دو محقق ایرانی پوست انسان را در آزمایشگاه ساختند
گروهی از محققان دانشگاه کویینزلند با همکاری دو پژوهشگر ایرانی برای نخستین بار در جهان موفق به پرورش پوست کامل انسان در آزمایشگاه شدند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، محققان انستیتو فریزر دانشگاه کویینزلند با استفاده از سلول های بنیادی نسخه ای از پوست انسان را که حاوی رگ ها خونی، مویرگها، فولیکولهای مو، لایههای متعدد بافت و سلولهای ایمنی بود ابداع کردند.
دکتر عباش شفیعی که این پژوهش را با همکاری Metro North Health انجام داده، می گوید: این پوست مدل که ابداع آن شش سال طول کشید پیوند پوستی، درمان زخم و پژوهش درباره اختلالات پوستی را دگرگون می کند.
وی در این باره می گوید: این شبیه ترین مدل توسعه یافته به پوست واقعی انسان در سراسر جهان است و به ما اجازه می دهد بیماری ها را بررسی و درمان ها را دقیق تر آزمایش کنیم.
تاکنون محققان برای بررسی بیماری های پوستی و توسعه درمان های جدید با محدودیت روبرو بودند.
اما اکنون با کمک یک مدل پوستی مشابه این که به شدت شبیه پوست انسان است می توان بیماری ها را بهتر بررسی کرد.
به گفته شفیعی دستاوردهای اخیر در حوزه تحقیقات سلول بنیادی به پژوهشگران اجازه داد تا مدل های سه بعدی آزمایشگاه از پوست را بسازند.
آنها سلول های پوست انسان را دوباره به صورت سلول بنیادی برنامه ریزی کردند که در مرحله بعد به هرگونه مدل آزمایشگاهی از پوست تبدیل می شود.
سپس آنها سلول های بنیادی مذکور را در ظرف های آزمایشگاهی قرار دادند و به صورت نسخه های مینیاتوری از پوست به نام ارگانوئید پوست کشت کردند.
محققان از همین سلول های بنیادی برای ابداع رگ های خونی و قرار دادن آنها در پوست در حال رشد در آزمایشگاه استفاده کردند.
شفیعی در این باره می افزاید: این سلول ها مانند پوست واقعی انسان همراه لایه ها، فولیکول های مو، رنگ دانه ها، اعصاب و از همه مهم تر ذخایر خونی مخصوص خود رشد کردند.
به گفته پروفسور کیارش خسروتهرانی دیگر محقق فعال در این پروژه، پوست مهندسی شده می تواند به میزان قابل توجهی پیوند پوست را بهبود بخشد و درمان اختلالات التهابی پوست مانند پسوریازیس، درماتیت آتوپیک، اسکلرودرمی و سایر بیماریهای ژنتیکی را پیش ببرد.
او در این باره افزود: پیوند پوست برای درمان زخمها و سوختگیهای شدید استفاده میشود، اما اثربخشی آنها ممکن است محدود باشد و خطر عفونت بالا است.
این مدل پوستی به ما امکان می دهد به پیشرفت بیشتر در این درمانها و همچنین بهبود زخم، پزشکی ترمیمی و پوستشناسی دقیق دست یابیم.