فاجعه انسانی در غزه؛ روایت رسانه‌های غربی
با اعلام رسمی قحطی در غزه، رسانه‌های غربی اگرچه تصاویر و آمار تکان‌دهنده منتشر کرده‌اند، اما سکوت درباره مسئولیت مستقیم قدرت‌های بزرگ، فاجعه‌ای دیگر بر وجدان جهانی تحمیل می‌کند.
سرویس جهان مشرق - سازمان ملل متحد با صدور بیانیه‌ای مشترک از سوی چهار نهاد اصلی خود ــ سازمان جهانی بهداشت، یونیسف، برنامه جهانی غذا و سازمان خواربار و کشاورزی (فائو) ــ رسماً وقوع «قحطی» در نوار غزه را تأیید کرد.
بر اساس گزارش «سامانه یکپارچه فازبندی امنیت غذایی»، از نیمه اوت تاکنون بیش از ۶۴۰ هزار نفر در شرایط قحطی قرار گرفته‌اند و بیش از یک میلیون نفر دیگر نیز در مرحله اضطراری قرار دارند.
این گزارش تأکید دارد که بیش از یک‌سوم جمعیت روزهایی را بدون غذا سپری می‌کنند و بسیاری از والدین تنها توانایی تغذیه کودکان خود را دارند.
واقعیت‌های میدانی
نشریه ایکونومیست نوشت که بیش از هزار نفر در صف دریافت کمک‌های غذایی کشته شده‌اند و پانزده درصد کودکان زیر پنج سال دچار سوءتغذیه شدید هستند.
از ماه آوریل تاکنون بیش از بیست هزار کودک به دلیل کمبود تغذیه در بیمارستان‌ها بستری شده‌اند.
همچنین ۹۸ درصد زمین‌های کشاورزی و تقریباً تمام دام‌ها نابود شده‌اند و قیمت مواد غذایی تا ۱۵۰ برابر نسبت به پیش از جنگ افزایش یافته است.
نیویورک‌تایمز در گزارش خود تأکید کرده که سکوت ایالات متحده در برابر این بحران خشم کشورهای اروپایی را برانگیخته است، در حالی‌که دولت آمریکا همچنان حمایت مالی و تسلیحاتی از اسرائیل را ادامه می‌دهد.
در مقابل، واشنگتن‌پست نوشت اسرائیل یافته‌های سازمان ملل را «جانبدارانه» خوانده، اما کارشناسان سازمان ملل این ادعا را رد کرده و تأکید کرده‌اند که داده‌ها بر پایه روش‌های علمی جمع‌آوری شده است.
همزمان با آغاز عملیات طوفان الاقصی، جنگ روایت‌ها میان رژیم صهیونیستی و رسانه‌های مقاومت شدت گرفت
معیارهای جهانی و روایت‌های انسانی
حتی روزنامه محافظه‌کار تلگراف اذعان کرد که سه معیار جهانی قحطی در غزه محقق شده است: دست‌کم ۲۰ درصد خانوارها از غذای کافی محرومند، بیش از ۳۰ درصد کودکان دچار سوءتغذیه حاد هستند و روزانه دست‌کم دو نفر از هر ده هزار نفر به دلیل گرسنگی جان می‌بازند.
رسانه‌های غربی در کنار داده‌های آماری، روایت‌های انسانی تکان‌دهنده‌ای نیز منتشر کرده‌اند.
گاردین نوشت مردم غزه در طول روز با بیماری، خستگی و درماندگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
تایمز داستان مادری را روایت کرد که تنها توانایی خوراندن آب و شکر به فرزندانش را دارد.
همچنین، وب‌سایت (iPaper) به نقل از یک امدادگر نوشت: «سه روز است غذای واقعی نخورده‌ام و برای نخستین بار در زندگی آرزو کردم ای کاش فرزندی نداشتم، چون نمی‌توانم مرگ تدریجی آن‌ها را ببینم.»