خبیر‌نیوز | خلاصه خبر

یکشنبه، 22 تیر 1404
سامانه هوشمند خبیر‌نیوز با استفاده از آخرین فناوری‌های هوش مصنوعی، اخبار را برای شما خلاصه می‌نماید. وقت شما برای ما گران‌بهاست.

نیرو گرفته از موتور جستجوی دانش‌بنیان شریف (اولین موتور جستجوی مفهومی ایران):

چه کسی پشت تعلیق کمک به اوکراین بود؟

مشرق | بین‌الملل | یکشنبه، 22 تیر 1404 - 16:18
آمریکا چند سالی‌ است که راهبرد خود را متوجه شرق آسیا کرده و تعلیق موقت بخشی از کمک‌های نظامی به اوکراین که اخیرا اعلام و سپس لغو شد هم نشانه‌ای تازه از این چرخش راهبردی محسوب می‌شود.
كلبي،آمريكا،چين،راهبرد،اوكراين،دفاع،دفاعي،مقابله،نظامي،گزارش ...

به گزارش مشرق، رسانه آمریکایی در مقاله‌ای به نقش پررنگ «البریج کلبی» معاون سیاست‌گذاری وزارت دفاع آمریکا در شکل‌دهی به راهبرد نظامی جدید ایالات متحده پرداخته است.
طبق این گزارش، کلبی در مرکز تحولات جدید دولت ترامپ در قبال ارسال سلاح به اوکراین قرار دارد، زیرا خواستار تمرکز نظامی آمریکا بر مقابله با چین شده است.
در گزارش «وال‌استریت ژورنال» آمده که کلبی، نوه رئیس پیشین سازمان سیا، اخیرا یادداشتی برای «پیت هگست» وزیر دفاع ایالات متحده تهیه کرد که در آن نسبت به فشار درخواست‌های تسلیحاتی اوکراین بر ذخایر تضعیف‌شده تسلیحات آمریکا هشدار داده بود.
اگرچه این یادداشت توصیه مشخصی نداشت، اما برخی مقامات پنتاگون و کنگره معتقدند این سند بر تصمیم تعلیق موقت ارسال برخی تسلیحات به کی‌یف تأثیر گذاشت؛ تصمیمی که ترامپ بعدها لغو کرد.
وال‌استریت ژورنال این ماجرا را تجلی رویکرد راهبردی کلبی در اولویت‌بندی تهدیدات می‌داند؛ رویکردی که سال‌هاست درباره لزوم تمرکز بر منطقه پاسیفیک غربی و مقابله با چین تبلیغ می‌شود، اما اجرای آن همواره با موانعی روبه‌رو بوده است.
حامیان کلبی می‌گویند او واقع‌بینانه به چالش منابع محدود دفاعی آمریکا نگاه می‌کند و شجاعت پرداختن به تصمیمات سخت را دارد.
به نوشته این روزنامه، کلبی در مصاحبه‌های عمومی در مورد کمک به اوکراین سکوت کرده، اما در شبکه‌های اجتماعی اعلام کرده که همچنان متحدان آمریکا را برای افزایش هزینه‌های دفاعی تحت فشار خواهد گذاشت؛ حتی اگر این گفت‌وگوها برای برخی ناخوشایند باشد.
او در گفت‌وگوهایی محرمانه، از ژاپن و استرالیا خواسته مواضع نظامی صریح‌تری درباره احتمال حمله چین به تایوان اتخاذ کنند؛ اقدامی که موجب شگفتی برخی مقامات این کشورها شده، چراکه سیاست دیرینه آمریکا در قبال تایوان «ابهام راهبردی» بوده است.
در این گزارش آمده که کلبی از جمله «اولویت‌گذاران» در حزب جمهوری‌خواه محسوب می‌شود؛ کسانی که معتقدند آمریکا باید تعهدات خود را در مناطق غیر از آسیا کاهش دهد تا بتواند منابع بیشتری برای مقابله با چین آزاد کند.
این در حالی‌ است که برخی جمهوری‌خواهان سنتی یا «خوددارها» خواهان انزواگرایی کامل هستند در حالی که ترامپ خود باور دارد دکترین «اول آمریکا» مستلزم حضور همزمان در چندین منطقه است.
این روزنامه همچنین به چالش‌های تأیید صلاحیت کلبی در سنا پرداخته است.
گرچه «جی‌دی ونس» معاون رئیس‌جمهور آمریکا با حمایت قاطع از او دفاع کرد، اما «میچ مک‌کانل» سناتور ارشد تنها جمهوری‌خواهی بود که به انتصاب او رأی منفی داد و سیاست‌هایش را نوعی «خودزنی ژئواستراتژیک» توصیف کرد.
کلبی که در خانواده‌ای دیپلمات و اطلاعاتی رشد کرده، از همان دوران دانشجویی دیدگاه‌های متفاوتی داشته است.
او از معدود جمهوری‌خواهانی بود که با جنگ عراق مخالفت کرد و آن را «اشتباه تاریخی» خواند.
در دوره نخست ریاست‌جمهوری ترامپ، کلبی در تدوین سند راهبرد دفاع ملی ۲۰۱۸ نقشی کلیدی ایفا کرد؛ سندی که بر انتقال تمرکز پنتاگون از تروریسم به مقابله با چین و روسیه تأکید داشت.
او در کتابی در سال ۲۰۲۱ با عنوان «راهبرد انکار» از اهمیت حیاتی دفاع از تایوان سخن گفته و موقعیت جغرافیایی آن در زنجیره نخست جزایر اقیانوس آرام را عامل کلیدی در مهار چین دانست.
او حتی روسیه را شریک بالقوه‌ای در ائتلاف ضد چین معرفی کرده و نسبت به عضویت اوکراین در ناتو هشدار داده، زیرا آن را پرهزینه و پرریسک می‌داند.
به‌رغم این دیدگاه‌ها، حمله روسیه به اوکراین و نزدیکی مسکو به پکن، راهبرد کلبی را به چالش کشیده است.
اکنون آمریکا با ۲ دشمن هماهنگ در ۲ جبهه مختلف روبه‌روست.
در همین حال، مواضع او درباره توافق‌های دفاعی نظیر «آکوس» نیز با انتقاداتی مواجه شده است.
به نوشته وال‌استریت ژورنال، کلبی گفته آمریکا نباید به استرالیا زیردریایی‌های تهاجمی بدهد مگر آن‌که اطمینان یابد خودش به اندازه کافی در اختیار دارد.
رسانه آمریکایی در انتها تاکید می‌کند که کلبی نقش مهمی در تدوین راهبرد جدید دفاعی آمریکا دارد؛ راهبردی که اولویت‌بندی منابع، نحوه استقرار نیروها و تخصیص بودجه نظامی در سال‌های آینده را مشخص خواهد کرد.
او به‌زعم برخی مقامات سابق، مرد تصمیم‌های دشوار است؛ تصمیم‌هایی که از دغدغه‌ای واقعی نسبت به ناتوانی فعلی آمریکا در مدیریت هم‌زمان سه جبهه ناشی می‌شود.