برای حل ناترازی و خشکسالی اقتصادی باید مذاکره کنیم/ روزنامه اعتماد: اگر مذاکره مستقیم نکنیم تبدیل به کره‌شمالی خواهیم شد!
تجربه تاریخی، به‌ویژه خروج آمریکا از برجام نشان می‌دهد که خوش‌بینی بدون پشتوانه می‌تواند هزینه زا باشد.
سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.
در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید.
********* در دیپلماسی بین‌المللی، انتخاب بین مذاکرات مستقیم یا غیرمستقیم صرفاً یک مسئله فنی نیست؛ بلکه اغلب بازتابی از سطح اعتماد، ماهیت مناقشه و محدودیت‌های طرفین است.
این روزها رسانه‌های اصلاح‌طلب پس از دوران جنگ تحمیلی سوگیری‌هایی درباره گفتگو با غرب دارند که نمایی از مذاکره مستقیم دارد، روزنامه اعتماد دراین‌باره نوشته است: دیپلماسی ماسی برای حل اختلافات طراحی شده است.
به نظر می‌رسد باید پیش از تشدید بحران‌ها، باب گفت‌وگو را باز کنیم.
چنین طرح‌هایی بسیار پرریسک و خطرناک هستند و می‌تواند کشور را به سمت الگوهایی چون کره‌شمالی سوق دهد و انزوای سیاسی و اقتصادی ایران را عمیق‌تر کند.
در بخشی دیگر از این گزارش آمده است: فعال شدن اسنپ‌بک به صورت همزمان می‌تواند ایران را با یک خشکسالی اقتصادی عمیق مواجه کند؛ وضعیتی که در آن نه چین و نه روسیه امکان استفاده از حق وتو در شورای امنیت را ندارند و ما عملا در مقابل یک جبهه متحد بین‌المللی قرار خواهیم گرفت.
ورود به مذاکره مستقیم با امریکا، از یک‌سو می‌تواند مانع چنین فشاری شود و از سوی دیگر، به‌نوعی پاسخ استراتژیک به تهدیدات اسراییل نیز تلقی خواهد شد.
درحالی برخی با تحلیل غلط ایران را از تبدیل شدن به کره شمالی برحذر دارند که این کشور در دوره ترامپ با آمریکایی‌ها گفتگوی مستقیم کرد و راه به ترکستان برد.
از سویی مذاکره مستقیم در شرایطی که سیاست فشار و تهدید حداکثری در جریان است به معنای دادن امتیاز به ترامپ و تضعیف موضع مذاکراتی ایران است.
از نظر آنها، مذاکره مستقیم زمانی مفید است که در موضع مناسب و بدون فشار و تهدید آغاز شود.
همچنین در مذاکره غیرمستقیم، دستورکار مذاکره از قبل مشخص می شود و پیام ها، نامه ها و پیش نویس های مذاکراتی حول محور آن رد و بدل می شود.
در حالی که در مذاکره مستقیم، موضوعات دیگر(منطقه ای و موشکی) نیز به موضوع اصلی(هسته ای) اضافه می شود و بر پیچیدگی اختلافات می افزاید.
این در حالی است که تهران نمی خواهد وارد مذاکرات جامع با واشنگتن در این مقطع شود.
روزنامه هم‌میهن ارگان خبری اصلاح‌طلبان ساختاری نیز در سرقماله خود ریشه حل بحران نارتزای را مذاکره خوانده و می‌نویسد:
ریشه همه ناترازی‌ها نیز ناترازی درون سیاست و مدیریت است.
ناترازی قربانی کردن آینده پیش پای امروز؛ بی‌توجهی به آینده‌نگری و اسارت در اکنون‌زدگی.
ناترازی شعور در برابر شعار.
ناترازی واقعیت در برابر خیال.
ناترازی علم در برابر شبه‌علم.
ناترازی رقابت در برابر انحصار.
ناترازی تجربه در برابر توهم.
ناترازی چشم و گوش در برابر زبان!
تجربه تاریخی، به‌ویژه خروج آمریکا از برجام نشان می‌دهد که خوش‌بینی بدون پشتوانه می‌تواند هزینه‌بر باشد.
مذاکرات آتی اگرچه فرصتی برای کاهش فشارها فراهم می‌کند اما تضمینی برای موفقیت ندارد.
هر لحظه ممکن است تحولات غیرمنتظره‌ای رخ دهد؛ از اقدامات خرابکارانه خارجی تا تصمیمات ناگهانی داخلی.
حفظ تعادل بین امید و احتیاط، هم برای دیپلمات‌ها و هم برای جامعه ضرورتی غیرقابل انکار است تا از افتادن در دام ذوق‌زدگی یا ناامیدی مطلق اجتناب شود.