تاجیک: بازگشت به قطعنامه‌های شورای امنیت پروژه ایران‌هراسی آمریکا و اسرائیل را تقویت می‌کند، ارتباط مستمر با اعضای غیردائم شورای امنیت می‌تواند شرایط را به نفع ایران تغییر دهد
با تلاش‌های مداوم آمریکا و اسرائیل، در صورت بازگشت این قطعنامه‌ها، آنها قادر خواهند بود پروژه ایران‌هراسی و انزوای ایران را با قدرت بیشتری دنبال کنند. ارتباط مستمر با اعضای غیردائم شورای امنیت می‌تواند شرایط را به نفع ایران تغییر دهد. برای پیگیری این مسئله، ایران باید با اعضای غیر دائم شورای امنیت نیز ارتباط مستمر و مؤثر داشته باشد... به‌نظر من، ایران ظرفیت‌های زیادی در این زمینه دارد و باید با یک تیم دیپلماتیک قوی، فعال و با تجربه در نیویورک به این مسأله پرداخته و شرایط را به نفع خود تغییر دهد.»
با تلاش‌های مداوم آمریکا و اسرائیل، در صورت بازگشت این قطعنامه‌ها، آنها قادر خواهند بود پروژه ایران‌هراسی و انزوای ایران را با قدرت بیشتری دنبال کنند.
ارتباط مستمر با اعضای غیردائم شورای امنیت می‌تواند شرایط را به نفع ایران تغییر دهد.
برای پیگیری این مسئله، ایران باید با اعضای غیر دائم شورای امنیت نیز ارتباط مستمر و مؤثر داشته باشد...
به‌نظر من، ایران ظرفیت‌های زیادی در این زمینه دارد و باید با یک تیم دیپلماتیک قوی، فعال و با تجربه در نیویورک به این مسأله پرداخته و شرایط را به نفع خود تغییر دهد.»
کد خبر: 730944 | ۱۴۰۴/۰۵/۲۹ ۱۳:۱۵:۰۰
لیلا پایدار - نصرت‌الله تاجیک، دیپلمات بازنشسته و کارشناس مسائل بین‌الملل، در گفت‌وگو با خبرنگار اعتماد آنلاین، در آستانه فعال‌سازی مکانیزم ماشه و در شرایطی که گمانه‌زنی‌هایی پیرامون احتمال تعلیق غنی‌سازی مطرح است، به تحلیل وضعیت کنونی و راهکارهای ایران برای مدیریت این چالش و جلوگیری از تشدید تنش‌ها پرداخت و گفت: یقیناً، اجرای مکانیزم ماشه تبعات سنگینی برای کشور خواهد داشت.
شاید بسیاری از تحلیلگران بیشتر به تبعات اقتصادی و تحریم‌ها و مسائلی نظیر این‌ها توجه کنند که تا حدی هم درست است؛ زیرا بازگشت به قطعنامه‌های شورای امنیت و احتمال برگشت ایران به بند ۷ منشور ملل متحد، مشکلی بزرگ و جدی برای کشور خواهد بود.
اما این تنها یکی از ابعاد مشکل است.
نکته مهم‌تر این است که در صورت بازگشت این قطعنامه‌ها، ایران بار دیگر به عنوان یک تهدید برای امنیت جهانی معرفی خواهد شد.
به‌ویژه با تلاش‌های مداوم آمریکا و اسرائیل، در صورت بازگشت این قطعنامه‌ها، آنها قادر خواهند بود پروژه ایران‌هراسی و انزوای ایران را با قدرت بیشتری دنبال کنند.
این مسئله به هیچ‌وجه قابل انکار نیست و هر کسی که با روندهای بین‌المللی و مسائل جهانی آشنا باشد، این موضوع را تایید می‌کند.
وی ادامه داد: اما ایران بر این باور است که اروپا به دلایل مختلف از جمله عدم پایبندی به تعهدات برجامی خود، به‌ویژه پس از خروج آمریکا از برجام، نتواسته است از مزایای اقتصادی توافق هسته‌ای بهره‌برداری کند.
ایران تصور می‌کند که تنها خروج آمریکا از برجام عامل اصلی این وضعیت نبوده، بلکه اروپا نیز با بی‌عملی و در سایه سیاست‌های آمریکا، نتواسته است تعهدات خود را در چارچوب برجام به درستی اجرا کند.
این مسئله به‌عنوان یکی از سه دلیل عمده ایران برای مشارکت نکردن اروپا در این فرآیند مورد اشاره قرار گرفته است.
سفیر پیشین ایران افزود: ایران همچنین معتقد است که برای فعال‌سازی مکانیزم ماشه، تنها کشورهایی که عضو برجام هستند و در اجرای آن مشارکت داشته‌اند، حق دخالت دارند.
از این رو، ایران به شدت بر این باور است که سه کشور اروپایی یعنی انگلیس، فرانسه و آلمان، به دلایل مختلف از جمله عدم محکومیت اقدامات آمریکا و اسرائیل در حملات به تأسیسات هسته‌ای ایران و همراهی با سیاست‌های آمریکا در زمینه غنی‌سازی صفر درصد، دیگر نمی‌توانند به‌عنوان مشارکت‌کنندگان در برجام تلقی شوند.
ایران همچنین تصریح می‌کند که وقتی یکی از مفاد اصلی برجام نقض می‌شود، دیگر آن کشور یا کشورها نمی‌توانند به‌عنوان عضو یا مشارکت‌کننده در نظر گرفته شوند.
به‌ویژه قطعنامه ۲۲۳۱ که از آن به‌عنوان پشتیبان قانونی برجام یاد می‌شود، به‌وضوح می‌گوید که مکانیزم ماشه باید توسط کشورهای عضو برجام فعال شود.
تاجیک در ادامه اظهار داشت: در این راستا، ایران به‌طور فعال در حال انجام مذاکرات حقوقی و دیپلماتیک با کشورهای دخیل در این فرآیند، به‌ویژه در شورای امنیت است.
همانطور که پیش‌تر مشاهده کردیم، کشورهای اروپایی شامل انگلیس، فرانسه و آلمان نامه‌ای به دبیرکل سازمان ملل و رئیس شورای امنیت ارسال کرده‌اند و از طرف دیگر، ایران با کشورهای روسیه و چین نیز در تماس و لابی است.
هدف ایران از این مذاکرات این است که بتواند روند فعال‌سازی مکانیزم ماشه را به چالش بکشد و از فشارهای بین‌المللی جلوگیری کند.
وی گفت: در این راستا، ایران باید اقدامات دیپلماتیک و حقوقی بیشتری انجام دهد و رسانه‌ها نیز باید در این زمینه فعال شوند تا از وزارت امور خارجه و سایر نهادهای مسئول بخواهند که این روند را با جدیت پیگیری کنند.
آیا وزارت خارجه به اندازه کافی منابع و اعتبارات لازم برای اقدامات حقوقی تخصیص داده است؟
آیا به اندازه کافی از وکلای بین‌المللی متخصص در زمینه حقوق قراردادها و مسائل جهانی بهره گرفته شده است؟
این سوالات باید از سوی رسانه‌ها مطرح و پیگیری شود تا مردم از روند اقدامات آگاه شوند.
تاجیک در ادامه افزود: این اقدامات باید به‌صورت هماهنگ و با دقت بالا انجام شوند و وزارت امور خارجه باید بر لابی‌گری در کشورهای اتحادیه اروپا و بریتانیا نیز تمرکز کند.
کشورهای اروپایی به دلیل وابستگی‌های سیاسی و اقتصادی خود تحت فشار هستند و ممکن است از طریق دادگاه‌های داخلی یا محافل دیگر مجبور به اتخاذ تصمیمات خاصی شوند.
بنابراین، ایران باید به‌طور جدی با این کشورها کار کند و از آنها بخواهد که در مقابل اقدامات یکجانبه آمریکا و اسرائیل بایستند.
این باید به یک موضوع اصلی برای وزارت امور خارجه تبدیل شود.
در پایان تاکید کرد: برای پیگیری این مسئله، ایران باید با اعضای غیر دائم شورای امنیت نیز ارتباط مستمر و مؤثر داشته باشد.
لابی‌گری در کشورهای خود و نیز در نیویورک با نمایندگان این کشورها ضروری است.
روسیه در اکتبر ریاست شورای امنیت را برعهده دارد و کشورهای پاکستان و دیگر کشورهای غیر دائم شورای امنیت نیز می‌توانند در این فرآیند کمک کنند.
به‌نظر من، ایران ظرفیت‌های زیادی در این زمینه دارد و باید با یک تیم دیپلماتیک قوی، فعال و با تجربه در نیویورک به این مسأله پرداخته و شرایط را به نفع خود تغییر دهد.