برگزاری مراسم یوم العباس در ایران/ مردم سراسر کشور غرق در سوگ تاسوعای حسینی + عکس و فیلم

به گزارش مشرق، از ساعات ابتدای صبح امروز (شنبه) و همزمان با تاسوعای حسینی که به نام علمدار دشت کربلا حضرت ابوالفضل عباس (ع) نامگذاری شده مردم ایران اسلامی در گوشه گوشه این سرزمین به سوگ نشسته‌اند.
عزاداران حسینی با برپایی دسته جات و اجتماع تاسوعاییان عشق و ارادت خود را به باب الجوایج قمر منیر بنی هاشم به نمایش گذاشته‌اند.
برپایی ایستگاه‌های صلواتی، توزیع نذری و خدمات رسانی به عزاداران حسینی نیز از دیگر جلوه‌های عشق و ارادت ایرانیان به سرور و سالار شهیدان و حضرت ابوالفضل عباس (ع) و شهدای دشت کربلا است.
تهران در تاسوعای حسینی عزادار است
امروز تهران حسینی است و با نوای یا حسین عطرآگین شده است.
مردم عزاردار سید و سالار شهیدان اباعبدالله الحسین (ع) همچون شب گذشته با لباس‌های مشکی با دل‌هایی پراز احترام به آقا عبدالله‌الحسین در گوشه گوشه شهرمان در حال عزاداری هستند.
امروز روز علمدار کربلاست.
علمداری که در خط دفاع ایستاد تا آبروی حسین (ع) را حفظ کند، آری امروز روز ماه بنی هاشم است.
عباس برادر وفادار پرچمدار سپاه حسین است که هر گامش آیینه ادب و غیرت بود.
مردم دیندار شیعه از دیرباز تا به امروز در تاسوعا دل‌شان را به نام عباس گرده می‌زنند و به خاطر حقیقتی زنده از وفا، غیرت و اطلاع عزاداری می‌کنند.
امروز تهران همچون گوشه گوشه کشورمان شاهد خیل عزاداران و دوستداران سرور و سالار شهیدان است؛ در همه محله‌های تهران از محله‌های قدیمی‌تر، کوچه‌ها باریک‌ تا محلات شمال شهر همه دل‌ها در گرو حسین است و مردم باوفا و دیندارمان دل در گرو عزاداری ابا عبدالحسین و عباس باوفایش گشوده‌اند.
جوان‌ها علم‌های سنگین را بلند کرده‌اند، کودکان با سربندهایی سبز و سرخ کنار پدران‌ خود زنجیر می‌زنند و پیرمردها به تکیه‌های قدیمی تکیه داده‌اند.
امروز تاسوعای حسینی است.
نوحه‌هایی که به گوش می‌رسد بازهم آشناست؛ سال‌هاست که این نوحه‌ها به نام حسین و اهل بیت و یاران باوفایش شنیده می‌شوند و هر بار که تکرار می‌شود اشک تازه‌ای از چشم می‌افتد گویی همین دیروز بوده و جلوی چشمان‌مان اتفاق افتاده است.
مشهد الرضا در تاسوعای حسینی؛ عطر عزا و اشک ارادت در حرم رضوی
مشهد مقدس، در روز تاسوعای حسینی، غرق در ماتم و عزا است.
زائران و مجاوران از اقصی نقاط ایران و جهان، خود را به این شهر رسانده‌اند تا در جوار بارگاه ملکوتی امام رضا (ع)، در سوگ شهادت حضرت سیدالشهدا (ع) و یاران باوفایش به عزاداری بپردازند.
خیابان‌های منتهی به حرم مطهر، مملو از دسته‌های عزاداری است که با نوای «یا حسین» و «یا ابوالفضل»، دل‌ها را به کربلا روانه می‌کنند.
تاسوعا که از راه می‌رسد، مشهد فقط یک شهر نیست؛ یک حسینیه بزرگ است.
شهر، رخت سیاه عزا به تن می‌کند و بوی اسپند و گلاب، فضا را پر می‌کند.
از دور که به شهر نزدیک می‌شوید، گنبد طلایی حرم مطهر، چون نگینی در میان سیاهی شهر می‌درخشد و دل‌ها را به سمت خود می‌کشاند.
صدای نوحه‌ها و مرثیه‌ها از هر سو به گوش می‌رسد، اما در این هیاهو، نوعی سکوت و آرامش معنوی حکمفرماست.
گویی شهر، در سوگ شهادت امام حسین (ع) و یارانش، زبان به دهان گرفته و با تمام وجود، اشک ماتم می‌ریزد.
خیابان‌ها مملو از جمعیت است؛ پیر و جوان، زن و مرد، همه با لباس‌های سیاه، در حال حرکت به سمت حرم هستند.
پرچم‌های سرخ و سیاه، در اهتزازند و عطر گلاب، فضا را معطر کرده است.
در این میان، عطر خوش غذاهای نذری نیز به مشام می‌رسد؛ هر کسی به قدر وسع خود، در این عزا سهیم شده است.
چهره‌ها، همه اشک‌آلود و غمگین است.
زائران، با چشمانی نمناک، به گنبد طلایی خیره شده‌اند و با زمزمه یا حسین، دل‌های خود را به کربلا می‌فرستند.
کودکان نیز، با لباس‌های سیاه و سربندهای یا حسین، در کنار پدر و مادر خود، در این مراسم عزاداری شرکت کرده‌اند.
وارد حرم که می‌شوید، با دریایی از جمعیت مواجه می‌شوید.
صحن‌ها و رواق‌ها، مملو از زائرانی است که در حال عزاداری، نوحه‌خوانی و سینه‌زنی هستند.
صدای قرآن و دعا، از هر سو به گوش می‌رسد و فضا، آکنده از معنویت و روحانیت است.
خادمان حرم، با چهره‌های گشاده و مهربان، در حال خدمت به زائران هستند.
یکی، آب به دست زائران می‌دهد، دیگری، راهنمایی می‌کند و دیگری، کفش‌های زائران را جفت می‌کند.
این خادمان، فرشته‌های خدمت هستند که تمام تلاش خود را برای رفاه زائران به کار می‌گیرند.
در اطراف حرم، موکب‌های فراوانی برپا شده است که به زائران، چای، شربت، خرما و غذاهای نذری می‌دهند.
این موکب‌ها، سفره‌های کرامت هستند که در این ایام، پهن شده‌اند تا زائران، از برکات امام حسین (ع) بهره‌مند شوند.
حضور در مشهد در روز تاسوعا، تجربه‌ای بی‌نظیر است.
در این روز، شهر، به یک حسینیه بزرگ تبدیل می‌شود و دل‌ها، به کربلا پر می‌کشند.
این حضور، فرصتی است برای تجدید پیمان با امام حسین (ع) و یارانش و برای تزکیه روح و جان.