چین در حال پیروز شدن در جنگ تجاری ترامپ است
به گزارش مشرق،کانال تلگرامی اندیشکده مطالعات حاکمیت و روابط بین‌الملل مطلبی با عنوان چین در حال پیروز شدن در جنگ تجاری ترامپ است ، را منتشر کرد:
گفتگوهای تجاری اخیر در ژنو و لندن میان ایالات متحده و چین، نتیجه چندانی بجز برقراری سکونی موقت در مناقشه تجاری میان دو اقتصاد برتر جهان نداشت.
علیرغم تلاش ترامپ برای عرضه اقدامات موقتی طرفین به عنوان توافقی که منافع آمریکا را تامین می‌کند، نگاه چین به صحنه متفاوت است و این کشور، خود را در حال پیروزی می‌داند؛ در حقیقت، چین معتقد است که توانسته از طوفان عبور کند و اکنون اعتماد به نفس، خوداتکایی و اطمینان بیشتری به کارآیی برنامه بلندمدت خود دارد.
از آغاز جنگ تجاری در سال 2018 تا کنون، چین مجموعه‌ای از راهبردهای تدافعی و تهاجمی را برای کاهش آسیب‌پذیری خود در مقابل تحریم و تعرفه بکار گرفته است.
از منظر تدافعی، چین مسیرهای تجاری خود را بازتعریف نموده، به ریسک‌زدایی در مقابل نظام مالی پایه دلار پرداخته و سرمایه‌گذاری در فناوری‌های بومی را تسریع نموده است.
از منظر تهاجمی، این کشور محدودیت‌های صادراتی را تشدید کرده و آمادگی خود را برای اقدام متقابل متمرکز و سریع نشان داده است.
در ماه‌های گذشته، چین تقریبا در پاسخ به هر ضربه‌ای، به سرعت ضربه‌ای متقابل وارد نموده و از عقب‌نشینی اجتناب کرده است.
در مقابل، دولت ترامپ وابستگی صنایع آمریکایی به مواد معدنی کمیاب و سایر تولیدات چین را به صورت ناخواسته آشکار و با تعرفه‌های اعمالی خود، صنایع آمریکایی را با چالش مواجه نموده و مجبور به اضافه پرداخت کرده است.
نمایش شلخته ترامپ در حوزه تعرفه، پیروزی بزرگی در تبلیغات داخلی برای حزب کمونیست چین فراهم ساخته و مهم‌تر اینکه در سطح بین‌المللی، اعتبار الگوی حکمرانی چین را نزد کشورهای بدبین به الگوی توسعه غربی، با توجه به تاب‌آوری قابل‌توجه این کشور، افزایش داده است.
کسب و کارهای چینی بیش از هر چیز، وابستگی خود به بازار و فناوری‌های آمریکایی را کاهش داده‌اند.
علیرغم اینکه تعرفه‌های آمریکا به طور خاص ممکن است صنایع سبک با ارزش افزوده پایین در چین را تحت فشار قرار دهد، کاهش این صادرات می‌تواند حرکت چین به سمت انسجام صنعتی، حذف واحدهای ناکارآمد و ارتقای بهره‌وری را تسریع کند.
در خصوص افزایش بیکاری، باید توجه داشت که همین حالا نیز نرخ اتوماسیون در کارخانه‌های چینی بسیار بالاست.
علاوه بر این، چین موقعیت‌های به مراتب بدتری را در گذشته از سر گذرانده و در جریان اصلاحات اقتصادی 1992 تا 2002 بیش از 79 میلیون نفر در این کشور تعدیل شدند.
لذا ظهور موج جدیدی از تعدیل بعید است تسلط حزب کمونیست بر قدرت را تهدید نماید.
آثار بلندمدت سیاست تعرفه‌ای آمریکا حتی عمیق‌تر است.
همانگونه که برخورد با هواوی و ZTE منجر به تقویت بلندپروازی‌های فناورانه چین شد، محدودیت‌های ژئواکونومیک متاخر نیز ظرفیت بیشتری در اختیار رهبران حزب کمونیست قرار می‌دهد تا عامه مردم را در مقابل تصور تحقیر خارجی بسیج کنند.
توافق موقتی تعرفه‌ها نیز به جای زمینه‌سازی برای تنش‌زدایی، فقط پنجره‌ای در اختیار صادرکنندگان قرار داده تا کالاهای خود را به سرعت وارد بازار کنند و در این برداشت عمومی تغییری ایجاد نخواهد کرد.
همزمانی جنگ تعرفه‌ای ترامپ با آخرین سال برنامه پنج ساله چهاردهم در چین، موجب استفاده سیاستگذاران از محرک‌های پولی و مالی برای حمایت از کسب و کارهای کوچک و افزایش مصرف داخلی شده است.
این اقدامات البته مشکلات ساختاری اقتصاد چین -مانند نرخ پایین مصرف داخلی- را حل نخواهند کرد و تعادل بخشی به این شاخص‌ها، سال‌ها زمان طلب می‌کند.
در حالی که شرایط بیرونی رو به وخامت گذاشته است، رهبران حزب کمونیست و صنعت‌گران چینی تزریق منابع به فناوری‌های پیشرفته را، بالاخص در توسعه اکوسیستم پیشرفته تولید مبتنی بر هوش مصنوعی، تداوم خواهند داد تا از سقوط بهره‌وری تولیدی ممانعت کنند.
سرمایه‌گذاری جدی چین بر توسعه فناوری بومی، که با دور اول جنگ تجاری ترامپ در سال 2018 آغاز شد، تضمین پیروزی کامل به حساب نمی‌رود.
با این وجود، در سایه تلاش ایالات متحده برای به حاشیه راندن چین، کمتر کسی راه برون‌رفت دیگری در ذهن دارد
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.