رئیس اوقاف ری: دفن بدون مجوز در امامزاده عبدالله امکان ندارد/ حفاری مخفیانه چگونه ممکن شد؟
رئیس اداره اوقاف شهرستان ری با تأیید وقوع حفاری در یکی از مقابر خانوادگی واقع در محوطه امامزاده عبدالله(ع) شهرری، اعلام کرد که دفن بدون مجوز و هماهنگی در این مکان مذهبی به هیچ وجه امکان پذیر نیست.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از ری، پس از انتشار خبرهایی مبنی بر حفاری پنهانی در محوطه امامزاده عبدالله(ع) شهرری و گمانه‌زنی‌هایی درباره اهداف این حفاری، از جمله احتمال دسترسی به اشیای عتیقه خبرنگار خبرگزاری تسنیم با رئیس اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان ری گفت‌وگو کرد تا ابعاد این ماجرا از سوی نهاد مسئول روشن شود.
حجت‌الاسلام مهدی زین‌الدینی، رئیس اداره اوقاف شهرستان ری در گفت‌وگو با خبرگزاری تسنیم، با تأیید اصل ماجرا اظهار داشت: این حفاری در یکی از مقابر خانوادگی واقع در صحن پیامبر اعظم(ص) انجام شده که حدود هزار متر با بنای اصلی امامزاده فاصله دارد.
این مقابر عمدتاً در تملک اشخاص حقیقی هستند و بسیاری از مالکان آنها نیز مقیم خارج از کشورند که گاهی برای زیارت و سرکشی به محل مراجعه می‌کنند.
وی ادامه داد: در این مورد خاص، یکی از بستگان متوفی با همکاری برخی افراد اقدام به حفاری کرده که خوشبختانه پس از بررسی‌ها و گزارش‌ها، فرد کلیددار شناسایی و دستگیر شد و موضوع به مراجع قضایی ارجاع داده شده است.
بررسی ابعاد پرونده از جمله اینکه آیا به اشیای باارزش دست یافته‌اند یا خیر، برعهده دستگاه قضایی است و ما نیز منتظر اعلام نتایج رسمی هستیم.
رئیس اداره اوقاف شهرستان ری تصریح کرد: با توجه به اینکه ورود جنازه فقط از ورودی‌های مشخص با همراهی آمبولانس و گواهی فوت قانونی انجام می‌گیرد و نگهبانان در محل حضور دارند، به هیچ وجه امکان دفن بدون اطلاع و هماهنگی با تولیت امامزاده وجود ندارد.
فرایند تدفین تحت نظارت کامل اوقاف و شهرداری انجام می‌شود و لازم است تمامی مدارک قانونی از جمله گواهی فوت، مجوز دفن و تأییدیه پزشکی قانونی ارائه شود.
حجت الاسلام زین الدینی در پاسخ به پرسش خبرگزاری تسنیم مبنی بر شائبه ایجادشده درباره احتمال ورود سایر تخلفات و یا دفن بدون هماهنگی و مخفیانه در این مقابر خصوصی تأکید کرد: دفن مخفیانه در این محدوده عملاً امکان‌پذیر نیست، چراکه هرگونه تدفین باید در سامانه ثبت شود و بدون ثبت رسمی، حتی اجازه ورود پیکر به محوطه داده نخواهد شد.
با این حال، آنچه هنوز بی‌پاسخ مانده این است که چگونه حفاری‌ای به این وسعت، با ورود تجهیزات سنگین، لوازم روشنایی، تهویه هوا، و حتی دستگاه‌های گنج‌یاب و فعالیت‌های شبانه‌روزی در دل محوطه زیارتی امامزاده عبدالله(ع) انجام شده، بی‌آن‌که نگهبانان، دوربین‌های مداربسته یا سایر نهادهای نظارتی متوجه آن شوند؟
بر اساس شواهد اولیه، روند چنین حفاری‌هایی اغلب با کندن یک چاه آغاز می‌شود و پس از آن با ایجاد تونل، تجهیزات روشنایی و تهویه به محل منتقل می‌شود تا در سکوت و تاریکی شب، فعالیت به‌صورت مخفیانه ادامه یابد.
همچنین رفت‌وآمدهای مشکوک، به‌ویژه در نیمه‌شب، می‌تواند نشانه‌های قابل‌توجهی باشد که باید توسط نهادهای امنیتی و حفاظتی پیگیری شود.
در حالی‌که مقامات مسئول تأکید دارند امکان دفن مخفیانه وجود ندارد، اما این پرسش جدی مطرح است که چگونه لوازم حفاری، گونی، کلنگ، ابزار مهندسی و افراد مرتبط، بدون هیچ‌گونه هشدار یا مانعی توانسته‌اند وارد شوند و تونلی را در دل صحن تاریخی امامزاده ایجاد کنند؟
پاسخ به این سؤال نه تنها برای جلوگیری از تکرار این اتفاق ضروری است، بلکه برای بازگرداندن اعتماد عمومی به ساختارهای حفاظتی و مدیریتی این مکان تاریخی و مذهبی اهمیت حیاتی دارد.
انتهای پیام/
