مشهدالرضا در سوگ امام هشتم/ دریای اشک و دلدادگی زائران در روز شهادت امام رئوف
در روز شهادت حضرت علی بن موسی الرضا (ع)، شهر مقدس مشهد یکپارچه غرق در عزا و ماتم است. خیابان ها مملو از دسته های عزاداری و زائران دلشکسته ای است که از سراسر ایران و جهان، خود را به حرم مطهر رسانده اند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از مشهد،روز شهادت، مشهد به معنای واقعی کلمه، غرق در جمعیت می‌شود.
خیابان‌های اصلی منتهی به حرم، به‌ویژه خیابان‌های شیرازی، طبرسی و امام رضا، به رودهایی خروشان از انسان‌های سیاه‌پوش تبدیل می‌شوند.
این جمعیت، از هر سن و سالی و از هر قشر و طبقه‌ای، با پای پیاده، خود را به حرم می‌رسانند.
بسیاری از زائران، مسافت‌های صدها کیلومتری را با پای پیاده طی کرده‌اند تا در این روز، خود را به حرم مطهر برسانند.
در این دریای انسانی، پیرزنی را می‌بینی که با عصا و پایی لرزان، گام برمی‌دارد و جوانی را که با اشک در چشم، مسیرش را در میان جمعیت باز می‌کند.
این تصاویر، نمایش خالص‌ترین نوع عشق و ارادت است که جز در مکتب اهل بیت نمی‌توان یافت.
حضور بی‌نظیر زائران و دسته‌های عزاداری
در این روز، صحن‌ها و رواق‌های حرم مطهر، جلوه‌ای بی‌نظیر از حضور بی‌شمار زائران به خود می‌گیرد.
از هر شهر و دیاری، دسته‌های عزاداری با پرچم‌ها و نشان‌های خاص خود، با نوحه‌خوانی و سینه‌زنی وارد حرم می‌شوند.
هر دسته، با نوای حزن‌انگیز و سوزناک خود، گوشه‌ای از غم شهادت امام را فریاد می‌زند.
این حضور پرشور و متنوع، نشان‌دهنده پیوند عمیق و ریشه‌دار مردم ایران با خاندان عصمت و طهارت است.
نوحه‌خوانی‌های سنتی، همراه با صدای زنجیرزنی و سینه‌زنی‌های محکم، فضایی معنوی و پر از شور حسینی را در دل حرم رضوی ایجاد می‌کند.
جلوه‌های مهمان‌نوازی و همدلی
علاوه بر خادمان رسمی حرم، مردم مشهد نیز در این روز، با برپایی موکب‌های مردمی در خیابان‌ها و کوچه‌ها، به استقبال زائران می‌روند.
این موکب‌ها، با توزیع نذورات، چای و غذای گرم، تلاش می‌کنند تا خستگی راه را از تن زائران به در کنند.
این مهمان‌نوازی، نشان از کرامت و رأفت مردم مشهد دارد که در پیروی از امام خود، خدمت به زائران را افتخار می‌دانند.
همچنین در سطح شهر، فضا برای اسکان موقت زائران در مدارس و حسینیه‌ها فراهم می‌شود تا هیچ زائری از رسیدن به حرم و شرکت در مراسم بازنماند.
نقش محوری خادمین و نظم حاکم
در این ازدحام میلیونی، نقش خادمان حرم بسیار پررنگ و حیاتی است.
آن‌ها با لباس‌های منظم و چهره‌های مهربانشان، همچون میزبانان خستگی‌ناپذیر، در میان جمعیت حرکت کرده و به زائران خدمت‌رسانی می‌کنند.
از راهنمایی زائران گم‌شده گرفته تا توزیع آب و شربت، از مدیریت جمعیت در صحن‌ها تا ارائه خدمات پزشکی در مراکز درمانی حرم، همه و همه با نظم و عشق به انجام می‌رسد.
این تلاش خستگی‌ناپذیر خادمان، تجلی عملی رأفت و مهربانی امام رضاست که در هر گوشه از حرم به چشم می‌خورد و نشان می‌دهد که در این حرم، همه چیز برای راحتی و آرامش زائران فراهم شده است.
اوج حماسه وداع؛ لحظه اوج حزن و اندوه
اوج عزاداری و حزن در لحظه شهادت امام اتفاق می‌افتد.
با فرارسیدن لحظه شهادت، صحن‌ها و رواق‌ها یکپارچه سکوت می‌شوند و تنها صدای نوحه‌خوانی و گریه از بلندگوهای حرم به گوش می‌رسد.
این لحظات، لحظات اوج اتصال قلبی تمام عاشقان به امام رئوف است.
اشک‌ها بی‌اختیار سرازیر می‌شوند و قلب‌ها از اندوه سرشار می‌گردند.
در این لحظه، مشهد فقط یک شهر نیست، بلکه یک قلب تپنده است که تمام ایران را به سوی خود می‌کشاند تا در کنار بارگاه امام، به سوگواری بنشینند.
این مراسم، تا پاسی از شب ادامه می‌یابد و مشهد تا روزها، حال و هوای عزا و ماتم دارد.
انتهای پیام/282/.
