سی پک اقتصاد افغانستان را متحول خواهد کرد
مقامات اتاق مشترک بازرگانی چین و پاکستان (PCJCCI) تأکید کردند که پروژه سی‌پک (CPEC) با تبدیل افغانستان به مرکز ترانزیت منطقه‌ای، موجب رشد اقتصادی ۶ درصدی، ایجاد ۱۵۰ هزار شغل و کاهش ۴۰ درصدی هزینه تجارت این کشور خواهد شد.
باشگاه خبرنگاران جوان- مقامات ارشد اتاق مشترک بازرگانی چین و پاکستان (PCJCCI) اعلام کردند که دهلیز اقتصادی چین و پاکستان (CPEC) فرصت‌های قابل توجهی برای توسعه اجتماعی-اقتصادی افغانستان و بهبود اتصال منطقه‌ای فراهم می‌کند.
در جلسه‌ای که در دفتر مرکزی این اتاق برگزار شد، ظفر اقبال، رئیس موقت این اتاق، سی‌پک را «تغییر‌دهنده بازی» برای افغانستان توصیف کرد و گفت این پروژه، افغانستان را به مرکز اصلی تجارت و ترانزیت منطقه‌ای تبدیل خواهد کرد.
وی افزود: «افغانستان دیگر صرفاً یک کشور محصور در خشکی نیست؛ با سی‌پک، این کشور به یک راهرو تجاری زمینی بین آسیای مرکزی، آسیای جنوبی و خاورمیانه تبدیل می‌شود.»
این ادغام در زمانی حیاتی صورت می‌گیرد که کشورهایی مانند ازبکستان و تاجیکستان قصد دارند از بندر گوادر پاکستان برای فعالیت‌های تجاری خود استفاده کنند.
انتظار می‌رود این توسعه، مزایای قابل توجهی از جمله افزایش تجارت ترانزیتی، بهبود اتصال و فرصت‌های سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها را برای افغانستان به همراه داشته باشد.
همچنین، معاون ارشد اتاق مشترک بازرگانی چین و پاکستان به تأثیر مثبت این پروژه بر بخش کشاورزی افغانستان اشاره کرد که در حال حاضر منبع امرار معاش بیش از ۶۰ درصد جمعیت این کشور است.
با بهبود سیستم‌های آبیاری، لجستیک زنجیره تأمین و دسترسی بهتر به بازار، پیش‌بینی می‌شود تولید کشاورزی افغانستان طی پنج سال دو برابر شود.
طبق برآوردهای بانک جهانی، ادغام کامل افغانستان در سی‌پک می‌تواند رشد تولید ناخالص داخلی این کشور را تا ۶ درصد در سال افزایش دهد.
این رشد ناشی از افزایش فعالیت‌های تجاری، توسعه زیرساخت‌ها و سرمایه‌گذاری در بخش معدن خواهد بود.
موقعیت جغرافیایی استراتژیک افغانستان نیز دسترسی به بازارهای منطقه‌ای با بیش از ۳ میلیارد مصرف‌کننده را فراهم می‌کند و این کشور را به بازیگری کلیدی در مسیرهای تجاری آینده اوراسیا تبدیل خواهد کرد.
چند پروژه مهم اتصال، از جمله خط راه‌آهن کابل-پشاور، در دست بررسی است که بخشی از برنامه جامع اتصال افغانستان به بنادر گوادر و کراچی محسوب می‌شود.
این برنامه زیرساختی، ایجاد بیش از ۳۰۰۰ کیلومتر جاده و راه‌آهن را پیش‌بینی کرده است.
دسترسی به بندر گوادر نیز می‌تواند هزینه صادرات و واردات افغانستان را ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش دهد.
این بندر در حال حاضر سالانه بیش از ۱۳ میلیون تن کالا جابه‌جا می‌کند و برنامه‌هایی برای افزایش ظرفیت آن به ۱۰۰ میلیون تن در آینده در دست اجراست.
افغانستان دارای منابع طبیعی وسیع و دست‌نخورده‌ای است که ذخایر معدنی آن بین ۱ تا ۳ تریلیون دلار برآورد شده‌اند.
این منابع شامل سنگ‌آهن، مس، لیتیوم و فلزات خاکی کمیاب می‌شوند.
ادغام در CPEC می‌تواند چارچوبی امن برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی در این بخش فراهم کند.
انتظار می‌رود گنجاندن افغانستان در سی‌پک بیش از ۱۵۰٬۰۰۰ شغل مستقیم از طریق ایجاد مناطق ویژه اقتصادی ایجاد کند.
این مناطق شامل واحدهای تولیدی، مراکز لجستیک، مراکز فرآوری کشاورزی و پارک‌های فناوری خواهند بود.
در شرایط پایدار امنیتی و سرمایه‌گذاری، افغانستان می‌تواند طی دهه آینده ۶ تا ۸ میلیارد دلار سرمایه‌گذاری مستقیم خارجی جذب کند.
همچنین، پروژه‌های انرژی مرتبط با سی‌پک قادرند تا ۱۰۰۰ مگاوات برق به افغانستان تأمین کنند، که وابستگی این کشور به واردات برق را کاهش خواهد داد.
صلاح‌الدین حنیف، دبیرکل این اتاق، تأکید کرد که مناطق ویژه اقتصادی نقش مهمی در توانمندسازی جوانان افغان از طریق ایجاد فرصت‌های شغلی و برنامه‌های توسعه مهارت خواهند داشت.
