شاهرود در ماتم خورشید؛ نخل یازدهم محرم بر دوش عاشقان لرزید

به گزارش خبرگزاری تسنیم از شاهرود، امروز در شاهرود، جریانی عمیق از عشق و سوگواری جاری بود.
روز یازدهم محرم، با تمام هویت فرهنگی و معنوی، در این شهر کهن به تصویر درآمد.
مراسم نخل‌گردانی، که قدمت آن به دهه‌های قبل بازمی‌گردد، هرساله در محله تکیه زنجیری برگزار می‌شود.
اما امسال، این مراسم ویژگی خاصی دارد.
حضور استاندار سمنان، نماینده مجلس، فرماندار، سردار حسینی و فرمانده انتظامی استان، نشان از اهمیت این مراسم دارد.
همه هیئت‌ها، حسینیه‌ها و تکوایای مذهبی شهرستان شاهرود در این راهپیمایی معنوی حضور دارند.
در محدوده کوچه پای نخل تا استادیوم تختی، صدای طبل و سنج انسان را درگیر عاطفه‌ای عمیق می‌کند.
خیابان صدوقی (مزار) پُر از جمعیتی است که دلشان برای ابا عبدالله علی‌السلام می‌سوزد.
مراسم محوری نخل‌گردانی، از عصر روز یازدهم محرم، با حضور مردم دلداده و عاشق اهل‌بیت (ع)، آغاز شد.
این مراسم که از محله تکیه زنجیری حرکت کرده، تا استادیوم تختی ادامه یافت.
در این مسیر، هیئت‌های عزاداری سینه‌زنی کردند.
اما نخل‌گردانی تنها یک مراسم نیست؛ سنتی است که در گذر زمان ریشه دوانده.
در دامغان نیز ساعاتی پیش مراسم مشابهی برگزار شد، ولی حالا نوبت شاهرودی‌هاست.
این شهر، با سابقه‌ای در برگزاری این آیین، امسال آن را با شکوه بیشتری برگزار کرده.
مردم از ساعت‌ها قبل در حال حرکت به سمت چهارراه مدرسه قلعه بودند.
یکی پس از دیگری رسیدند.
هیئت «باغ زندان»، «غُربا»، «بیدآباد» و دیگر دسته‌های عزاداری از گوشه‌های مختلف شهر در مسیر عبور کردند.
هر کدام با شعار‌ها و نوحه‌های منحصربه‌فردشان.
جمعیت به تدریج سروشکل گرفت.
در کنار خیابان‌ها، مردم صف کشیده بودند تا این صحنه تأثیرگذار را تماشا کنند.
ساعت 18 بود، زمانی که نخل بلند شد؛ بلندترین نخلی که در دو دهه اخیر در شاهرود بالا کشیده شده بود.
صدای سینه‌زنی‌ها، با واژه‌های «حسین (ع)»، فضا را لرزاند.
در میانه خیابان، مردم با اسپند، مشک آب از عزاداران استقبال می‌کردند.
امروز شاهرود، شهر خورشیدهای سوخته، در سکوت آتشین ماتم، به سوگ نشست.
نخل یازدهم محرم، بر امواج سیاه‌پوشان، بار دیگر بر دوش عاشقان به حرکت درآمد و از چهارراه مدرسه قلعه تا پارک شهدای محراب، زمین لرزید از طنین «یا حسین.»
صداهای طبل و سنج، نفس‌های شهر را در سینه حبس کرد.
خیابان صدوقی (مزار) امروز نه یک گذرگاه، که صحنه نمایش عشق بود.
بوی اسفند، مشام تاریخ را پر کرد و زنجیرها، زمزمه‌های زمین را به آسمان رساند.
هیئت «باغ زندان» با صلابت قدیم، هیئت «غربا» با سوزی بی‌کران و هیئت «بید آباد» به عنوان میزبان، یک‌به‌یک از دل محلات قدیم سر برآوردند.
هر کدام، گویی لشکری از عاشقان بودند که بی‌صدا فریاد می‌زدند.
انتهای پیام/36