جنگ دوازده‌روزه؛ زخم‌های پنهان بر روان جمعی
یک مشاور و مددکار اجتماعی گفت: در درگیری‌های کوتاه‌مدت جنگی، معمولاً واکنش‌های روان‌شناختی شدید اما ناپایدار دیده می‌شود که اگر درمان نشوند، به اضطراب، پرخاشگری و افسردگی منجر می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری مهر، سمانه رخشانفر، مشاور و کارشناس مددکاری فاتب، طی یادداشتی با عنوان «جنگ دوازده‌روزه؛ زخم‌های پنهان بر روان جمعی» نوشت: در تاریخ معاصر ایران، جنگ دوازده‌روزه یکی از کوتاه‌ترین اما تلخ‌ترین تجربه‌های نظامی بوده که آثار آن نه تنها بر زمین و مرزها، بلکه بر روان هزاران زن، مرد و کودک سایه افکند.
در این نوع درگیری‌های کوتاه‌مدت، معمولاً واکنش‌های روان‌شناختی شدید اما ناپایدار دیده می‌شود که اگر ریشه‌یابی و درمان نشوند، به اضطراب، پرخاشگری، افسردگی و حتی بی‌اعتمادی اجتماعی منجر می‌شوند.
در چنین شرایطی، کودکان و سالمندان بیش از همه در معرض آسیب‌های روانی قرار می‌گیرند.
بسیاری از سربازان و حتی غیرنظامیان، نشانه‌های اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) را تجربه می‌کنند؛ از کابوس‌های شبانه گرفته تا بی‌قراری‌های مزمن، ترس‌های مبهم و واکنش‌های غیرعادی نسبت به صداها یا فضاهای بسته.
اما فراتر از فرد، روان جمعی جامعه هم دچار تروما می‌شود.
اعتماد عمومی آسیب می‌بیند و حس امنیت درونی افراد فرو می‌ریزد.
در اینجاست که نهادهای روانشناسی، مشاوره و خدمات اجتماعی پلیس باید فعالانه وارد شوند.
پلیس نه تنها حافظ امنیت فیزیکی جامعه، بلکه حامی سلامت روان مردم نیز هست.
سامانه «پلیس پاسخگو» به شماره ۰۹۶۵۸۰