وقتی سینی‌های مجمعه، روایتگر عشق‌اند - تسنیم
در مجمه دهی شیرجوپشت، هر ظرف، داستانی از عشق، نذر و خاطره در خود دارد. غذاهایی که درون سینی های سنتی چیده شده اند، تنها خوراک نیستند؛ نماد همدلی، ایمان و ارادت بی پایان به حضرت اباعبدالله اند.
به گزارش خبرگزاری تسنیم از لاهیجان، در دل شالیزارهای همیشه سبز شرق گیلان، سنتی دیرینه هرساله با آغاز محرم جان می‌گیرد؛ آیینی به نام «مجمه‌دهی» که ریشه در ایمان، مهمان‌نوازی و عشق به سیدالشهدا (ع) دارد، این رسم کهن، نه‌تنها نماد اطعام عزاداران، بلکه جلوه‌ای از همبستگی اجتماعی و استمرار فرهنگ عاشورایی در روستاهای گیلان است.
در دهستان شیرجوپشت شهرستان لاهیجان، عصر تاسوعا حال‌وهوایی دیگر دارد، محوطه مسجد صاحب‌الزمان (عج) از روزهای نخست محرم، آماده میزبانی از زائران حسینی می‌شود.
در این آیین، اهالی محل با حضور در حسینیه محل، سفره‌هایی که با انواع خوراکی‌های محلی، غذاهای سنتی و دسرهای خانگی تزیین شده بودند را به شکلی زیبا و منظم بر روی فرش‌های لاکی‌رنگ حسینیه پهن کردند.
بر روی هر مجمعه، ظروف لعابی و سنتی با انواع خورشت‌ها، شیرینی‌ها و پیش‌غذاها جای گرفته و تزئینات دست‌دوز سنتی جلوه خاصی به فضای مراسم بخشیده بود، زنان و مردان به رسم مهمان‌نوازی و همدلی، با دستان خود این غذاها را آماده کرده و به یاد درگذشتگان و به نیت قربت الهی بین حاضران، به خصوص خانواده‌های سوگوار، تقسیم کردند.
به محض ورود به مسجد دهستان شیرجوپشت، فضای معنوی و صفا، قلب هر بیننده‌ای را به خود جلب می‌کند، فرش‌های نیلی‌رنگ و منقش، زمینه‌ای برای پهن شدن سینی‌های بزرگ مجمه شده‌اند، سینی‌هایی که با تزیین سنتی و سلیقه خاص بانوان محل، پذیرای انواع غذاها و دسرهای خانگی‌اند، درون هر مجمعه، ظروف لعابی با رنگ‌های خاطره‌انگیز از دوران قدیم به چشم می‌خورد و هر کدام حامل غذایی است که با عشق و نیت خیر تهیه شده است.
محتوای مجمعه‌ها شامل انواع خورشت‌های محلی، سبزیجات، کوکو، ماست، زیتون، شیرینی‌های خانگی و حتی خیارهای قطعه‌شده به سادگی و صفای روستایی است، برخی از ظرف‌ها با پارچه‌ای گلدار یا پارچه‌های دست‌دوز پوشانده شده‌اند تا هم غذا گرم بماند و هم جلوه‌ای زیباتر به سینی‌ها داده شود، بطری‌های آب معدنی، لیوان‌های ساده، نمکدان و حتی قاشق و چنگال به صورت منظم درون هر سینی چیده شده‌اند تا هیچ‌چیز از تشریفات مهمان‌نوازی کم نباشد.
مجمعه‌ها یکی پس از دیگری در کنار هم روی زمین چیده شده‌اند و حضور مردم اعم از پیر و جوان، فضای همدلی و اتحاد را تقویت می‌کند، مهمانان در انتظار آغاز مراسم نشسته‌اند و عطر غذاهای ساده و صمیمی فضای حسینیه را پر کرده است، صدای آرام صمیمیت، مهمان‌داری و رشد ارتباطات نسل به نسل، در آیین مجمه‌دهی شنیده می‌شود؛ آیینی که به مرور زمان همچنان جایگاه ویژه خود را در فرهنگ مردم شیرجوپشت حفظ کرده است.
محمدنیا، عضو هیئت امنای مسجد، با نگاهی به گذشته می‌گوید: رسم مجمه‌دهی در این منطقه به بیش از 300 سال پیش بازمی‌گردد، اجداد ما پیش‌قدم این راه بودند و ما نیز با افتخار ادامه‌دهنده آن هستیم.
به گفته وی، در شب‌های تاسوعا و عاشورا، هیئت عزاداری بالامحله شیرجوپشت به بیش از 25 روستا سر می‌زند و از هیئت‌ها دعوت می‌کند تا در روز عاشورا در این مکان مقدس گرد هم آیند، در روز عاشورا، مردم روستا با پخت بیش از یک و نیم تن برنج، از دست‌کم 20 هیئت عزاداری پذیرایی می‌کنند، این اطعام، نه‌فقط یک نذر، بلکه عهدی است با کربلا.
حجت‌الاسلام محسن فداکار، امام جمعه خمام، در این مراسم با اشاره به فلسفه این سنت گفت: مجمه‌دهی یادآور اطعام مساکین در راه امام حسین (ع) است، عاشورا پیامی دارد برای همه ما؛ اینکه در کنار عزاداری، به یاد نیازمندان باشیم.
وی همچنین هشدار داد که دشمنان در تلاشند اعتقادات جوانان ما را هدف بگیرند.
باید پای درس معارف اهل‌بیت و امام حسین (ع) بنشینیم و از این مجالس برای حفظ ایمان نسل آینده بهره بگیریم.
یکی از اهالی روستا نیز با صدایی آمیخته به غرور نیز گفت: از وقتی چشم باز کردیم، دیدیم پدران‌مان این عزاداری را برپا می‌کردند، ما هم وظیفه داریم این راه را ادامه دهیم، عزاداری برای امام حسین (ع) بخشی از هویت ماست؛ چیزی که نمی‌توانیم از آن جدا شویم.
آیین مجمه‌دهی، فراتر از یک رسم محلی، سندی زنده از پیوند مردم گیلان با فرهنگ عاشورا و اهل بیت (ع) است، در روزگاری که جهان به‌دنبال معنا و هویت است، این سنت‌ها چراغ‌هایی هستند که راه را روشن می‌کنند؛ چراغ‌هایی که با اشک، نذر و ایمان روشن مانده‌اند.
آیین مجمه‌دهی نه تنها فرصتی برای ابراز همدلی و مواسات است، بلکه جلوه‌ای ارزشمند از پیوند سنت‌های مذهبی و فرهنگی مردم شمال ایران را به نمایش می‌گذارد؛ آیینی که ریشه در ایمان، محبت و حس نوع‌دوستی مردمان این دیار دارد.
انتهای پیام/
