دیدگاه تحلیلگران ترکیه درباره تهدید رژیم اسرائیل در سوریه

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، بسیاری از تحلیلگران سیاسی در ترکیه و در رسانه‌ها و محافل سیاسی این کشور، اعتبار بالایی دارند.
چرا که در سنت روزنامه نگاری ترکیه، ستون نویسی هنوز هم اهمیت زیادی دارد و صدها هزار نفر از خوانندگان روزنامه‌ها، با اشتیاق و علاقه، نظرات ستون نویس‌های مطرح درباره وقایع مختلف را دنبال می‌کنند.
این روزها که تهدیدات رژیم صهیونیستی علیه سوریه بازتاب گسترده‌ای یافت، تحلیلگران ترک نیز به طور ویژه به بررسی این موضوع پرداختند و غالباً به این اشاره کردند که این تهدید، ثبات و امنیت کل منطقه را به خطر انداخته است.
دیدگاه‌های چند تن از ستون نویس‌های مشهور ترکیه را مرور کنیم تا ببینیم که آنها درباره حملات معنی‌دار ارتش صهیونیستی به سوریه و احتمالات آتی، از کدام زوایه به موضوع می‌نگرند:
چگونه می‌توان اسرائیل را متوقف کرد؟
احمد تاشگتیرن یکی از تحلیلگران محافظه کار مشهور ترکیه است.
او طی چند روز گذشته، هم در ستون ویژه خود در روزنامه قرار و هم در سه مصاحبه تلویزیونی، به این پرداخته که متوقف کردن رژیم اسرائیل، یک ضرورت منطقه‌ای است.
تاشگتیرن می‌گوید: «هم اردوغان و هم شریک سیاسی او یعنی باغچلی، آشکارا در سخنرانی‌های خود، به این موضوع اذعان می‌کنند که اسرائیل، یک تهدید واقعی است.
یادمان نرود که باغچلی، حتی حمله اسرائیل به ایران را نیز به عنوان پیامی به ترکیه تفسیر کرده بود.
گویی جنایات اسرائیل در غزه بس نبود که به لبنان، ایران و سوریه نیز حمله کرد.
اخیراً، آنها ستاد کل ارتش سوریه را بمباران کردند و کاخ ریاست جمهوری را نیز در میان اهداف خود قرار دادند.
ترکیه در مورد غزه، کاری جز واکنش و موضع‌گیری سیاسی انجام نداد.
لذا بد نیست دوباره از خودمان بپرسیم: ما چه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟»
تاشگتیرن در ادامه می‌گوید: «مقامات اسرائیلی می‌دانند که ترکیه آنها را به چشم تهدید می‌نگرد.
با این حال، سخنان زشتی درباره اردوغان و مقامات ترکیه بر زبان آوردند.
حالا روابط ترکیه و اسرائیل، پرتنش‌ترین شرایط را تجربه می‌کند.
آن هم در شرایطی که چشم طمع به سوریه دوخته است.
در شرایطی که ترکیه روی سوریه حساسیت ویژه‌ای دارد و با توجه به این که اسرائیل با بهانه دفاع پیشدستانه به ایران حمله کرد، آیا ممکن است همین اقدام را در برابر ترکیه نیز انجام دهد؟
پس لازم است‌ ترکیه هم تهدید اسرائیل را در اولویت استراتژی امنیتی خود قرار دهد.
ما نیز قبلاً بارها اعلام کرده‌ایم که در صورت لزوم، پیشدستی لازم است و باید تهدید را در نطفه خفه کرد».
با یک گروه یاغی روبرو هستیم
طاها آک یول یکی دیگر از تحلیلگران مشهور ترکیه است که رژیم صهیونیستی را به مثابه حملات «گروه یاغی» و «قلدر» توصیف کرده و نوشته است: «اسرائیل یاغی، مدت‌هاست که سوریه را بمباران کرده و مورد آزار و اذیت قرار داده است.
حالا نتانیاهو نیز دقیق مانند هیتلر رفتار می‌کند و بی‌محابا به سوریه حمله ور شده است.
اسرائیل از مشکلات قومی اسفناک در سوریه به عنوان بهانه‌ای برای بمباران استفاده می‌کند.
دولت راست افراطی صهیونیستی-مذهبی به رهبری نتانیاهو، به دنبال سوء استفاده از مسائل قومیتی است.
اگر یادتان باشد، گیدون ساعر وزیر برکنار شده نتانیاهو قبلاً در 29 اکتبر سال 2024 گفته بود: نمی‌دانیم وقایع سوریه در آینده چگونه پیش خواهند رفت.
دولت اسرائیل ممکن است با گروه‌های کُرد و دروزی در منطقه علیه ایران، یک اتحاد اقلیت تشکیل دهد.
در منطقه‌ای که ما همیشه در اقلیت خواهیم بود، جوامع کُرد و دروز متحدان طبیعی ما هستند».
آک یول در ادامه، از احتمال سوء استفاده کردهای نزدیک به پ.ک.ک در شمال سوریه از وقایع کنونی اظهار نگرانی کرده و درباره مسیر پیش روی دمشق گفته است: «احمد الشرع، باید به طور همزمان، به غرب، جهان عرب و ترکیه نزدیک بماند.
در غیر این صورت، چگونه می‌توان اسرائیل را متوقف کرد؟»
انفعال دمشق، معضلی بزرگ است
این روزها در اغلب رسانه‌ها و جراید ترکیه، جولانی یا احمد الشرع به عنوان یک شخصیت سیاسی نزدیک به ترکیه شناخته می‌شود و معمولاً کسی از او انتقاد نمی‌کند.
اما مصطفی کاراعلی اوغلو این قاعده را زیر پا نهاده و نوشته است: «پتانسیل درگیری بین گروه‌های قومی یک مشکل بزرگ است و توانایی اسرائیل در بهره‌برداری از این پتانسیل، مشکلی به مراتب بزرگ‌تر!
در چنین شرایطی، انفعال، بی‌عملی و ناکارآمدی احمد الشرع در قبال اسرائیل به یک معضل واقعی تبدیل شده است.
تنها در عرض چند ماه، اسرائیل به بزرگترین تهدید پیش روی سوریه تبدیل شده و به تنهایی این کشور را به هم ریخته و همچنین از منابع و حمایت ضمنی دوستان خود، بی‌پروا استفاده می‌کند».
کاراعلی اوغلو در ادامه نوشته است: «ثبات یک کشور را نمی‌توان به راحتی و در عرض چند روز به دست آورد.
با پشت سر گذاشتن بیش از 10 سال جنگ داخلی، همه گروه‌های قومی رنج برده‌اند.
بنابراین، تامین ثبات در کشوری که هیچ کس نمی‌تواند در آن احساس امنیت کند، قطعا دشوارتر است.
اگر سوریه در انجام این کار موفق شود و بتواند تضمین کند که همه گروه‌ها در کنار هم زندگی می‌کنند، نمونه‌ای برای جهان خواهد بود.
حالا می‌توانیم به وضوح ببینیم که شادی مقامات ترکیه در روزهای نخست قدرت گرفتن الشرع، چقدر زودگذر بود.
چرا که در موقعیت دشوار کنونی، ترکیه امکان مداخله ندارد و پیداست که آمریکا در آنجا قدرت بالادست را در اختیار دارد».
بهترین سوریه برای اسرائیل، یک کشور مجروح است
یوسف ضیا جومرت که قبلاً بارها به عنوان روزنامه نگار محقق از مناطق مختلف عرب نشین، دروزی نشین و کردنشین سوریه بازدید کرده، درباره وقایع اخیر می‌گوید: «ورود هیئت تحریر الشام به دمشق، معنای کنار رفتن دشمنان اصلی اسرائیل، یعنی ایران و حزب‌الله لبنان از سوریه بود.
ما هم به آن وقایع علاقه‌مند شدیم و هاکان فیدان و ابراهیم کالن، در همان روزهای اول به دمشق رفتند و با جولانی دیدار کردند.
پس از مدتی کوتاه، او حتی کراوات بست و ایران را دشمن دانست!
حتی گفته شد که ممکن است روابط سوریه و اسرائیل عادی شود.
پس چه شد که با وجود همه اینها، باز هم اسرائیل به سوریه حمله کرد؟»
جومرت در ادامه می‌نویسد: «پاسخ این سوال را تنها به این شکل می‌توانم بیان کنم، اسرائیل خواهان تاسیس سوریه‌ای قوی، خودکفا، نسبتاً مرفه و آرام نیست.
از دید اسرائیل، سوریه‌ای مناسب منافع تل آویو است که مجروح، مستعد تجزیه و دارای مشکلات بسیار باشد.
آن هم در شرایطی که جامعه سوریه کشوری چند قومیتی است که در آن ادیان، مذاهب و اقوام مختلف در کنار هم زندگی می‌کنند.
این حملات، پیامی از سوی اسرائیل است تا به اقلیت‌های سوریه بگوید: من از دولت دمشق به شما نزدیک‌تر هستم!
به همین دلیل است که به کردهای شمال سوریه ابراز علاقه کرده و دروزی‌ها را به عنوان متحد خود می‌بیند.
طبیعتاً اسرائیل همچنین به تنش بین نصیریان و حکومت دمشق علاقه نشان می‌دهد.
وقتی اسد سرنگون شد، حکمت الهجری، رهبر دروزی‌ها، از رژیم جدید دمشق خواست که قانون اساسی را اصلاح کند تا به سویدا خودمختاری بیشتری بدهد.
حال می‌بینیم که اسرائیل در حال دست گذاشتن روی زخم‌های موجود و بالقوه سوریه است.
او می‌خواهد تجهیزاتی را در داخل سوریه نگه دارد که بتواند برای اهداف خودش از آنها استفاده کند.
از دیگر سو، دولت دمشق منفعل مانده و مراقب است که با اسرائیل درگیر نشود یا اسرائیل را عصبانی نکند.
به هر حال، الشرع قدرت جنگیدن ندارد.
بدون سلاح، بدون اقتصاد، بدون پول، بدون هیچ چیز».
قسد از این وضعیت خشنود است
عثمان سرت از دیگر روزنامه نگاران ترکیه، درباره وقایع اخیر می‌گوید: «حمله اسرائیل به بهانه حفاظت از دروزی‌ها و با هدف تحت فشار قرار دادن رژیم جدید سوریه، بی‌ثبات کردن دمشق، ایجاد منطقه حائل و لبنانی کردن سوریه آغاز شد، محیطی مناسب برای قسد یا شاخه سوری پ‌.ک.‌ک، ایجاد کرده است.
یکی از خطرات این رویدادها برای ترکیه، این است که دولت جدید سوریه به شدت آسیب ببیند.
همه بازیگران اطراف الشرع، به اندازه او و وزیر امور خارجه‌اش حسن شیبانی منطقی نیستند.
برخی از افراد او تعصب فرقه‌ای شدیدی دارند و ممکن است اختلاف نظر آنها، منجر به درگیری داخلی شود.
دومین خطر برای آنکارا مربوط به پ.ک.ک است.
دولت دمشق که در جریان مذاکرات برای ادغام نیروهای قسد در سوریه، گزینه‌های نظامی را در نظر داشت، پس از حمله اسرائیل، ناگزیر جنوب کشور را در اولویت قرار داد.
این امر فشار بر نیروهای قسد را کاهش می‌دهد».
خواهرزاده غرب، قلدری می‌کند
مراد یتکین، در ستون تحلیلی خود، رژیم صهیونیستی را به عنوان خواهرزاده ننری توصیف کرده که با حمایت دو دایی خود یعنی آمریکا و اتحادیه اروپا، به دنبال قلدری در خاورمیانه است.
یتکین می‌گوید: «اسرائیل، پس از غزه، رام‌الله و لبنان، می‌خواهد از طریق ارتش و نیروهای نیابتی خود، تسلط خود را در سوریه هم تثبیت کند.
حالا به هر گوشه‌ای از سوریه حمله می‌کند و با سوء استفاده از تضادهای دروزی‌ها با دولت احمد الشرع، ادعای حفاظت از آنها را مطرح کرده است.
طبیعتاً آنکارا از این تحولات نگران است.
آنکارا که در 16 ژوئیه از طریق کانال‌های دیپلماتیک و اطلاعاتی برای متوقف کردن حملات اسرائیل به سوریه مداخله کرد، در 17 ژوئیه اعلام کرد که در صورت درخواست سوریه، آماده کمک نظامی به این کشور است».
یتکین در پایان نوشته است: «مساله دروزی بهانه است و اسرائیل می‌خواهد خلأ ناشی از کاهش نفوذ ایران و روسیه در سوریه را پر کند.
او از افزایش نفوذ ترکیه با سوء استفاده از این شکاف بسیار نگران است.
این حجم از قلدری اسرائیل، بدون حمایت دایی هایش غیرممکن است».
انتهای پیام/