10 توصیه کاربردی برای مبلغان دینی در ماه محرم - تسنیم
مهم ترین مسئولیت مبلغان دینی آن است که اندیشه و منش پیامبران و اوصیای آنان را به مردم معرفی کنند که یکی از شناخته شده ترین ویژگی آنان خاکی بودن، همراهی و همنشینی با مردم کوچه و خیابان بوده و هست.

به گزارش خبرگزاری تسنیم از قم، آیتالله علی نصیری، رئیس مؤسسه معارف وحی و خرد و استاد حوزه و دانشگاه در یادداشتی به اهمیت مسئله تبلیغ در ماه محرم پرداخته که در زیر آمده است:
باید اذعان کرد که کار تبلیغ، وعظ و خطابه آن هم در روزگار ما بسی خطیر، دشوار و در عین بسیار تأثیرگذار است.
به بهانه ماه محرم و گرم بودن بازار وعظ و خطابه 10 توصیه کاربردی تقدیم می گردد؛ شاید برای علاقه مندان مفید باشد:
1.
معیار پذیرش عمل اخلاص و کسب رضایت الهی است.
از این جهت از هرگونه گفتار یا رفتاری که در آن تمایلات شخصی، حبّ و بغضها و کسب جایگاه و موقعیت اجتماعی دخالت دارد، باید اجتناب کرد.
خاطره مرحوم آیت الله مشکینی در مقدمه کتاب النصایح العددیه خواندنی است.
(ایشان به صورت اتفاقی وارد مسجدی در روستایی شد که خطیبی مشغول سخنرانی بود و چون متوجه حضور یک فاضل حوزوی میشود، برای نشان دادن فضل خود، عامدانه به مباحث جهت علمی داد؛ بی آن که مردم دریابند که او چه میگوید!)
2.
خداوند تامین روزی همه جنبندگان را تضمین کرده و تامین روزی عالمان دین به صورت ویژه مورد تاکید قرار گرفته است.
اگر به خاطر مقتضیات تمشیت زندگی ناگزیر از دریافت وجه هستید، تبلیغ دین را بر پایه آن استوار نکنید. پیجویی مسایل مالی در امر خطیر تبلیغ دین شایسته نیست.
ما آبروی صبر و قناعت نمی بریم/ به پادشاه بگویید که روزی مقدر است
3.
فرصت و زمانی که در جمع مخاطبان عزادار در اختیار خطیب قرار میگیرد، جزو حساسترین زمانهاست که گاه در سال تنها برای یک بار برای برخی از مردم رخ می دهد.
از این جهت با مطالعات پیشینی و با آمادگی علمی و روحی بیشتر در خدمت مردم باشیم.
4.
مهمترین مسئولیت مبلغان دینی آن است که اندیشه و منش پیامبران و اوصیای آنان را به مردم معرفی کنند که یکی از شناخته شده ترین ویژگی آنان خاکی بودن، همراهی و همنشینی با مردم کوچه و خیابان بوده و هست.
این امر باید در سراسر دوران تبلیغ سرلوحه کار مبلغان دینی باشد.
از این جهت بالانشینی، سرگرانی با مردم، اصرار بر مجالست با کدخدای ده، شهردار و استاندار و ...
نشان از دور شدن مبلغان دینی از سیره اولیای الهی است.
5.
نورانی ترین و در عین حال تاثیرگذارترین سخنان در آیات قرآن و روایات اهل بیت(ع) بازتاب یافته است.
تا می توانید از آیات و روایات در سخنرانی توشه برگیرید.
پیداست که در انتخاب آیات و روایات باید سطح دانش مخاطبان، نیازها و چالش های روحی و رفتاری آنان مورد توجه قرار گیرد و مفاهیم آنها به زبانی ساده و رسا برای مردم تبیین شود.
6.
به استناد حدیث شریف علوی «إن هذه القلوب تمل کما تمل الأبدان، فابتغوا لها طرائف الحکم» باید باور داشت که خطابه طولانی و انباشت آن از مطالب علمی، مایه ملال و بلکه رانش مخاطب می گردد.
از این جهت ضمن رعایت اعتدال در زمان خطابه، مناسب است در لابلای سخن از ادبیات غنی؛ اعم از شعر نثر و از تاریخ و داستانهای عبرت آموز تاریخی بهره گرفت.
7.
یکی از آفتهای خطابه در عصر ما حاکمیت صبغه مباحث سیاسی در آن است؛ آن هم از نوع گرایشها و جهتگیریهای آن.
پیداست که نمیتوان سیاست را در عرصه گفت و شنودِ با مردم کنار گذاشت، اما اشکال در غلبه آن بر مباحث و جهت گیری ها به سود این جناح و آن جناح است.
توصیه استاد قرائتی که راز ماندگاری چند دههای خود در فضای رسانه را فراجناحی خود دانستنه، میتواند رهنمون خوبی برای دوستان باشد.
8.
به استناد آیه شریفه «إِنَّمَا يَأْمُرُکُمْ بِالسُّوءِ وَالْفَحْشَاءِ وَأَنْ تَقُولُوا عَلَى اللَّهِ مَا لَا تَعْلَمُونَ» (بقره، 169) شیطان و لشکریان رسانه ای او در عصر ما، از دو رهگذار رفتارها و باورها پیوسته در صدد انحراف جهانیان اند.
آنان می خواهند مردم را در رفتار فاسد و در باور کافر کنند.
از این جهت گرانیگاه و کانون اصلیِ مورد توجه مبلغان دینی باید سنگربانی از این دو عرصه باشد.
باید کوشید تا ایمان مردم محکم و رفتار مردم بر مدار صلاح و سداد در جریان باشد.
9.
از جمله حساسیتهای شمار زیادی از دست اندرکاران مساجد، حسینیه ها و هیات مذهبی استقلال آنان در تصمیمگیریهاست و از این جهت عموماً از دخالت مبلغان مذهبی در امور خود گلایه می کنند.
پیداست که احتمال راهیافت خطا در شماری از تصمیمات آنان وجود دارد.
در عین حال توجه به حساسیت آنان و با فرض ضرورت، ورود کریمانه و مبتنی بر اخلاق نیک به عرصه مدیریتی آنان توصیه میگردد.
10.
از جمله آفت های رایج در خطابه راهیافت مطالب سست، روایات برساخته، تاریخ جعلی و خرافات در سطحی از آنها است.
مطالبی که چه بسا مایه دلخوشی و جذابیت مخاطبان اند، اما از سویی دیگر بنیاد دین و عقلانیت را تخریب می کنند.
اگر تکیه به خرافات برای تحکیم باورهای مردم روا بود، پیامبر اکرم(ص) حزن و گریه مردم پس از گرفتگی خورشید در پی ارتحال فرزند خود را تمجید میفرمود.
در حالی که می دانیم سریعاً واکنش نشان داده و مردم را از این کار نهی فرمود.
از این جهت باید کوشید تا محتوای خطابه محکم و قابل دفاع باشد.
پیش از جلوس بر منبر از دعای ملحانه در محضر الهی برای توفیق هدایت تاثیر گذار مخاطبان غافل نباشیم!
انتهای پیام/