آب‌های خاموش کرمانشاه؛ سایه مرگ ناشی از غرق‌شدگی همچنان بر سدها و رودخانه‌ها - تسنیم
با وجود کاهش آمار غرق شدگی در سه ماهه نخست امسال نسبت به سال گذشته، سدها، رودخانه ها و کانال های آبی استان کرمانشاه همچنان قربانی می گیرند و تفریحات تابستانی را به کابوسی تلخ بدل می کنند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از کرمانشاه، در حالی که آمارهای پزشکی قانونی از کاهش موارد غرق‌شدگی در سه ماهه نخست امسال نسبت به سال گذشته حکایت دارد، اما زنگ خطر همچنان برای شنا در آب‌های ناایمن استان کرمانشاه به صدا درآمده است.
سدها، رودخانه‌ها و کانال‌های آبی که برای آبیاری و آبرسانی طراحی شده‌اند، همچنان قربانی می‌گیرند و تفریحات تابستانی را به کابوسی تلخ بدل می‌کنند.
در این میان، هشدارهای مسئولان و اقدامات پیشگیرانه، تنها راه مقابله با این تهدید خاموش است.
کاهش غرق‌شدگی در کرمانشاه؛ آیا خطر رفع شده است؟
بهتاش خانی‌آباد مدیرکل پزشکی قانونی استان کرمانشاه در گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم در کرمانشاه، با اعلام کاهش موارد غرق‌شدگی در سه ماهه اول امسال نسبت به مدت مشابه در سال گذشته، بارقه‌ای از امید را در دل‌ها روشن کرد.
وی عنوان کرد: در سه ماهه نخست امسال، تنها دو نفر در آب‌های استان غرق شده‌اند، در حالی که این آمار در سال گذشته 6 نفر بود.
با این حال، نباید از این نکته غافل شد که هر یک مورد غرق‌شدگی، ضایعه‌ای جبران‌ناپذیر است و نمی‌توان با اتکا به کاهش آمار، از تلاش برای پیشگیری غافل شد.
مدیرکل پزشکی قانونی استان کرمانشاه گفت: بررسی جزئیات حوادث غرق‌شدگی نیز نشان می‌دهد هر دو قربانی در آب‌های طبیعی (دریاچه و رودخانه) جان باخته‌اند و این امر می‌طلبد افراد از شنا کردن در دریاچه‌ها، سدها و رودخانه‌ها خودداری کنند.
تأسیسات آبی؛ تله‌های مرگ پنهان در زیر آب
مرتضی حسن‌آبادی سرپرست شرکت آب منطقه‌ای کرمانشاه، نسبت به ممنوعیت شنا در دریاچه سدها، کانال‌ها و تأسیسات آبی هشدار داد و با اشاره به آغاز فصل گرما و افزایش تمایل مردم به شنا در آب‌های آزاد، اظهار کرد: این تاسیسات صرفاً برای اهداف آبرسانی و آبیاری طراحی شده‌اند و هیچ‌گونه امکانات ایمنی برای شنا در آن‌ها وجود ندارد.
وی عنوان کرد: جریان‌های آبی خطرناک، عمق زیاد، لغزندگی کناره‌ها و عدم وجود ناجی غریق، از جمله عواملی هستند که این تاسیسات را به تله‌های مرگ تبدیل می‌کنند.
سرپرست شرکت آب منطقه‌ای کرمانشاه گفت: جریان‌های حاکم در سدها و تاسیسات آبی افراد را به عمق آب می‌کشد و منجر به مرگ آن‌ها می‌شود از این رو آشنایی با مهارت شنا نیز نمی‌تواند جان افراد را نجات دهد.
حسن‌آبادی با اشاره به نصب تابلوهای هشداردهنده در حاشیه سدها و کانال‌ها، مسئولیت هرگونه حادثه ناشی از شنا در این مناطق را متوجه خود افراد دانست.
علل غرق‌شدگی؛ بی‌احتیاطی، عدم مهارت و جریان‌های پنهان
بررسی‌های کارشناسان نشان می‌دهد که عوامل متعددی در وقوع حوادث غرق‌شدگی نقش دارند.
بی‌احتیاطی و عدم توجه به هشدارهای ایمنی، عدم آشنایی با فنون شنا، شنا در مناطق ممنوعه و وجود جریان‌های آبی پنهان، از جمله مهم‌ترین این عوامل هستند.
متاسفانه، بسیاری از افراد با تصور اینکه شناگران ماهری هستند، وارد آب‌های خطرناک می‌شوند و غافل از این هستند که جریان‌های قوی و ناگهانی می‌توانند حتی ماهرترین شناگران را نیز به کام مرگ بکشانند.
همچنین، مصرف مشروبات الکلی یا مواد مخدر قبل از شنا، می‌تواند تعادل و هوشیاری فرد را مختل کرده و احتمال غرق‌شدگی را به شدت افزایش دهد.
راهکارهای پیشگیری؛ آگاهی‌بخشی، نظارت و تجهیزات ایمنی
برای کاهش آمار غرق‌شدگی و حفظ جان شهروندان، لازم است مجموعه‌ای از اقدامات پیشگیرانه به صورت هماهنگ و مستمر انجام شود.
افزایش آگاهی عمومی از خطرات شنا در آب‌های ناایمن، نصب تابلوهای هشداردهنده در مناطق پرخطر، تشدید نظارت بر سواحل و سدها، استقرار ناجیان غریق در نقاط ضروری و تجهیز این افراد به امکانات و تجهیزات مناسب، از جمله اقداماتی هستند که می‌توانند در این زمینه موثر باشند.
همچنین، آموزش فنون شنا و امداد و نجات به کودکان و نوجوانان، می‌تواند در کاهش تلفات ناشی از غرق‌شدگی نقش بسزایی داشته باشد.
در پایان، باید به این نکته توجه داشت که پیشگیری از غرق‌شدگی، مسئولیتی همگانی است و همه افراد جامعه در این زمینه نقش دارند.
خانواده‌ها باید فرزندان خود را از خطرات شنا در آب‌های ناایمن آگاه کنند و از آن‌ها بخواهند که هرگز بدون اجازه و نظارت بزرگترها وارد آب نشوند.
رسانه‌ها نیز باید با انتشار گزارش‌ها و آگاهی‌بخشی‌های مستمر، نقش خود را در این زمینه ایفا کنند.
مسئولان نیز باید با ایجاد زیرساخت‌های ایمن و نظارت دقیق، از وقوع حوادث ناگوار جلوگیری کنند.
انتهای پیام/
