۲ راه ناگزیر و یک هشدار درباره اسرائیل/ نظارتی که نیست؛ از کواکبیان تا سخنران مدعی ارتباط با غیب
رئیس قوه قضائیه ضمن تأکید بر لزوم کنترل بازار از سوی دستگاه قضایی گفته است: قیمت برنج با رشد غیر معمول مواجه بوده است؛ کاملاً واضح است که عایدی این افزایش قیمت به جیب کشاورزان زحمتکش نمی‌رود.
سرویس سیاست مشرق - «وبلاگ مشرق» خوانشی روزانه در لابه‌لای اخبار و اتفاقات کشور است.
ما درباره این خوانش البته تحلیل‌ها و پیشینه‌هایی را نیز در اختیار مخاطبان محترم می‌گذاریم.
هر روز با بسته ویژه خبری-تحلیلی مشرق همراه باشید.
***
اژه‌ای علیه گرانفروش‌ها
حجت‌الاسلام محسنی اژه‌ای، روز دوشنبه گذشته طی سخنانی در نشست شورای‌عالی قوه قضاییه، با اشاره به اهمیت مقوله‌ی کنترل بازار و مقابله با هرگونه گرانفروشی و احتکار گفته است: در همه احوالات و شرایط، بویژه شرایط فعلی، باید نسبت به مقوله‌ی کنترل بازار و مقابله با هرگونه گرانفروشی و احتکار، اهتمام و توجه داشت.
افزایش بلاوجه قیمت ارزاق عمومی و مایحتاج مردم به هیچ وجه قابل قبول نیست.
به گزارش مشرق، او می‌افزاید: به طور مثال طی روزهای اخیر قیمت برنج با رشد غیر معمول مواجه بوده است؛ کاملاً واضح است که عایدی این افزایش قیمت به جیب کشاورزان زحمتکش نمی‌رود و در این میان، افراد دیگری در حال سوداگری هستند؛ فلذا مسئولان ذیربط قضایی مکلفند در این خصوص بررسی‌های لازم را به عمل آورند و گزارشات مربوطه را برای اتخاذ ترتیبات مقتضی ارائه دهند.[۱]
*قوه قضائیه بر اساس متن قانون؛ مدعی‌العموم است و باید در شرایطی که یک اجحاف و ظلم عمومی صورت می‌گیرد به نفع مردم وارد صحنه شده و حقوقی عمومی را استیفا کند.
"گرانی" و گرانفروشی از مصادیق تعدّی به حقوق عامه است و بر همین اساس شاهدیم که قاضی‌القضات خواستار ورود علی‌الرأس قوه قضائیه به این مسئله و برخورد با گرانفروشی شده است.
در عین حال افکار عمومی انتظار دارند کارنامه قوه قضائیه در این مسئله حتما بازخوانی شود و مردم در جریان قرار بگیرند که قوه قضائیه غیر از دستور و صحبت چه اقداماتی در بحث مبارزه با گرانی انجام داده است.
متأسفانه شاهدیم عده‌ای به منظور سوء استفاده از فضای درگیری ۱۲ روزه؛ اقدام به گران سازی اقلام مورد نیاز مردم کرده‌اند.
***
۲ راه ناگزیر و یک هشدار درباره اسرائیل
سعید حجاریان به تازگی در مصاحبه با هم‌میهن پیرامون درگیری ۱۲ روزه ایران با آمریکا و اسرائیل و شرایط جدیدی که به وجود آمده، گفته است:
"اگر شرایط جنگی به پایان برسد، ایران باید درباره نقش منطقه‌ای خود تجدیدنظر کند.
ایران می‌تواند در فاز اول، با همسایگان خود علی‌الخصوص کشورهای اسلامی، و در گام بعد دیگر کشورهای در حال توسعه ارتباط برقرار کند تا انگاره «ایرانِ منزوی» شکسته شود.
اگر هم مذاکرات در یک صورت کلی، به سرانجام برسد، شاید بتوان به حداقلی از ارتباطات اقتصادی با جهان امید داشت؛ کمابیش وضعیتی شبیه زمان ریاست جمهوری باراک اوباما.
البته، این الگو طرفینی است؛ به این معنا که همه طرف‌ها باید نقش سازنده ایفا کنند.
اگر این الگو، که بنیادش بر توسعه و همکاری است، حاکم شود طبیعتاً همبستگی ملی و مشروعیت سیاسی بالا می‌رود.
اما، اگر مسیر ضدتوسعه پیش گرفته شود، صرفاً باید به ادوات جنگی فکر کنیم."[۲]
*اشاره حجاریان به یک دوراهی مهم است که در شرایط جدید پیش روی نظام اسلامی و مردم قرار گرفته و برخی محافل نخبگانی نیز اشاراتی به آن داشته‌اند!
دوراهی مهمی که می‌گوید در شرایط فعلی و پس از وقوع متارکه در جنگ؛ ایران دو راه انتخاب بیشتر ندارد:
یا نرمالایز شدن، انتخاب توسعه بدون انقلابی‌گری و تبدیل شدن به کشوری میان‌پایه همانند ترکیه و عمان و غیره که هم‌جهت با خواسته‌های آمریکا حرکت می‌کند.
و یا تعیین تکلیف سرنوشت درگیری با اسرائیل، تنبیه کامل دشمن متجاوز و حرکت بر مسیر "جنگ، جنگ تا پیروزی و دفع فتنه"!
مسیر اول تجربه‌های مشخصی در کشورهایی مثل ترکیه، مصر، لیبی و سوریه دارد و در انتهای آن نیز قطعا و یقینا تجزیه ایران نهفته است.
مسیر دوم اما منطبق با اصالت ایرانی، اسلامی و عقلایی مردم ایران است؛ مسیری پر هزینه و اما نه چندان طولانی مدت که البته رهاورد آن عزت و امنیت و آزادی ایران و ایرانی خواهد بود.
دقت شود که هیچ ایرادی به نظریه پردازی حجاریان نیست و او صرفا به یک دوراهی بدیهی اشاره کرده است.
لکن تأملی که در قبال اظهارات حجاریان وجود دارد این است که در مقطع فعلی که باید شاهد موج مطالبه مردم، نخبگان و رجال سیاسی از فرماندهان نظامی و سیاست‌گذاران حکومتی برای انتخاب مسیر دوم باشیم اما عده‌ای مشغول در باغ سبز نشان دادن پیرامون مسیر اول هستند و اینطور القا می‌کنند که در پس تعیین تکلیف نظامی با اسرائیل یک روزگار تباه و بی‌فائده نهفته است!
طبعا بایستی با ابزار جهاد تبیین به مقابله با این روند خطرناک شتافت و اتحاد ملی ایجاد شده بین ایرانیان در ایام درگیری ۱۲ روزه را به گونه‌ای بسط داد که شاهد انتخاب مسیر عزت و شرف باشیم.
***
نظارتی که نیست؛ از کواکبیان تا سخنران مدعی ارتباط با غیب
حجت‌الاسلام ناصر رفیعی، استاد حوزه علمیه و از خطبای شهیر کشورمان اخیرا طی سخنانی در اصفهان با اشاره تلویحی به اظهارات مصطفی کواکبیان در تلویزیون پیرامون ماجرای کاترین شکدم و تهمتی که به برخی مسئولان کشور زده شد؛ نسبت به وی واکنش نشان داد.
به گزارش رسا، رفیعی تبیین را رسالت استادان، نخبگان، کارشناسان و صاحب نظران، رسانه‌ها و اصحاب رسانه عنوان کرد و گفت: رسانه ملی باید کارشناسانی را دعوت کند که بفهمند چه حرفی میزنند، نه اینکه کارشناسی انقدر احمق باشد که حرفی را بزند که رسانه های دشمن از آن سوء استفاده کنند، مجری باید به این موضوع ورود پیدا میکرد و از کارشناس سند و مدرک تهمتی که به مسئولان نظام میزند را در همان برنامه میخواست، باید با این کارشناس و مجری برخورد بشود.[۳]
*واکنش کارشناسان مبرّز و صاحب کارنامه نسبت به اظهارات بی‌مایه برخی افراد و سخنرانان؛ اکسیری است که می‌توان جامعه، حکومت و مردم را از شرّ برخی انحرافات تحلیلی و محاسبات غلط نجات بخشد.
فلذا انتقاد به حق حجت‌الاسلام رفیعی یک رویداد مغتنم است.
در این وادی البته برخورد نهادهای ذیربط از قبیل قوه قضائیه با مهملاتی شبیه به آنچه کواکبیان اظهار کرد نیز می‌تواند به کمک جریانات تبیینی و مبارزات دلسوزانه با انحرافات بیاید.
یکی از ضعف‌های بزرگ اجتماعی و سیاسی در کشور ما "رها بودن تریبون‌ها و منابر" و نبود نظارت بر سخنرانان و کارشناسان است.
کما اینکه جدای از ماجرای کواکبیان مثلا می‌بینیم و می‌دانیم که یک سخنران مدعی ارتباط با امام زمان سال‌هاست که در عرصه‌های مختلف سیاسی و امنیتی و مذهبی اظهار نظرهای عموما غلط و جذب اعتبارات مالی می‌کند اما انگار هیچکس عزم برخورد با او و انحرافات آشکارش را ندارد!
***
1_ mshrgh.ir/1732703
2_ https://hammihanonline.ir/fa/tiny/news-43002
3_ https://rasanews.ir/003IX0