وصیت معنادار داریوش مصطفوی؛ مرا در قطعه نام‌آوران به خاک نسپارید!

در‌ شرایطی که انتظار می رفت داریوش مصطفوی مثل بسیاری از ورزشکاران سرشناس و چهره‌های تاثیرگذار در قطعه نام‌آوران بهشت زهرا به خاک سپرده شود، این اتفاق رخ نخواهد داد.
کد خبر: 727429 | ۱۴۰۴/۰۵/۱۲ ۰۷:۳۵:۰۵
جمعه شب و درست راس ساعت 11:20 طبق گفته نزدیکان، داریوش مصطفوی، رییس پیشین فدراسیون فوتبال بعد از تحمل یک دوره طولانی بیماری ‌دار فانی را وداع گفت.
به گزارش روزنامه اعتماد، داریوش خان یک سال و اندی پیش متوجه شد به بیماری سرطان پانکراس دچار شده و از همان مقطع شیمی‌درمانی را آغاز کرد، اما در‌حالی که به نظر می‌رسید درمان به خوبی پیش می‌رود و ستاره سابق تیم ملی و سرخابی‌های پایتخت سلامت خود را بازیابی خواهد کرد، این اتفاق رخ نداد.
اما در‌ شرایطی که انتظار می‌رفت داریوش مصطفوی مثل بسیاری از ورزشکاران سرشناس و چهره‌های تاثیرگذار در قطعه نام‌آوران بهشت زهرا به خاک سپرده شود، این اتفاق رخ نخواهد داد و ایشان امروز در قطعه 82 و در نزدیکی پدرش آرام گرفت.
یکی از نزدیکان خانواده مصطفوی به خبرنگار روزنامه اعتماد گفت این تصمیم شخصی خود داریوش خان و همسر ایشان بوده است.
قطعه نام‌آوران بهشت زهرا، قطعه‌ای است که به منظور یادبود و تجلیل از چهره‌های برجسته و نام‌آور در حوزه‌های مختلف از جمله ورزش، فرهنگ، هنر و علم در‌نظر گرفته شده است.
این قطعه در فاز اول توسعه بهشت زهرا قرار دارد و محل دفن بسیاری از شخصیت‌های برجسته و تاثیرگذار است.
این تصمیم در شرایطی اتخاذ شده است که همه هماهنگی‌ها برای خاکسپاری ایشان در قطعه نام‌آوران انجام گرفته بود و مشکلی از لحاظ موافقت نهادهای مختلف با این مساله وجود نداشت، اما در نهایت این اتفاق رخ نداد و مدیرعامل پیشین باشگاه پرسپولیس در مکان دیگری دفن خواهد شد.
این تصمیم را می‌توان از یک جهت به مسائل خانوادگی نسبت داد، اما از یک منظر دیگر هم قابل بررسی است؛ اینکه فردی در جایگاه بازیکن تیم ملی و دو باشگاه سرخابی و همین‌طور رییس فدراسیون فوتبال که موفق شد ایران را بعد از 4 دوره غیبت به جام جهانی برساند، می‌گوید نمی‌خواهم در قطعه نام‌آوران به خاک سپرده شوم شاید واکنشی است معنادار!
شاید واکنشی به آنچه در تمام این سال‌ها ازسوی مقامات دید.
داریوش مصطفوی حتما تا آخرین ساعات عمرش هم فراموش نکرد که بعد از صعود ایران به جام جهانی 1998 فرانسه چه برخوردی با او کردند.
یادش نرفت برایش پرونده ساختند و حکم محرومیت برایش صادر کردند.
او حتما یادش نرفته بود چه کسانی خرج می‌کردند تا در رسانه‌ها تخریبش کنند.
بی‌احترامی‌هایی که از برخی رسانه‌های رسمی می‌شنید، بی‌اعتنایی‌ها و نادیده‌‌ گرفتن‌ها و همه و همه شاید در تصمیم او موثر بوده‌اند.