جنایات بی پایان اسرائیل در غزه با کشتار مادران در صف غذا و نبش قبر شهدا
در جدیدترین جنایت وحشیانه صهیونیستی ها در نوار غزه، جنگنده های اسرائیلی با بمباران صف مادران و کودکان شیرخواره ای که منتظر دریافت مکمل هایی غذایی از یکی از مراکز امدادرسانی بودند، 15 زن و کودک بی گناه فلسطینی را در شهر دیرالبلح به شهادت رساندند.
به گزارش «آیه جوده»، خبرنگار تسنیم در نوار غزه، ساکنان دیرالبلح در مرکز این باریکه با صدای یک قتل عام جدید، بار دیگر غافلگیر شدن؛ جایی که هواپیماهای رژیم غاصب صهیونیستی در حملاتی هوایی، صف زنانی که به همراه فرزندان شیرخواره شان منتظر دریافت مکمل‌های غذایی از یکی از مراکز امدادرسانی بودند را هدف یورش خود قراردادند.
.
این جنایت منجر به شهادت 15 زن و کودک و زخمی شدن ده‌ها نفر با جراحات مختلفی شد که برخی از آنها هنوز در وضعیت پزشکی اسفبار با مرگ دست و پنجه نرم می کنند.
این نخستین نمونه از اینگونه حملات هوایی و جنایات ارتش رژیم صهیونیستی در غزه نبود اما در عمل نمونه ای آشکار از بی اعتنایی اشغالگران نسبت به جان مردم بی‌گناه و تداوم سیاست گرسنگی دادن و کشتار جمعی اهالی غزه بود.
«ام محمد»، یکی از شاهدان عینی جنایت دیرالبلح که از قتل عام زنان و کودکان خردسال به دست نظامیان صهیونیست به ستوه آمده است فریاد می زند: افرادی که هدف قرار گرفتند راهی آنجا شده بودند تا خوراکی برای بچه هایشان دست و پا کنند؛ بچه هایشان گرسنه بودند، چرا دارند مردم را اینگونه هدف قرار می دهند؟
این بچه ها چه گناهی داشتند؟
این دختربچه چه گناهی کرده که دارد اینگونه در آغوش مادرش جان می‌دهد؟
چرا این بلا را سرش می آورند؟
این کارها همه ظلم و گناه است.
همزمان با کشتاردیرالبلح، نظامیان اشغالگر جنایات روزافزونی را در شهر خان‌یونس مرتکب شدند جایی که تانک‌ها بدون اطلاع قبلی به منطقه کشتارگاه ترکی یورش بردند و به سمت چادرهای آوارگان پیشروی کردند.
این امر باعث ایجاد حالت رعب و وحشت در میان ساکنان شد.
نظامیان اسرائیلی بی هدف به روی همگان آتش گشودند و خانواده‌ها را بار دیگر مجبور به فرار کردند؛ آنهم در شرایطی که نیازهای اولیه و سرپناه ساده‌شان را به حال خود رها کردند.
«ام ایاد» مادر شهید فلسطینی که از صف کشی تانک‌های ارتش اسرائیل در کنار چادرهای آوارگان در شهر خان‌یونس دچار بهت و حیرت شده بود به خبرنگار تسنیم می‌گوید: هیچ روزی مثل امروز که با چشمانم تانک‌ها را در کشتارگاه دیدم، نبود.
مردم در حال فرار بودند، بمباران‌ها اصلا عادی نبود.
بمب‌ها بر سر مردم فرو می‌آمد، مردم همه سردر گم بودند.
نمی‌دانستند چکار کنند؟، صهیونیست‌ها بی‌هدف بمباران می‌کردند و مردم خودشان را به خیابان‌ها ݦی آمدند.
چند نفر در محل جنایت مجروح و چند نفر شهید شدند، وضعیت بسیار وخیم بود.
حتی به کسی اجازه فرار نمی‌دادند.
در اقدام خطرناکی که به فهرست بلند جنایات اشغالگران افزوده شد نیروهای اشغالگر اقدام به نبش قبر شهدا در خان‌یونس کردند و به جستجوی پیکرها یا اجزای باقی مانده از اسرا یا نیروهای مقاومت کردند.
گورها کاملاً تخریب شده و برخی از اجساد نیز به شیوه‌ای تحقیرآمیز نبش قبر شده بودند.
این اقدام وحشیانه ضمن هتک حرمت پیکرها، احساسات خانواده‌های آنها را نیز جریحه‌دار کرد.
این امر بی‌توجهی اشغالگران به تمام پیمان‌ها و ارزش‌های انسانی و اهتمام آنها برای به جا گذاشتن آثاری پاک‌نشدنی از نقض و تجاوز، حتی تا بعد از مرگ و دفن قربانیان را نشان داد
در میان آوار چادرها، قبور هتک حرمت شده و خون مادرانی که منتظر روزی و لقمه‌ای نان برای فرزندانشان هستند فصل‌های جدیدی از کشتارها در غزه در حال نگارش است.
ما اکنون با واقعیتی روبرو هستیم که تنها با یک نام می‌توان از آن یاد کرد: قتل‌عام نظام‌مند ملتی بی‌دفاع.
انتهای پیام/
