جاماندگان اربعین در چهارمحال و بختیاری؛ هم‌نفس با زائران کربلا - تسنیم

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شهرکرد، امروز، پنجشنبه‌ای آکنده از عطر عشق و شور حسینی، خیابان‌ها و جاده‌های چهارمحال و بختیاری میزبان خیل عظیم دل‌باختگانی بود که جاماندن از سفر نجف تا کربلا را با گام‌های عاشقانه در مسیرهای استان جبران می‌کردند.
آسمان، به‌سان پرچم سیاه عزای حسین(ع)، ابری و آرام بود و نسیم خنکی که بر چهره‌ها می‌نشست، گویی پیام‌رسان سلام جاماندگان به کاروان‌های حسینی در مسیر عراق بود.
از نخستین دقایق صبح، موجی از جمعیت، زن و مرد، پیر و جوان، کودک و نوجوان، با پرچم‌های یا حسین(ع) و یا ابوالفضل(ع) راهی مسیرها شدند؛ مسیرهایی که امسال در 59 نقطه از شهرها و روستاهای استان جان گرفته بود.
هر نقطه، یک قاب از عشق و ارادت، هر چهره، حکایتی از دلتنگی برای کربلا.
در مرکز استان، شهرکرد، شور حسینی در 12 نقطه طنین‌انداز شد.
علاوه بر سه مسیر اصلی در شهر، موکب‌ها و مسیرهای پیاده‌روی در سورشجان، سودجان، نافچ، طاقانک، کیان، هارونی، هرچگان، مرغملک و وانان، حال و هوایی همچون جاده‌های بین نجف و کربلا داشتند.
بیش از 50 موکب مردمی در جای‌جای استان برپا بود؛ موکب‌هاییکه لبخند و مهربانی نثار زائران جامانده می‌کردند.
بوی چای تازه‌دم و نان گرم، صدای نوحه و همهمه سلام‌ها، همگی فضایی ساخته بود که مرزهای جغرافیا را درنوردیده و هر دل عاشقی را به بین‌الحرمین پیوند می‌زد.
کودکانی که با چفیه‌های کوچک بر گردن، پرچم‌های یا حسین در دست داشتند، در کنار پیرمردانی که عصا به دست اما با گام‌هایی استوار پیش می‌رفتند، تصویری از استمرار عشق در نسل‌ها را به نمایش گذاشتند.
این همایش، مدرسه‌ای بود که در آن، درس وفاداری و عشق به اهل‌بیت، بی‌نیاز از کتاب و کلام، در عمل آموخته می‌شد.
در طول مسیر، بسیاری از مردم به یاد عزیزانشان که این روزها در جاده نجف تا کربلا گام برمی‌دارند، اشک می‌ریختند و زیر لب سلام می‌دادند.
برخی حتی تلفن همراه را در دست گرفته، با دوستان یا خانواده‌شان که در کربلا بودند، ارتباط می‌گرفتند و صدای زنده بین‌الحرمین را در میان جمعیت پخش می‌کردند؛ لحظه‌هایی که قلب‌ها را بی‌اختیار می‌لرزاند.
چهره‌ها همه یک‌رنگ بود؛ لباس‌ها سیاه، دل‌ها سفید و زبان‌ها یک‌صدا.
در میان جمعیت، جانبازانی با ویلچر، مادرانی با کالسکه کودکان و جوانانی که پرچم‌های بزرگ را بر دوش داشتند، هر کدام پاره‌ای از پازل زیبای این روز بودند.
امروز چهارمحال و بختیاری، با همه جغرافیا و فرهنگ‌هایش، یک صدا «لبیک یا حسین» گفت.
گویی همه رودها و کوه‌ها و دشت‌هایش به رنگ کربلا درآمده بودند.
این همایش پیمانی دوباره با آرمان‌های عاشورا بود؛ پیمانی که از دل بام ایران برخاسته و تا دل کربلا امتداد داشت.
این مراسم، نه پایان یک مسیر، که آغاز دل‌گرمی جاماندگان برای سال‌های بعد بود.
امروز، هر گام که برداشته شد، هر اشکی که ریخته شد، هر سلامی که داده شد، جاده‌ای ساخت که فاصله نجف تا کربلا را در دل‌ها کوتاه‌تر کرد.
امروز چهارمحال و بختیاری، کربلای دل‌ها شد؛ جایی که جاماندگان، نه در حسرت، که در حضور و هم‌نفس با زائران، با حسین(ع) پیمان وفاداری بستند.
انتهای پیام/7540