از المپیک تا قهرمانی نوجوانان/ نقره! نقره! نقره!
کسب تنها یک مدال طلا از 20 وزن مسابقات کشتی آزاد و فرنگی نوجوانان و شکست در 6 فینال باعث بروز نگرانی هایی در مورد وضعیت کشتی پایه شده است.

کد خبر: 727931 | ۱۴۰۴/۰۵/۱۴ ۱۳:۰۵:۳۴
در چند روز گذشته شاهد مسابقات کشتی فرنگی و آزاد نوجوانان جهان بودیم.
به گزارش روزنامه اعتماد، تیم ملی کشتی فرنگی نوجوانان ایران با کسب یک طلا، یک نقره و ۴ برنز از عنوان قهرمانی خود در جهان دفاع کرد.
تیم ملی کشتی فرنگی نوجوانان در مجموع با کسب یک مدال طلا توسط امیرسام محمدی در ۹۲، یک مدال نقره یزدان دل روز در ۹۲ و ۴ مدال برنز امیرمحمد حاجیوند در ۴۸ و امیررضا طهماسبپور در ۵۵، ابوالفضل زارع در ۶۰ و محمد کاظمی در وزن ۷۱ کیلوگرم، صاحب عنوان قهرمانی جهان شد.
در ردهبندی تیمی ایران با ۱۲۵ امتیاز قهرمان شد و تیمهای ازبکستان با ۱۱۸ و قزاقستان با ۱۱۳ امتیاز دوم و سوم شدند.
پس از آن در رقابتهای کشتی آزاد نوجوانان قهرمانی جهان تیم ایران توسط پارسا طهماسبی در وزن ۴۵ کیلوگرم، سینا بوستانی در وزن ۴۸ کیلوگرم، آرشام وهابیان در وزن ۷۱ کیلوگرم، محمدپارسا کرمی در وزن ۸۰ کیلوگرم و امیرعلی علیزاده در وزن ۹۲ کیلوگرم به مدال نقره و مرتضی حاج ملامحمدی در وزن ۶۵ کیلوگرم و امیرحسین نقدعلیپور در وزن ۱۱۰ کیلوگرم به مدال برنز دست یافت.
در ردهبندی تیمی امریکا با ۱۵۴ امتیاز به عنوان قهرمانی رسید و تیمهای ایران با ۱۵۰ و قزاقستان با ۹۱ امتیاز دوم و سوم شدند.
تحلیل عملکرد تیمهای ملی کشتی نوجوانان در مسابقات جهانی
عملکرد تیمهای ملی کشتی آزاد و فرنگی نوجوانان ایران در مسابقات جهانی، تصویری دوگانه و تا حدودی نگرانکننده را به نمایش گذاشت، درحالی که کسب تنها یک مدال طلا در 20 وزن شرکتکننده، آنهم در رشته فرنگی، نقطه روشنی در کارنامه این دوره محسوب نمیشود، تحلیل نتایج کلی به ویژه در کشتی آزاد، مستلزم بررسی عمیقتر است.
کسب یک مدال طلا در کشتی فرنگی هر چند ارزشمند است و نشان از استعدادهای درخشان در این رشته دارد اما در مجموع برای کشوری با پیشینه ایران در کشتی، رقمی پایین در سطح جهانی نوجوانان به شمار میآید.
این نتیجه میتواند حاکی از لزوم سرمایهگذاری بیشتر و برنامهریزی جامعتر برای پرورش استعدادها در تمام وزنها و رشتههای کشتی فرنگی باشد، اما نقطه کانونی و نگرانکننده این مسابقات، عملکرد تیم کشتی آزاد نوجوانان بود.
صعود پنج کشتیگیر به فینال مسابقات جهانی، به خودی خود گواهی بر کیفیت بالای استعدادپروری و توانایی فنی کشتیگیران نوجوان ایرانی است.
این تعداد فینالیست نشان میدهد که تیم آزاد پتانسیل کسب چندین مدال طلا را داشته است.
با این حال، باخت هر پنج فینالیست و تبدیل شدن آنها به مدال نقره، سوالات جدی را مطرح میکند.
این اتفاق میتواند ناشی از عوامل بسیاری باشد:
آمادگی روانی و مدیریت مسابقه
آیا کشتیگیران از نظر روحی برای فشار فینال مسابقات جهانی آماده بودند؟
آیا کادر فنی توانسته بود استراتژیهای مناسبی برای لحظات حساس فینال طراحی کند؟
آمادگی بدنی و استقامت
آیا کشتیگیران از نظر بدنی توانایی حفظ ریتم و حد مبارزه در تمام طول فینال را داشتند؟
غریزه قهرمانی
به نظر میرسد این کشتیگیران علیرغم رسیدن به بالاترین سطح، فاقد آن «غریزه» لازم برای تبدیل کردن برتریهایشان به پیروزی نهایی در لحظات حساس بودهاند.
این نتایج، به ویژه در کشتی آزاد، زنگ خطری جدی برای فدراسیون و کادر فنی است.
مخصوصا با یادآوری این نکته که در المپیک 2024 پاریس نیز ما سه کشتی فینال را در آزاد باختیم و مدالهای بالقوه طلا را با نقره عوض کردیم.
باخت در فینال نباید در کشتی ایران تبدیل به یک رویه شود.
باید با بررسی دقیق و کارشناسی، دلایل عدم تبدیل پتانسیل بالا به مدال طلا را شناسایی کرد و برنامههای ویژهای برای تقویت ابعاد روانی، تاکتیکی و استقامتی کشتیگیران نوجوان طراحی نمود تا در آینده، شاهد تبدیل پتانسیلهای بینظیر کشتیگیران ایرانی به مدالهای طلای جهانی باشیم.