خطای رسانه ملی در تهیه گزارش از مرکز انتقال آب تهران/ تصویربرداری از این مراکز ممنوع!
در شرایط آتش‌بس شکننده، هرگونه افشای اطلاعات حیاتی می‌تواند به‌سرعت توسط دشمن مورد سوءاستفاده قرار گیرد و ثبات ملی را تهدید کند.
سرویس سیاست مشرق - هفته گذشته، رسانه ملی در اقدامی عجیب با حضور در مرکز حساس «هماهنگی و کنترل آب تهران»، گزارشی تصویری از سازوکار مدیریت شبکه توزیع آب شرب پایتخت منتشر کرد.
خبرنگار صداوسیما در بدو ورود، این مرکز را «قلب تپنده آب شرب» معرفی کرده و در ادامه، بدون رعایت ملاحظات، از سامانه‌های مانیتورینگ خطوط انتقال و حجم جریان آب در مناطق مختلف، به‌صورت آشکار تصویربرداری می‌کند.
این اقدام در حالی صورت گرفت که در جریان جنگ ۱۲ روزه تحمیلی، رژیم صهیونیستی در تاریخ ۲۵ خرداد ۱۴۰۴ (روز سوم جنگ) با شلیک یک موشک با قابلیتِ نفوذ به عمقِ خاک، لوله آب منطقه تجریش را هدف قرار داد و تا چند روز انتقال آب از این نقطه پایتخت را دچار مشکل کرد.
حتی پس از اعلام آتش‌بس و انتشار تصاویر مستند از حمله رژیم صهیونیستی به لوله آب تجریش، عناصر وابسته به این رژیم در فضای مجازی، با رویکردی انکاری و عملیات فریب، تلاش کردند این حمله را ساختگی جلوه داده و ویدیوهای منتشرشده را محصول فناوری هوش مصنوعی معرفی کنند.
با این حال، پس از انتشار تصاویر تکمیلی از زوایای مختلف منطقه و اثبات غیرقابل انکار جنایت رژیم، عناصر سایبری ضدانقلاب در چرخشی آشکار، با وقاحت تمام از حمله به زیرساخت‌های حیاتی افتخار کردند.
انتشار سیستم‌های مانیتورینگ به‌صورت عمومی یعنی جزئیات فنی، موقعیت لوله‌ها، مراکز کنترل یا نقاط آسیب‌پذیر حیاتی کشور در حالت عادی به خودی خود می‌تواند مورد سواستفاده هکرها و عملیات‌های نفوذ سایبری قرار بگیرد؛ اما انتشار آن در شرایط جنگی و آتش‌بس شکننده می‌تواند یه بسته جامع اطلاعاتی برای حملات آینده دشمن فراهم کند.
همچنین گروهک‌های تروریستی یا خرابکار نیز با مشاهده جزئیات این گزارش به شناسایی شبکه آبرسانی پرداخته و ممکن است حملات سایبری یا فیزیکی خود را علیه آن برنامه‌ریزی کنند.
در سه سال اخیر، گروه‌های هکری محور مقاومت با انجام عملیات‌های پیچیده نفوذ سایبری، موفق به دسترسی به سامانه‌های مانیتورینگ مراکز حساس رژیم صهیونیستی شده‌اند؛ شبکه انتقال و توزیع آب، تنها یکی از این شریان‌های حیاتی هدف قرار گرفته است.
این حملات که با هدف اختلال در زیرساخت‌های حیاتی و ارسال پالس‌های بازدارنده و تهدیدمحور به تصمیم‌گیران رژیم طراحی شده‌اند، بارها کارآمدی خود را در تغییر معادلات میدانی نشان داده‌اند.
به‌ویژه در جریان جنگ ۱۲ روزه، استفاده هدفمند از این ظرفیت‌های سایبری، منجر به فروپاشی روحیه روانی شهرک‌نشینان صهیونیست و تشدید فشارهای اجتماعی و سیاسی بر تل‌آویو برای پایان دادن به درگیری‌ها شد.
تصویر منتشر شده از گروه هکری انتقام جویان سایبری و نفوذ به شبکه شرکت مکروت در تاریخ ۱۹ مهر ۱۴۰۲.
این گروه تصاویری از ایستگاه‌های توزیع آب این شرکت را در کانال تلگرامی خود بارگذاری کردند.
شرکت مکروت در سال ۱۹۳۷ تاسیس شده و وظیفه‌ی تامین آب در سراسر سرزمین‌های اشغالی را برعهده دارد.
در جریان جنگ ۱۲ روزه، یکی از اولویت‌های رسانه‌ای کشور، آگاه‌سازی شهروندان نسبت به مخاطرات تصویربرداری و انتشار تصاویر مراکز حساس، به‌ویژه تأسیسات نظامی و خودروهای انتقال تجهیزات، بود؛ اقدامی پیشگیرانه برای کاهش امکان بهره‌برداری اطلاعاتی دشمن از چنین تصاویر میدانی.
همچنین ضبط و انتشار تصاویر از نقاطی که هدف حملات رژیم صهیونیستی قرار گرفته بودند، به‌دلیل تبعات امنیتی و خطر تکمیل بانک اهداف دشمن، از دیگر مواردی بود که نیازمند مدیریت دقیق و خودداری از بازنشر عمومی بود.
در شرایط آتش‌بس شکننده، هرگونه افشای اطلاعات حیاتی می‌تواند به‌سرعت توسط دشمن مورد سوءاستفاده قرار گیرد و ثبات ملی را تهدید کند.
بنابراین، در فاز اطلاع‌رسانی مراجع خبری، برقراری تعادل بین شفافیت و نکات حفاظتی و امنیتی امر ضروری است.