محاصره اقتصادی غزه: استراتژی صهیونیستی برای نسل‌کشی خاموش؟ - تسنیم

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، محاصره غزه، فراتر از یک منازعه سیاسی یا امنیتی، جلوه‌ای از یک استراتژی عمیق‌تر و خطرناک‌تر است: استراتژی نسل‌کشی خاموش.
در این میان، آیات الهی، پرده از چهره دشمنان خدا برمی‌دارند و آنان را اهل فساد، کشتار و نابودی "حرث و نسل" معرفی می‌کنند.
رفتارهای رژیم صهیونیستی در غزه، یادآور این توصیفات قرآنی است؛ رفتارهایی که با محاصره اقتصادی و کشتار بی‌گناهان، خصلت‌های دیرینه‌ خود را آشکارتر می‌کنند؛ خداوند در آیه‌ی «وَ إِذَا تَوَلَّىٰ سَعَىٰ فِی الْأَرْضِ لِیُفْسِدَ فِیهَا وَیُهْلِکَ الْحَرْثَ وَالنَّسْلَ ۗ وَ اللَّهُ لَا یُحِبُّ الْفَسَادَ.» و چون برگردد [یا ریاستى یابد] کوشش می‌کند که در زمین فساد و کشت و نسل را نابود کند و خداوند تباهکارى را دوست ندارد.
محاصره اقتصادی غزه، نه یک اقدام دفاعی، بلکه حربه‌ای برای نابودی بنیان‌های زندگی در این منطقه است.
جلوگیری از ورود مواد غذایی، دارو و تجهیزات پزشکی و یا إعمال محدودیت آنها، نه تنها زندگی روزمره مردم را مختل کرده، بلکه سلامت و بقای نسل آینده را نیز به خطر انداخته است.
کودکان غزه، بیشترین آسیب را از این محاصره متحمل می‌شوند.
سوءتغذیه، کمبود دارو و عدم دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی، آینده‌ای مبهم را برای آنان رقم زده است.
این اقدامات، مصداق بارز نابودی "نسل" است که در قرآن به عنوان یکی از خصلت‌های دشمنان خدا ذکر شده است.
در آیات متعددی از قرآن کریم، آن دسته از یهودیانِ فاسقی که از هیچ گناهی إبا ندارند، به عنوان اهل فساد در زمین معرفی شده‌اند.
کشتار پیامبران، تحریف کلام الهی و قساوت قلب، از جمله ویژگی‌هایی است که در قرآن به آنان نسبت داده شده است.
رفتارهای رژیم صهیونیستی در غزه، تکرار این الگوهای تاریخی است.
کشتار ده‌ها هزار انسان بی‌گناه، از جمله زنان و کودکان، نمونه‌ای از قساوت قلب و بی‌اعتنایی به ارزش‌های انسانی است.
این اقدامات، یادآور جنایاتی است که در طول تاریخ توسط یهودیان مرتکب شده است.
محاصره اقتصادی غزه، تنها یک جنایت جنگی نیست، بلکه نقض آشکار حقوق بشر و ارزش‌های انسانی است.
منع ورود کمک‌های بشردوستانه، جلوگیری از خروج بیماران و مجروحان و تخریب زیرساخت‌های حیاتی، نمونه‌هایی از این نقض حقوق بشر است.
این اقدامات، با هیچ توجیهی قابل قبول نیست و باید توسط جامعه جهانی محکوم شود.
سکوت در برابر این جنایات، به معنای همدستی با ظالمان و تشویق آنان به ادامه این روند است.
جامعه جهانی، مسئولیت دارد تا با تمام توان برای پایان دادن به محاصره غزه تلاش کند.
فشار سیاسی، اقتصادی و حقوقی بر رژیم صهیونیستی، تنها راه برای توقف این جنایات و حمایت از مردم مظلوم غزه است.
در این بین، فارغ از سازمان‌های بین‌المللی که متأسفانه خود را همسو با سیاست‌های این رژیم خبیث نشان دادند، دولت‌ها و نهادهای مدنی باید با همکاری یکدیگر، راهکارهای عملی برای رفع محاصره و ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه ارائه دهند.
کوتاهی در این زمینه، عواقب وخیمی برای منطقه و جهان خواهد داشت.
محاصره اقتصادی غزه، نه‌تنها زندگی مردم این منطقه را تحت تاثیر قرار داده، بلکه پیامدهای گسترده‌ای برای امنیت و ثبات منطقه به همراه دارد.
این محاصره، زمینه را برای رشد افراط‌گرایی و خشونت فراهم می‌کند و به دشمنان اسلام فرصت می‌دهد تا از این وضعیت سوءاستفاده کنند.
پایان دادن به محاصره غزه، گامی مهم در جهت کاهش تنش‌ها و ایجاد صلح و ثبات در منطقه است.
محاصره اقتصادی غزه، آزمونی برای وجدان بشریت است.
آیا جهان نظاره‌گر مرگ تدریجی کودکان غزه خواهد بود یا برای نجات آنان اقدامی جدی انجام خواهد داد؟
آیا قدرت‌های جهانی، منافع سیاسی و اقتصادی خود را بر ارزش‌های انسانی ترجیح خواهند داد یا برای حمایت از حقوق مردم مظلوم غزه به پا خواهند خواست که البته نشان دادند اینچنین نیست.
بنابراین غزه، نمادی از مقاومت و ایستادگی در برابر ظلم و ستم است.
مردم این منطقه، با وجود تمام سختی‌ها و مشکلات، دست از مبارزه برای آزادی و استقلال برنداشته‌اند.
حمایت از مردم غزه، حمایت از ارزش‌های انسانی و مقابله با ظلم و استبداد است.
باید با تمام توان، از مقاومت مردم غزه حمایت کنیم و به آنان در رسیدن به حقوق خود کمک کنیم.
انتهای‌پیام/