کشف خواص ضدباکتریایی زردچوبه و ریواس؛ حتی قوی‌تر از آنتی بیوتیک
پژوهشگران دریافته‌اند که زردچوبه و ریواس می‌توانند جلوی رشد باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک را بگیرند.
باشگاه خبرنگاران جوان ؛ فاطمه کربلایی - مجله علمی Frontiers in Microbiology اخیراً گزارشی منتشر کرده که در آن پژوهشگران بین‌المللی از کشف خواص غیرمنتظره زردچوبه و ریواس در مقابله با باکتری‌های مقاوم به دارو یا همان سوپرباکتری‌ها خبر داده‌اند.
این باکتری‌های مقاوم به چندین نوع آنتی‌بیوتیک، تهدیدی جدی برای سلامت عمومی در سراسر جهان به شمار می‌روند.
طبق این مطالعه، تیمی به سرپرستی دکتر لیوآن هُو از دانشگاه ایالت یوتا، در تصفیه‌خانه‌های فاضلاب ایالت یوتا، گونه‌هایی از باکتری‌ها را کشف کرده‌اند که نسبت به چندین آنتی‌بیوتیک مختلف مقاوم بوده‌اند.
یکی از این گونه‌ها که با کد «U2» شناخته می‌شود، در برابر تمام آنتی‌بیوتیک‌های آزمایش‌شده مقاوم بود، حتی نسبت به کولیستین که به عنوان آنتی‌بیوتیک خط آخر در درمان عفونت‌های شدید مورد استفاده قرار می‌گیرد.
زردچوبه و ریواس علیه باکتری‌های مقاوم
پژوهشگران در این تحقیق ۱۱ ترکیب طبیعی با خواص ضد میکروبی شناخته‌شده را مورد آزمایش قرار دادند.
در میان آنها، دو ماده بیشترین تأثیر را نشان دادند: کورکومین از زردچوبه و امودین از ریواس.
این ترکیبات نه تنها رشد باکتری‌ها را کاهش دادند، بلکه مانع تشکیل بیوفیلم (لایه‌ای محافظتی که باکتری‌ها برای بقای خود ایجاد می‌کنند) شدند و همچنین فعالیت متابولیکی آنها را کاهش دادند.
بخش قابل‌توجهی از آنتی‌بیوتیک‌هایی که انسان‌ها مصرف می‌کنند از طریق ادرار و مدفوع دفع می‌شود و وارد فاضلاب می‌گردد.
در چنین محیط‌هایی، به‌ویژه در حضور ترکیبات دارویی و مواد شیمیایی دیگر، شرایط ایده‌آلی برای رشد و تکامل باکتری‌های مقاوم به وجود می‌آید.
این باکتری‌ها معمولاً به تنهایی خطرناک نیستند، اما می‌توانند ژن‌های مقاومتی خود را به باکتری‌های بیماری‌زا مانند اشریشیا کلی (E.
coli) منتقل کنند.
اگرچه نتایج اولیه امیدوارکننده است، پژوهشگران هشدار داده‌اند که استفاده عملی از این ترکیبات در مقیاس صنعتی هنوز به بررسی‌های بیشتری نیاز دارد.
به‌ویژه باید تأثیر این ترکیبات در شرایط واقعی فاضلاب، تعامل آنها با سایر مواد شیمیایی و تأثیرشان بر کل جامعه میکروبی مورد بررسی دقیق قرار گیرد.
زردچوبه و ریواس که تاکنون بیشتر به دلیل خواص ضدالتهابی و آنتی‌اکسیدانی شناخته شده بودند، اکنون پتانسیل آن را دارند که در فناوری‌های نوین و زیست‌پایه تصفیه آب نیز به کار روند.
استفاده از چنین ترکیباتی می‌تواند جایگزینی ایمن‌تر و پایدارتر برای مواد شیمیایی سنتی باشد که گاه خود موجب آلودگی محیط زیست می‌شوند.
این یافته‌ها امید تازه‌ای در مبارزه جهانی با مقاومت آنتی‌بیوتیکی ایجاد کرده است؛ بحرانی که طبق پیش‌بینی سازمان جهانی بهداشت (WHO)، تا سال ۲۰۵۰ می‌تواند سالانه جان میلیون‌ها نفر را در جهان بگیرد.
منبع: gazeta.ru
