به قدری پایین آمده که شرکت‌های توریستی قایق‌رانی نتوانستند در تابستان کار خود را آغاز کنند و همین مسئله ضربه شدیدی به صنعت گردشگری آنها وارد کرد، صنعتی که در تلاش برای بهبود و رهایی از ضربات نبرد دو ساله ارتش اسرائیل با حزب‌الله لبنان است.
در اراضی اشغالی، بخشی از آب مورد نیاز بخش کشاورزی از آب‌شیرینی که توسط وزارت انرژی اختصاص داده شده، تامین می‌شود.
با توجه به خشکسالی و کاهش میزان بارندگی در سال 2025، این موضوع مطرح بود که اگر دولت بخواهد آب تخصیصی به کشاورزی را کاهش دهد، تولید محصولات کاهش و قیمت‌ها افزایش خواهد یافت.
در همین راستا در سال جاری به دلیل کاهش بارندگی و عدم تخصیص آب شیرین از سیستم آب ملی، ده‌ها هکتار از زمین‌های زراعی در بخش الجلیل خشک شدند.[2]
طبق برآورد وزارت کشاورزی رژیم صهیونیستی، در نتیجه خشکسالی امسال، 50 میلیون شِکِل (15 میلیون دلار) به این صنعت خسارت وارد شده است و انتظار می‌رود تا ماه دسامبر 150 میلیون شِکِل (45 میلیون دلار) دیگر نیز به این رقم اضافه شود.
همچنین یک منبع در این وزارتخانه اعلام کرد: «ما در پایان تابستان هستیم و نمی‌دانیم چگونه از این وضعیت خارج خواهیم شد.»
خسارت ناشی از کمبود بارندگی و کاهش آب، به حیوانات به ویژه زنبورها نیز آسیب رسانده است.
به دلیل کمبود بارندگی، علف، گندم و گل وجود ندارد و بنابراین زنبورها غذای کمتری دارند.
طبق برآوردهای وزارت کشاورزی اسرائیل، حدود 50 درصد از زنبورها در سال گذشته جان خود را از دست داده‌اند.[3]
در همین راستا «یانکلا موسکوویچ»، رئیس کمیته کشاورزی منطقه نقب که به عنوان رئیس کنفرانس کشاورزی اسرائیل 2025 انتخاب شده، نسبت به تهدید امنیت غذایی در اسرائیل و خشکسالی گسترده هشدار داد.
موسکوویچ اعلام کرد: در سال حدود یکصد میلیون مترمکعب آب تصفیه‌شده‌ای به جای اینکه به سمت صحرای نقب هدایت شود، به دریا ریخته می‌شود.
این اقدامی برخاسته از سهل‌انگاری است.
اگر با این سرعت ادامه دهیم، با بحران‌های شدیدتر آبی روبرو خواهیم شد.
وی در ادامه از نحوه مدیریت کشاورزی توسط کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم صهیونیستی انتقاد کرد که منجر به افزایش قیمت‌ها و آسیب رساندن به توانایی مردم در خرید محصولات محلی شده است.
موسکوویچ گفت: در دهه گذشته، کابینه نتانیاهو به این سمت کشیده شد که واردات ارزان، هزینه زندگی را حل خواهد کرد.
اما در واقعیت، قیمت‌ها کاهش نیافته‌اند زیرا بازرگانان ارزان می‌خرند و گران می‌فروشند و کابینه اسرائیل هم هیچ کنترلی بر این امر ندارد.
در نتیجه مصرف‌کننده باید هزینه آن را بپردازد.[4]
اوج معضلات مربوط به خشکسالی در اراضی اشغالی را باید در نگاه ساکنین آن مشاهده کرد که طبق نظرسنجی مؤسسه نقشه‌برداری ژئوکارتوگرافی اسرائیل، هنوز عدم آگاهی زیادی در مسئله کم‌آبی در بین ساکنین وجود دارد، که بخشی از آن به این دلیل است که اکثر اسرائیلی‌ها دلخوش به کارخانه‌های آب شیرین‌کن هستند.
در واقع این گزارش تأیید می‌کند ساکنان سرزمین‌های اشغالی از عمق بحران آب بی‌اطلاع هستند و بنابراین گام‌های قابل توجهی برای صرفه‌جویی در مصرف آب برنمی‌دارند.
به عنوان مثال، مشخص شد 40 درصد از شهرک نشینان صهیونیست ادعا می‌کنند هیچ بحران آبی وجود ندارد و 20 درصد دیگر هم نتوانستند به روشنی پاسخ دهند آیا بحران آب وجود دارد یا خیر.
بنابراین 60 درصد ساکنین اراضی اشغالی از وضعیت واقعی بخش آب مطلع نیستند.
همچنین به طور کلی تنها حدود 40 درصد براین باورند در کشاورزی بحران آب وجود دارد، در حالی که گزارش‌های مستند نشان می‌دهد در بخش کشاورزی، اسرائیل با مشکلات آبی روبرو است.[5]
در عین حال نباید این مسئله را فراموش کرد که تأسیسات آب شیرین‌کن یکی از مهمترین ساختارهای زیربنایی رژیم صهیونیستی به شمار می‌رود که اگر به هر دلیلی به آنها آسیب برسد، میتواند کل شهرک نشینان را درگیر بحران کند و این به دلیل اتکای زیادشان به منابع آبی غیرطبیعی است.
نکته دیگر آنکه بحران خشکسالی و کمبود آب در فلسطین اشغالی در سایر حوزه‌ها خود را نشان داده است.
اگرچه که به دلیل حساس بودن این مسئله، اخبار بسیار کمی در رسانه‌های عبری منتشر می‌شود اما با این حال می‌توان پی برد با وجود ادعاها و گزافه گویی‌های فراوان اسرائیلی‌ها در زمینه مدیریت آب، آنها در حوزه کشاورزی با مشکلات قابل توجهی روبرو هستند که خسارات مادی مستقیم و غیرمستقیمی را نیز برایشان به بار آورده است.
پانوشت:
[1] .
https://www.ynet.co.il/environment-science/article/b1zvgoyulx
[2] .
https://www.davar1.co.il/622536/
[3] .
https://www.jdn.co.il/news/2466171/
[4] .
https://www.israelhayom.co.il/news/environment/article/18698389
[5] .
https://www.msn.com/he-il/news/other/%D7%A1%D7%A7%D7%A8-%D7%9E%D7%93%D7% %A8
انتهای پیام/
