پهپادهایی که وز وزکنان اطلاعات جمع کردند!
فلسطینهای مناطق شمالی مدتهای مدیدی بود به دیدن پهپادهایی که وز وزکنان در آسمان میچرخیدند عادت کرده بودند. به قول موشه یعلون، معاون وقت رئیس ستاد مشترک: «دائما تو آسمون چرخ میزدن.»

به گزارش مشرق، جلد چهارم کتاب «تو زودتر بکش» تالیف رونین برگمن، نویسنده اسرائیلی با ترجمه وحید خضاب در انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است.
مولف، برای بهدستآوردن تصویری از سیر و عملکرد دستگاههای امنیتی اسرائیل، هزاران سند (که برخی از آنها، محرمانه بوده و بهصورت غیرقانونی در اختیار او قرار گرفته) و تعداد بیشماری کتاب و مقاله را بررسی کرده است.
اما اهمیت بیشتر این کتاب، به صدها مصاحبه اختصاصی مولف با کسانی برمیگردد که خود بهصورت مستقیم در این سازمانها (یا در وقایع مورد اشاره در کتاب) حضور داشتند و رتبه سازمانی یا عملیاتی برخی از آنها نیز در بالاترین سطح بوده و همین، اطلاعات آنها را بهمعنای دقیق کلمه «دست اول» کرده است.
جلد چهارم این کتاب اطلاعات خواندنی را از ترورهای ماموران اسرائیل منتشر کرده است که در سطور زیر برخی از این ترورها را مرور کردیم.
کشتن عبیات اولین ترور هوایی در مناطق اشغالی بود.
این عملیات از جهت دیگری هم غیرمعمول به حساب میآمد: شینبت عموماً ترجیح میداد قتلهایی با ردپای ناچیز انجام دهد؛ یعنی قتلهایی بدون دخالت آشکار نیروهای [نظامی] اسرائیلی (چنین دخالتی طبق توافق سال ۱۹۹۴ [با حکومت خودگردان] ممنوع شده بود).
ولی حالا داشت دستوراتی بر ای زدن اهداف مشخصی در داخل مناطق اشغالی (با دخالت یا بدون دخالت نیروهای [نظامی] اسرائیلی) میرسید.
یکی از این اهداف ایاد حردان بود؛ یکی از فرماندهان جهاد اسلامی در منطقه جنین، روز ۵ آپریل ۲۰۰۱ [۱۶ فروردین ۱۳۸۰]، حردان در مرکز جنین گوشی تلفن [عمومی] که معمولاً از آن استفاده میکرد به محض اینکه زنگ خورد، برداشت.
ولی به جای تماسی که منتظرش بود، انفجار پرسروصدایی رخ داد که او را در جا کشت.
شب گذشته، تیمی از از «واحد پرندگان»، تلفن را بمبگذاری کرده بودند.
دو پهباد هم منطقه را زیر نظر داشتند وقتی صدای حردان در تلفن تشخیص داده شد، سیگنال فعالسازی بمب از سوی اتاق مشترک جنگ ارسال گردید.
یک عملیات مشابه همین هم در ۲۷ ژوئن [۷ تیر] اسامه جوابره (یکی دیگر از اعضای گردانهای شهدای الاقصی [شاخه نظامی] فتح) را در نابلس کشت.
شینبت همچنین تلاش کرد تا دبیرکل «جبهه خلق برای آزادی فلسطین» در داخل فلسطین (ابوعلی مصطفی) را بکشد و در این مسیر از روشهای متعددی که ردپای ناچیزی به جای میگذاشت استفاده کرد؛ مسموم کردن، بمبگذاری تلفن همراهش، منفجر کردن ماشین او به طریقی که به نظر برسد مواد منفجرهای که خود مصطفی داشته جابهجا میکرد تصادفاً منفجر شده است.
ولی وقتی این طرحها شکست خورد، شینبت اینکه با احتیاط [مخفیکاری] کار کند را کنار گذاشته است.
در روز ۲۷ آگوست [۴ شهریور] یک بالگرد آپاچی از پنجره ساختمان راکتهایی به داخل دفتر مصطفی در رامالله شلیک کرد [و او را کشت]، اسرائیل مدعی شد که تصمیمش برای حذف مصطفی ربطی به اینکه او از رهبران سیاسی بوده، نداشته، بلکه با وجود این مسئله [و به دلیلی امری در کنار آن] بوده است؛ به گفته اسرائیلیها، او [با وجود دبیرکلی این سازمان که منصبی سیاسی محسوب میشد] مستقیماً در اقدامات تروریستی هم دخیل بود.
اسرائیل با ترور ابوعلی مصطفی نه تنها به هیچ وجه باعث فرونشستن حملات انتحاری نشد، فراتر از آن، از دید فلسطینیها با این اقدام از یک خط قرمز هم عبور کرد.
یکی از رهبران جبهه خلق برای آزادی فلسطین اعلام کرد: «مایلم دوره اوایل دهه ۱۹۷۰ رو به اسرائیل یادآوری کنم.
باید به یه جوری پاسخ بدیم که اسرائیلیها رو از دست زدن به حملات بیشتر به رهبران فلسطینی بترسونه.»
دو ماه بعد در اقدامی تلافیجویانه، در روز ۱۷ اکتبر [۲۶ مهر] در «هتل حیات» اورشلیم، چند تن از اعضای جبهه خلق برای آزادی فلسطین رهاویم زیوی، از وزرای دولت شارون و از ژنرالهای سابق IDF را که دیدگاههای افراطی ملیگرایانه داشت، ترور کردند.
فلسطینهای مناطق شمالی مدتهای مدیدی بود به دیدن پهپادهایی که وز وزکنان در آسمان میچرخیدند عادت کرده بودند.
به قول موشه یعلون معاون وقت رئیس ستاد مشترک: «دائما تو آسمون چرخ میزدن.» این هواپیماهای بدون سرنشین از طریق دوربینهای بسیار باکیفیت، اطلاع جمع میکردند.
یعلون میگوید: «یه طوری دائم توی آسمون بودن» انگار خورشید یا ماه توی آسمونه.
به صدای وز وزی میاومد و یه تصویر [دوری] از پهپادها دیده میشد.»