اساس هر مذاکره‌ای بر پایه «اعتمادسازی» استوار است؛ ما اعتمادی به طرف مقابل نداریم، زیرا شاهد بودیم که خواسته‌های آنان هیچگاه پایان نمی‌پذیرد
یک کارشناس مسائل خاورمیانه تاکید کرد: اساس هر مذاکره‌ای بر پایه اعتمادسازی استوار است؛ دو طرف باید نسبت به یکدیگر اعتماد داشته باشند، اما متأسفانه ما اعتمادی به طرف مقابل نداریم، زیرا شاهد بودیم که خواسته‌های آنان هیچگاه پایان نمی‌پذیرد. برای مثال، زمانی که تنها خواسته‌شان محدود به غنی‌سازی بود، پس از آن خواسته‌های جدید دیگری را مطرح کردند.
یک کارشناس مسائل خاورمیانه تاکید کرد: اساس هر مذاکره‌ای بر پایه اعتمادسازی استوار است؛ دو طرف باید نسبت به یکدیگر اعتماد داشته باشند، اما متأسفانه ما اعتمادی به طرف مقابل نداریم، زیرا شاهد بودیم که خواسته‌های آنان هیچگاه پایان نمی‌پذیرد.
برای مثال، زمانی که تنها خواسته‌شان محدود به غنی‌سازی بود، پس از آن خواسته‌های جدید دیگری را مطرح کردند.
کد خبر: 724206 | ۱۴۰۴/۰۴/۲۴ ۱۵:۰۰:۰۰
لیلا پایدار- محمد شاهدی کارشناس خاورمیانه در گفت‌وگو با خبرنگار اعتماد آنلاین در خصوص بازگشت به میز مذاکره و شروط آن مبنی بر عدم حمله به خاک ایران و تداوم غنی‌سازی، اظهار کرد: موضوع اول اساساً این است که ایران اسلامی کشور ایران، در ۲۰۰ سال گذشته در تاریخ معاصر هیچگاه جنگ‌طلب نبوده است؛ یعنی شروع‌کننده جنگ نبوده است.
ایران همواره در جنگ‌های مختلف به صحنه آمده و از خود دفاع کرده است.
حالا در تاریخ ۴۵ ساله جمهوری اسلامی ایران نیز، همان‌طور که می‌بینید، هشت سال جنگ تحمیلی علیه ما با عراق رخ داد و بیش از ۵۰ کشور دنیا به عراق کمک می‌کردند.
در جنگ اخیر بین اسرائیل و ایران، این جنگ نیز به ایران تحمیل شد.
ایران همواره درهای گفتگو را باز نگه‌داشته است و بر اساس سه اصل عزت، مصلحت و حکمت، که اساس سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران است، همواره به دنبال رابطه با کشورهای مختلف بوده است، به غیر از رژیم صهیونیستی که آن را نامشروع می‌داند.
وی در ادامه به توافق برجام در سال ۲۰۱۵ اشاره کرد و گفت که ایران بر اساس قطعنامه 2231 شورای امنیت به توافق رسید، اما ترامپ پس از روی کار آمدن، برجام را پاره کرده و آن را کنار گذاشت، حتی با وجود اینکه این قطعنامه توسط پنج کشور عضو شورای امنیت امضا شده بود.
او ادامه داد که تاریخ نشان می‌دهد ایالات متحده نسبت به ایران، حتی در دوران پهلوی، نگاه مساعدی نداشته است.
نمونه آن کودتای ۲۸ مرداد علیه دولت مصدق، که طرفدار روابط با امریکا بود، به‌دلیل پیگیری منافع ملی ایران بود
او همچنین به اقدامات آمریکا علیه ایران در این ۴۵ سال اشاره کرد، از جمله جاسوسی‌ها، عملیات طبس، کودتای نوژه، تحریک صدام برای حمله به ایران، سرنگونی هواپیمای ایرباس، فشار به اتحادیه اروپا و ژاپن برای قطع رابطه با ایران، و تصویب بودجه برای سرنگونی جمهوری اسلامی در کنگره آمریکا در سال‌های ۲۰۰۷ و ۲۰۰۹.
شاهدی تأکید کرد که آمریکا همچنین در حمایت از آشوب‌ها و فتنه‌های داخلی در ایران نقش داشت و از گروه‌های معاند مانند منافقین نیز حمایت می‌کرد.
وی ادامه داد: به‌ویژه اسرائیلی‌ها که رژیم صهیونیستی را رژیمی جعلی می‌دانیم.
این رژیم بر اساس یک قطعنامه ایجاد شده که خودشان آن را امضا کرده‌اند، اما همان‌طور که در مورد توافق‌های اسلو و کمپ دیوید می‌بینیم، خودشان به آن‌ها پایبند نمی‌مانند.
بنابراین، ایران همواره به دنبال مذاکره بوده است، اما تحت شرایط خاص.
غربی‌ها، به‌ویژه امریکایی‌ها، می‌خواهند مذاکره تحت فشار و تهدید صورت گیرد و مذاکره را زیر آتش انجام دهند.
شاهدی به پنج دور مذاکرات هسته‌ای اشاره کرد و گفت: ایران با آمریکا مذاکرات غیرمستقیم را آغاز نمود و پیش‌تر نیز مذاکراتی انجام شده که به نتیجه نرسید.
اساس هر مذاکره‌ای بر پایه اعتمادسازی استوار است؛ دو طرف باید نسبت به یکدیگر اعتماد داشته باشند، اما متأسفانه ما اعتمادی به طرف مقابل نداریم، زیرا شاهد بودیم که خواسته‌های آنان هیچگاه پایان نمی‌پذیرد.
برای مثال، زمانی که تنها خواسته‌شان محدود به غنی‌سازی بود، پس از آن خواسته‌های جدید دیگری را مطرح کردند.
وی اضافه کرد: ما در مذاکرات همیشه نشان داده‌ایم که فقط در حوزه هسته‌ای مذاکره خواهیم کرد.
برخلاف آنچه که در رسانه‌های غربی و اسرائیلی‌ها مطرح می‌شود، ما نمی‌خواهیم درباره موشک‌ها یا مسائل دیگر صحبت کنیم.
ما همواره گفته‌ایم که حق غنی‌سازی برای خودمان محترم است، چرا که ما عضو NPT هستیم.
طبق قوانین بین‌المللی حق غنی‌سازی برای ما به رسمیت شناخته می‌شود.
وی در پایان گفت: همچنین، قانونی در مجلس تصویب شده که در ماده ۱۰ آن آمده است که اگر حمله‌ای به ایران صورت گیرد، ما حق دفاع مشروع داریم.
بنابراین، ایران اسلامی اعلام کرده که در گفتگو و دیپلماسی بسته نیست و همواره درهای آن باز است، اما مشروط به این که مذاکرات صرفاً در زمینه هسته‌ای باشد و طرف مقابل تضمین دهد که هیچ‌گونه تهدید یا حمله‌ای علیه ایران انجام نخواهد گرفت و ما با یک اعتماد متقابل بشینیم پای میز مذاکره.