مرصاد؛ حماسه‌ای از غرور و پیروزی در برابر توطئه دشمن متجاوز - تسنیم
در عملیات غرورآفرین مرصاد، رزمندگان اسلام با اقتدار و هوشیاری، توطئه شوم گروهک های تروریستی منافقان را در هم شکسته و حماسه ای ماندگار در تاریخ انقلاب اسلامی آفریدند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از اردبیل، عملیات مرصاد آخرین عملیات رزمی جمهوری اسلامی ایران در جنگ تحمیلی هشت ساله است، با این تفاوت این بار نیرو‌های دشمن از جنس عراقی نبودند بلکه ایرانیانی بودند که در قالب نیرو‌های شبه نظامی موسوم به ارتش آزادی‌بخش ملی، تحت رهبری مجاهدان خلق، با حمایت صدام به مرز‌های ایران حمله کرده بودند، عملیات مرصاد در پاسخ به عملیاتی به نامفروغ جاویدان انجام شد.
جلسه مشترک مجاهدان خلق و صدام
سازمان مجاهدان خلق در نشستی مشترک با رژیم بعث به این نتیجه رسید که با یک عملیات نظامی با حمایت ارتش صدام و خصوصا نیروی هوایی، می‌توان حکومت مرکزی ایران را نابود کرد.
این عملیات فروغ جاویدان نامیده شد.
بعد‌ها مجموعه تلاش نیرو‌های سپاه، بسیج و هوانیروز برای مقابله با دشمن و آزادسازی شهر‌های اسلام‌آباد و کِرند، عملیات مرصاد نام گرفت.
عملیات مرصاد آخرین عملیات رزمی جمهوری اسلامی ایران در جنگ تحمیلی هشت ساله است، با این تفاوت این بار نیرو‌های دشمن از جنس عراقی نبودند، بلکه ایرانیانی بودند که در قالب نیرو‌های شبه نظامی موسوم به ارتش آزادی‌بخش ملی، تحت رهبری مجاهدان خلق، با حمایت دولت عراق به مرز‌های ایران حمله کرده بودند.
عملیات مرصاد در پاسخ به عملیاتی به نام فروغ جاویدان انجام شد، عملیات فروغ جاویدان توسط نیرو‌های مجاهدان خلق مستقر در عراق طراحی و اجرا و از پشتیبانی کامل دولت وقت عراق برخوردار بود که با هدف فتح تهران طی یک برنامه زمانبندی شده 33 ساعته طراحی و تدارک یافته بود.
لازم به ذکر است که پیش از عملیات فروغ جاویدان نیرو‌های ارتش آزادی‌بخش 2 عملیات دیگر را در مرز‌های ایران به نام‌های آفتاب و چلچراغ نیز انجام داده بودند.
عملیات آفتاب در نیمه شب هفتم فروردین 1367 در مرز‌های جنوبی کشور و در 40 کیلومتری شهر شوش و عملیات چلچراغ نیز در ساعت 12 شب 28 خرداد 1367 و در غرب کشور انجام شد که این 2 عملیات برای منافقان هیچ‌گونه موفقیتی را در پی نداشت.
عملیات فروغ جاویدان
زمینه این عملیات را می‌توان در تصور و تحلیل نادرست گروهک منافقان از اوضاع سیاسی، نظامی ایران جست.
تحلیل آنها بر این بود که پذیرش قطعنامه 598 از سوی ایران، با توجه به برتری نظامی نیرو‌های عراقی و موفقیت نیرو‌های عراقی در بعضی از جبهه‌ها، نشان از ضعف و عقب‌نشینی رزمندگان اسلام و سرخوردگی مردم از جنگ و جدایی مردم از دولت است.
آنها بر این اعتقاد بودند که پذیرش قطعنامه از سوی ایران امری غیرممکن است و تنها در صورتی جمهوری اسلامی قطعنامه را خواهد پذیرفت که به لحاظ سیاسی، نظامی و اقتصادی به بن‌بست کامل برسد.
به عقیده آنها اقدام به پذیرش قطعنامه از سوی ایران به منزله فروپاشی نظام خواهد بود و با سرنگونی قطعی حکومت ایران، زمینه برای انتقال قدرت به سازمان آنها فراهم خواهد شد.
با توجه به این تحلیل و با توجه به وضعیت پدید آمده در جنگ (برتری نظامی عراق در بعضی از محورها)، منافقان فرصت را غنیمت شمرده و برای تحقق اهداف خود عملیاتی را که برای شهریور67 پیش‌بینی کرده بودند را، 2 ماه جلو انداخته و اواخر تیرماه 1367 با یورش به مرز‌های غربی عملیات خود را آغاز کردند.
منافقان بر اساس یک برنامه زمانبندی شده 33 ساعته، در طرح خود برای رسیدن به تهران قصد داشتند با بهره‌گیری از 25 تیپ طی پنج مرحله، از شهر‌های سرپل ذهاب، اسلام‌آباد، کرمانشاه، همدان و قزوین عبور کرده و خود را به تهران رسانده و نظام جمهوری اسلامی را سرنگون سازند.
استعداد دشمن
در این عملیات دشمن با در اختیار داشتن 25 تیپ که مجموعاً چهار تا پنج هزار نفر را در بر می‌گرفت و همچنین با بهره‌گیری از مساعدت‌های دولت عراق که شامل 120 دستگاه تانک، 400 دستگاه نفربر، 90 قبضه خمپاره انداز 80 میلیمتری، 30 قبضه توپ 122 میلیمتری، 150 قبضه خمپاره 400 میلیمتری، یک‌هزار قبضه تیربار کلاشنیکف، 30 قبضه توپ 106 میلیمتری و یک‌هزار دستگاه کامیون و خودرو می‌شد، به مرز‌های غربی کشور حمله کرد.
محورهای عملیات
فرماندهی کل عملیات به دست شخص مسعود رجوی و مریم رجوی بود که پنج محور با فرماندهان مشخص برای تسخیر محورهای اسلام آباد، کرمانشاه، همدان، قزوین و تهران در نظر گرفته شده بود.
نحوه هجوم منافقان
ستون نظامی منافقان در ساعت 15:30 دقیقه روز سوم مرداد اه سال 67 با حمایت کامل ارتش عراق و با عبور از مرز در محور سرپل ذهاب، حمله خود را از گردنه پاتاق به سوی کرند آغاز کرده و با پیشروی به سمت اسلام‌آباد، این شهر را نیز به تصرف در آوردند.
آن‌گاه تا گردنه حسن‌آباد در شرق شهر اسلام‌آباد پیش رفتند و برای تجدید سازمان در آنجا مستقر شده و منتظر شکست مقاومت بازدارنده نیرو‌های ایرانی در تنگه چهارزبر بودند تا به سوی کرمانشاه پیشروی کنند بنابراین تمام امکانات خود را در پشت این تنگه جمع کرده و آماده شده بودند تا به محض باز شدن راه در مدت کوتاهی شهر کرمانشاه را تصرف کنند.
پس از ورود نیرو‌های منافقان به کرند و اسلام‌آباد، درگیری تا چند ساعت در شهر ادامه داشت و شماری از نیرو‌های مردمی و سپاه با آنها درگیر بود اما تلاش آنها به دلیل عدم آمادگی بی‌ثمر بود، منافقان خلق خوشحال از پیروزی‌های مقدماتی و در یک اقدام عجولانه راهی باختران شده و به خیال باطل خود قصد حرکت به سمت تهران و سرنگونی نظام جمهوری اسلامی ایران را کردند.
رادیو منافقان با ارسال پیام به مردم باختران از آنها خواست که زمینه را برای ورود ارتش به اصطلاح آزادی‌بخش مهیا ساخته و آماده جذب در گردان‌ها و لشکر‌ها باشند.
آغاز عملیات مرصاد
عملیات مرصاد در روز پنجشنبه، 6 مرداد 1367 با رمز مبارک «یا علی‌ابن ابیطالب (ع)» و به منظور مقابله با منافقان در منطقه اسلام‌آباد و کرند در غرب استان کرمانشاه آغاز شد.
با طلوع خورشید در روز اول هدف با سد کردن هجوم ستون مجاهدان خلق، بستن مسیر پشت سر آنها نیز بود.
در این روز بالگرد‌های پایگاه کرمانشاه هوانیروز ارتش اقدام به انهدام مؤثر خودرو‌های ستون کرده و به مدافعان خاکریز در تنگه، نیرو‌های کمکی فرستاده شد؛ همچنین نیرو‌های هلی‌برد به پشت سر ستون در بین کرند و سرپل ذهاب پیاده شد.
در این عملیات سه گردان از تیپ نبی اکرم (ص) و تیپ مسلم و یک گردان از ایلام و با نقش‌آفرینی مؤثر هوانیروز ارتش جمهوری اسلامی به اسلام‌آباد حمله کردند، منافقان تصور می‌کردند که به‌سان روز‌های قبل نیرو‌های عراقی در این مناطق حضور دارند، حال آن که عراقی‌ها عقب‌نشینی کرده و منطقه در دست نیرو‌های ایرانی بود.
به همین دلیل، نیرو‌های خودی توانستند به راحتی از این محور وارد اسلام‌آباد شده و سازماندهی منافقان را در داخل شهر به هم بزنند.
پس از آزادسازی شهر اسلام‌آباد و قبل از رسیدن نیرو‌های خودی به این شهر در ساعت سه نیمه شب، سه فروند هلی‌کوپتر ترابری در کرند به زمین نشستند و تعدادی از کادر‌های منافقان و همچنین مسعود رجوی رهبری سازمان و همسرش را از شهر خارج کردند.
فرجام
در این عملیات یک‌هزار و 600 تا 2 هزار تن از نیرو‌های منافقان به هلاکت رسیده و حدود یک‌هزار تن زخمی شدند که در میان کشته‌شدگان و اسرا تعداد زیادی از کادر‌های سازمان و فرماندهان تیپ‌ها دیده می‌شدند.
به این ترتیب منافقان پس از تحمل یک شکست استراتژیک در پشت تنگه «پاطاق» روز جمعه هفتم مرداد 1367 رسما اعلام کردند که از شهر‌های اسلام‌آباد و کرند عقب‌نشینی کرده‌اند.
انتهای پیام/
