سیاست خارجی جکسونی ترامپ

به گزارش مشرق،کانال تلگرامی دیپلماسی مطلبی با عنوان سیاست خارجی جکسونی ترامپ: دکترین جدید یا توهمی خطرناک منتشر کرد و نوشت:
اقدامات نظامی اخیر دونالد ترامپ در خاورمیانه—حملات به تأسیسات هسته‌ای ایران و به دنبال آن درخواست فوری برای کاهش تنش—هم سیاست‌ورزان جنگ‌طلب و هم صلح‌طلب را گیج کرده و بحث و گفتگو جدیدی را درباره ماهیت واقعی رهبری ترامپ در عرصه سیاست خارجی برانگیخته است.
به گفته اما اشفورد، ستون‌نویس نشریه "فارن پالیسی" (Foreign Policy)، ترامپ نه در قالب سنتی یک "شاهین" (مداخله‌گرا) جای می‌گیرد و نه یک "کبوتر" (انزواطلب)، بلکه رویکردی جکسونی را دنبال می‌کند؛ رویکردی عمیقاً ملی‌گرا، قاطع در امور نظامی، و بی‌اعتنا به لیبرالیسم بین‌المللی.
اشفورد، با تکیه بر دسته‌بندی والتر راسل مید، استدلال می‌کند که اقدامات ترامپ شبیه به اندرو جکسون است: او حملات تنبیهی قاطع و یک‌باره را برای دفاع از منافع به دقت تعریف‌شده آمریکا ترجیح می‌دهد، بدون توجه به هنجارهای بین‌المللی یا بازسازی‌های بلندمدت.
حملات به ایران—که به بهانه دیپلماسی شکست‌خورده و همسو با عملیات اسرائیل انجام شد—نشان‌دهنده همین روحیه است که در آن، به جای درگیری طولانی‌مدت، اولویت با انتقام‌جویی سریع است.
با این حال، در حالی که رویکرد ترامپ ممکن است از تشدید فوری تنش جلوگیری کرده و مانع از یک جنگ گسترده‌تر شده باشد، اما محدودیت‌های مهمی را نیز آشکار می‌سازد.
چنین حملات "جراحی‌شده‌ای" اغلب در حل ریشه‌ای مشکلات ناکام می‌مانند و می‌توانند به چرخه‌های خشونت منجر شوند، همانطور که در عملیات‌های مکرر اسرائیل در غزه و لبنان مشاهده شده است.
اشفورد هشدار می‌دهد که موفقیت این رویداد می‌تواند ترامپ یا رهبران آینده را جسورتر کند تا دوباره قمار کنند و آرامش موقتی را با پیروزی استراتژیک اشتباه بگیرند.
علاوه بر این، در صورت اشتباه محاسباتی—مانند تلافی‌جویی غلط ایران یا فروپاشی رژیم—عواقب آن می‌تواند به هرج و مرجی مشابه دوران پس از لیبی یا عراق تبدیل شود.
در نهایت، استراتژی جکسونی ممکن است شفافیت کوتاه‌مدت را فراهم کند، اما فاقد نظم دیپلماتیک و بینش بلندمدت لازم برای باثبات کردن درگیری‌های جهانی است.
همانطور که اشفورد بیان می‌کند، سرپیچی ترامپ از عرف سیاست خارجی ممکن است یک بار جواب دهد—اما "بعید است که هر بار به همان خوبی نتیجه دهد."
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.