آنالیز شکست سپاهان مقابل پرسپولیس؛ فوتبالی که اصلا عادلانه نیست!+تصویر
سپاهان در حالی با یک گل مقابل پرسپولیس شکست خورد که نمایش برتری در همه فاکتورهای فنی داشت اما فرصت سوزی مهاجمان و اشتباهات فردی، نتیجه را به سود رقیب سنتی رقم زد و زردپوشان را در حسرت پیروزی گذاشت.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از اصفهان، هفته دوم رقابتهای لیگ برتر، جام خلیج فارس، روز گذشته با برگزاری 3 دیدار به پایان رسید که در یکی از این رقابتها تیم فوتبال سپاهان با نتیجه یک بر صفر مقابل پرسپولیس شکست خورد.
سپاهان مقابل پرسپولیس شکست تلخ و بهتآوری را تجربه کرد و 3 امتیاز مهم را به رقیب سنتیاش هدیه داد؛ تیم نویدکیا در شبی که با یکی از ضعیفترین و آشفتهترین پرسپولیسهای یک دهه اخیر مواجه شده بود، یکی از بهترین فوتبالهای چند فصل اخیرش را به نمایش گذاشت و در تک تک مولفههای فوتبالی بهتر عمل کرد اما اسیر بدشانسی و البته فرصتسوزی غیر قابل باور مهاجمانش شد و شکست خورد تا یکبار دیگر ثابت شود که فوتبال اصلا بازی عادلانهای نیست.
زردپوشان اصفهانی در این دیدار بازی کاملا یکطرفهای را به نمایش گذاشتند و در تمامی فاکتورهای فنی سرتر بودند اما چوب بیدقتی باور نکردنی مهاجمان و البته اشتباه مسلم آریا یوسفی در مهار علیپور را خوردند و در عین ناباوری تسلیم شدند.
این دیدار در شرایطی برگزار شد که اتفاقات یکسال اخیر در اطراف دو تیم،فضای بازی را ملتهب کرده بود؛ پرسپولیس در طول 4 سال گذشته در هیچ بازی نتوانسته بود که سپاهان را شکست دهد و علاوه بر این سال گذشته در 4 بازی پیاپی مقابل زردپوشان اصفهانی شکست خورده بود و میخواست که به هر قیمتی که شده، این طلسم را بشکند.از طرفی هواداران سپاهان به شدت از پیوستن نیازمند به پرسپولیس عصبانی بودند و نتیجه بازی برای آنها به شدت حیثیتی شده بود و میخواستند تا پیروزی مقابل پرسپولیس، هم از دروازهبان سابقشان انتقام بگیرند و هم طلسم پیروزیهای متوالی را حفظ کنند اما در عمل سرخها بودند که به هدفشان رسیدند.
سپاهان با این نتیجه یک امتیازی باقی مانده و موقتا در رده هشتم جدول ایستاد؛ پرسپولیس هم با این برد 4 امتیازی شد و به رده دوم جدول صعود کرد.
باخت در عین شایستگی
سپاهان باخت اما هودارانش را امیدوار نگه داشت؛ تیم نویدکیا در دو بازی قبلیاش خیلی ضعیف ظاهر شده بود و ایرادات فنی و تاکتیکی زیادی داشت به نحوی که اکثر هواداران این تیم تصور میکردند که امسال شانسی برای قهرمانی ندارند اما شب گذشته بر خلاف دو بازی قبلی، فوتبالی تاکتیکی و جذاب را به نمایش گذاشت و از انسجام تاکتیکی و تیمی خوبی برخوردار بود.
محرم نویدکیا در این دیدار تیمش را با یک تغییر نسبت هفته گذشته میدان فرستاده و ترجیح داده بود تا لطفی را از ترکیب خارج کند و با فرستادن عسکری به جناح چپ، از جواد آقاییپور در پست وینگر راست بهره بگیرد.
سپاهانیها شب گذشته با آرایش 1_3_2_4 به میدان آمده بودند و در زمان حمله به سیستم 3_3_4 تغییر آرایش داده و در زمان دفاع به سیستم 1_5_4 تغییر شیوه میدادند.
تیم نویدکیا به بازی مالکانه آورده بودند و تلاش داشتند تا با پرس از بالا، تیم هاشمیان را در یکسوم دفاعی خودش تحت فشار قرار داده و حرکات ترکیبی، ارسالهای عرضی و پاس به عمق دفاع از خلاءهای موجود در خط دفاعی پرسپولیس بهره بگیرند.
تغییر تاکتیک برای پوشش نقاط ضعف
نویدکیا آنالیز دقیقی از ایرادات تیمش در دو بازی قبلی داشت و بر همین اساس تاکتیک سپاهان را به نحوی انتخاب کرده بود که تمرکزشان بیشتر روی پخش توپ و حرکت از کنارهها باشد؛ واقعیت این است که خط میانی سپاهان بعد از جدایی انزونزی و مصدومیت کریمی تضعیف شده؛ از طرفی نویدکیا میدانست که ساختار دفاعی پرسپولیس به ویژه در دفاع کناری با مشکل روبهرو است و فاصله بین مدافعان مرکزی تیم هاشمیان زیاد است و بر همین اساس ترجیح داده بود تا به جای بازیسازی از عمق، این وظیفه را به بازیکنان کناری تیمش بسپارد و تلاش داشت تا با استفاده از سرعت بالا و خلاقیت زوجهای زکیپور _عسکری و یوسفی_ آقاییپور در دو جناح سپاهان، خط میانی پرسپولیس را دور زده و از جریان بازی خارج کند.
بازیکنان سپاهان مطابق تاکتیک انتخابیشان تلاش کردند تا با پرس از بالا و کشاندن توپ به جناحین و در طول زمین حرکت کنند و با ارسالهای عرضی و پاسهای کاتبک، از فضای پشت مدافعان کناری و خلأهای به وجود آمده در عمق دفاع پرسپولیس استفاده کرده و موقعیتسازی کنند.
از طرغی شیوه بازی دور از ذهن پرسپولیسیها و عدم تمایل سرخپوشان به پرس به زردپوشان اجازه داده بود تا کنترل کامل بازی را در دست داشته باشند و به راحتی برنامههای تاکتیکیشان را پیاده کنند.
مهمترین عامل شکست
زردپوشان اصفهانی نیمه اول فوتبال بدون نقصی ارائه دادند و موقعیتهای پرشماری را هم خلق کردند اما بیدقتی عجیب وباورنکردنی مهاجمان این تیم در زدن ضربات نهایی در کنار درخشش نیازمند مانع از گلزنی آنها شد.
به عبارت دیگر مهمترین عامل شکست سپاهان، فرصتسوزی پرشمار مهاجمان و البته اشتباه مسلم خط دفاعی و گلر این تیم در جایگیری بود؛ امید عالیشاه روی یک لحظه غفلت بازیکنان سپاهان در بازپسگیری توپ پایهگذار ضدحمله خطرناکی شد و با یک ارسال دقیق توپ را به علیپور رساند و خروج غلط حسینی هم اشتباه سپاهانیها را تکمیل کرد و پرسپولیس به گل برتری رسید.
نقاط قوت سپاهان
یکی از نکات قابل توجه در نمایش شب گذشته سپاهان به سرعت انتقال توپ و تغییر فاز شاگردان نویدکیا از دفاع به حمله بر میگردد؛ سرعت بالای بازیکنانی مثل زکیپور، یوسفی، عسکری و آقاییپور به سپاهان اجازه میدهد تا در هنگام دفاع به سرعت جمع شده و پس از در اختیار گرفتن مالکیت توپ، با همان سرعت بازی را باز کنند و تنها با چند پاس آرایش هجومی به خود بگیرند و همین قابلیت موجب شده تا زردپوشان اصفهانی در حملات به شدت خطرناک باشند.علاوه بر این هافبکهای سپاهان به ویژه نورافکن در استفاده از توپهای سوم و برگشتی میانه میدان توانایی خوبی دارند و این ویژگی پایهگذار موج سوم حملات سپاهان است.
یکی دیگر از پوئنهای مثبت تیم نویدکیا برخورداری از نظم تاکتیکی و انسجام تیمی بود که با توجه به تغییرات گسترده سپاهان، قابل توجه به نظر میرسد.
پرسپولیس، مدعی که مدعی نیست!
در آن سو پرسپولیس نتوانست در قامت یک مدعی ظاهر شود و با وجود برتری در نتیجه فوتبالی ضعیف و دور از ذهن را به نمایش گذاشت؛ هاشمیان گذشته پرسپولیس را با سیستم 1_3_2_4 راهی میدان کرده و با اتکاء به تعداد بالای هافبکهایش در میانه میدان، فضاهای حرکتی زردپوشان در عرض زمین را ببندد و از فاصله به وجود آمده بین خط هافبک و حمله سپاهان نهایت بهره را برده و مانع شکلگیری حملات آنها شود.اما چینش ترکیب غلط و ضعف پرسپولیسیها به ویژه بازیکنان میانی این تیم در اجرای پرس و بازی درگیرانه باعث شد تا سرخپوشان از همان دقایق ابتدایی کنترل بازی و میانه میدان را به سپاهانیها واگذار کنند.از طرفی بازیکنان پرسپولیس هنوز به هماهنگی نرسیده و در انجام وظایفشان سرگردان هستند.
واقعیت این است که پرسپولیس لیگ بیست و پنجم علیرغم مهرههای خوبی که دارد، اصلا در حد و اندازه یک تیم مدعی بازی نمیکند و از نظر تاکتیکی کاملا آشفته است؛ انتخاب ترکیب غلط و اصرار به استفاده از بازیکنان در پستهای غیر تخصصی به ویژه در پست دفاع چپ باعث شده تا شیوه بازی این تیم شکل و ریتم مناسبی نداشته باشد و هر تیمی بتواند آنها را زمینگیر کند.
ترکیب غلط و اصرار عجیب هاشمیان
به عبارت دیگر انتخاب ترکیب اشتباه مهمترین فاکتور در بازی ضعیف پرسپولیس مقابل سپاهان بود؛ سرمربی تازهکار پرسپولیس با وجود در اختیار داشتن میلاد محمدی به شکل عجیبی اصرار دارد تا از احمدزاده در دفاع چپ استفاده کند و با این حرکت عملا جناح چپ تیمش را فلج میکند؛ جالبتر آنکه این تنها اشتباه هاشمیان در چینش ترکیب تیمش نیست و سرمربی پرسپولیس با وجود آنکه میداند باکیچ توانایی بازی در پست هافبک دفاعی را ندارد اما ترجیح داده تا به جای انتقال او به خط جلوتر همچنان از هافبک خارجی تیمش دذ این پست استفاده کند.
عجیبتر آنکه هاشمیان امین کاظمیان و خدابندهلو را به بیفوما و شکاری ترجیح داده و رسما تمام مهرههای هجومی تیمش را نیمکتنشین کرده است.
از طرفی هافبکهای پرسپولیس مدتهاست که از شرایط آرمانی دور هستند و نه تنها قادر نیستند که تیمشان را از زیر فشار خارج کنند بلکه حضورشان در حملات هم موثر نیست.
به عبارت دیگر خط میانی پرسپولیس نه در دفاع مشارکت درستی دارد و نه در حمله و بازیسازی و همین ضعف باعث شده تا توانایی پرسپولیس برای خلق موقعیت به شدت کاهش یابد و فشار زیادی به خط دفاعی این تیم وارد شود؛ نقطه ضعفی که در بازی شب گذشته کاملا به چشم آمد و سرخپوشان بیش از 70 دقیقه زیر فشار بودند و صرفا با اتکا به تیزهوشی و تجربه بالای عالیشاه و علیپور توانستند به گل برسند.
پرسپولیس در فاز هجومی کاملا ناامیدکننده ظاهر شده و به جز یک صحنه موقعیت خاص دیگری به دست نیاورد.
سرخها در فاز دفاعی نیز ضعیف ظاهر شده و اشتباهات زیادی داشتند و اگر بیدقتی مهاجمان سپاهان و البته واکنشهای درست نیازمند نبود، شکست سنگینی را تجربه میکردند.
عدم تمایل سرخها به پرس
نکته جالب دیگر پرسپولیس هاشمیان، عدم تمایل سرخها به پرس از بالاست.
پرسپولیس فصل گذشته با اتکاء به آمادگی جسمانی بالای بازیکنانش پرس سنگینی را از همان زمین حریف و از بازیکنان خط حمله خود آغاز کرده و در بیشتر مواقع بازی خود برتری خود را به تیم مقابل دیکته میکردند با این حال در تیم هاشمیان خبر چندانی از پرس نیست و چیزی که مشخص است سرمربی تازهکار سرخها علاقه چندانی به پرس ندارد.
در مجموع میتوان گفت که سپاهان شب گذشته فارغ از نتیجه فوتبال با کیفیتی را به نمایش گذاشت و در تمامی فاکتورهای موثر نسبت به پرسپولیس برتری چشمگیری داشت و دلایل شکست این تیم را میتوان در عدم تمرکز روانی بازیکنان، بیدقتی در زدن ضربات نهایی و فقدان مهاجم چارچوبشناس خلاصه کرد.
خ
انتهای پیام/170