دلایل و راهکارهای عبور از شرایط تنش آبی تهران
اگر شهروندان مثل گذشته در این شرایط بحرانی، عادی تر از شرایط عادی بخواهند مصرف آب داشته باشند و مصارف غیرضروری را متوقف نکنند، بدون شک در ادامه با شروع پاییز خشک، به جیره بندی آب در تهران هم خواهیم رسید.

خبرگزاری تسنیم - محمدرضا کیاشمشکی - تنش آبی تهران که سالها در این کلانشهر وجود داشته، امسال خودش را به شکل یک بحران تمام و عیار نشان داده است.
این روزها شاهد قطعی ناشی از افت شدید فشار آب در شبکه در نقاط مختلف کلانشهر تهران و حتی نقاط مختلف استان هستیم.
.
اما دلایل اصلی بروز این مشکل چیست؟
نکته اول این است که تهران تحت تأثیر پنجمین سال خشک پیاپی قرار دارد و بارشهای امسال تهران کمتر از نصف بارشهای یک سال نرمال بوده و ذخایر آبی سدهای تهران بهشدت تحت تأثیر قرار گرفته است.
نکته بعدی این است که جمعیت تهران در طی سالهای گذشته همواره رو به رشد بوده، درحالی که تهران ظرفیت پذیرش جمعیت جدید را ندارد، این موردی است که بیش از یکدهه است مسئولان امر و کارشناسان نسبت به آن هشدار میدهند، اما همچنان گسترش عمودی و افقی شهر تهران ادامه دارد و گوش کسی بدهکار نیست.
مسئله جدی که وجود دارد، بحث پرمصرفی آب در تهران است.
تنها یکسوم جمعیت تهران مصرف معقول و درستی نسبت به آب شرب خانگی دارند و دوسوم جمعیت تهران طوری مصرف میکنند که متوسط مصرف آب هر نفر در یک شبانه روز در تهران به 198 لیتر میرسد؛ درحالی که الگوی مصرف 130 لیتر بهازای هر نفر در یک شبانهروز است.
حدود 62 درصد از جمعیت تهران پرمصرف هستند، یعنی به میزان بین الگو تا دو برابر الگو مصرف آب شرب دارند؛ اما حدود 7 درصد جمعیت تهران بسیار بدمصرف هستند، یعنی بین دو برابر تا بعضا 10 برابر الگوی مصرف، آب شرب مصرف میکنند.
یعنی این افراد 10 برابر خانوادههای عادی مصرف آب دارند.
این جمعیت بدمصرف عمدتا در مناطق یک، دو و سه تهران ساکن هستند و برآوردها نشان میدهد که 10درصد مصرف آب این افراد در استخرها صورت میگیرد؛ یعنی با آب شرب تهران استخرهای خود را پر و استفاده میکنند و نگاهی به شرایط تنشآمیز تأمین آب تهران هم ندارند.
بین تمام پروژههای مهم تأمین آب تهران، دو پروژه به عنوان دو پروژه اصلی در طی سالهای گذشته پیگیری شده؛ یکی پروژه علاجبخشی سد لار و دومی پروژه سامانه دوم انتقال آب از طالقان به تهران است که هر دو پروژه بیش از دو دهه است که در دستور کار قرار دارند و اگر در زمان مناسب این پروژهها تکمیل و بهرهبرداری می شدند، الان باید در مدار بهرهبرداری بودند.
با وجود آنکه پنجمین سال خشک پیاپی تهران را شاهد هستیم و ذخایر سدها به شدت افت کرده، اگر این دو پروژه در مدار بهرهبرداری بودند، شرایط تنش آبی تهران به این میزان حاد نبود.
اما راهکار چیست؟
یکی از سریعالبازدهترین کارهایی که میشود انجام داد، مربوط به چاه های شهرداری تهران است.
طبق آمار وزارت نیرو حدود 700 چاه دست شهرداری تهران است که با این چاهها فضای سبز شهری را آبیاری میکند؛ از این تعداد چاه، 55 حلقه چاه، کیفیتی مناسب آب شرب دارند.
اگر شهرداری با وزارت نیرو همکاری و همراهی کند و این چاهها را سریعا در اختیار وزارت نیرو برای تأمین آب تهران قرار دهد به کاهش تنش آبی این روزهای تهران کمک می کند و به جای آن از پساب برای آبیاری فضای سبز شهری استفاده کند.
اما راهکار اصلی بدون شک کاهش مصرف آب در خانهها است.
اگر هر شهروند تهرانی از مصرف عادی خودش فقط 30درصد را کاهش دهد و آن 30درصد هم در زمره مصارف غیرضروری قرار میگیرد و هیچ آسیب و خللی به رفاه شهروندان وارد نمیکند، با کاهش این 30 درصد، از همین شرایط وخیم به خوبی میتوانیم عبور کنیم؛ اما اگر شهروندان مثل گذشته در این شرایط بحرانی، عادیتر از شرایط عادی بخواهند مصرف آب داشته باشند و مصارف غیرضروری را خودشان مثل آبیاری جلوی خانهها و شستن ماشینها را کاهش ندهند و متوقف نکنند؛ بدون شک در ادامه با شروع پاییز خشک، بهجیرهبندی آب در تهران هم خواهیم رسید.
انتهای پیام/