پایگاه آمریکایی: انرژی هستهای برای آمریکا ضروری است
انرژی هستهای برای آمریکا نهتنها راهحلی پاک و پایدار، بلکه ضرورتی راهبردی برای رهایی از وابستگی به سوختهای فسیلی و چالشهای ژئوپلیتیکی است.

باشگاه خبرنگاران جوان؛ حسین مهدی تبار - پایگاه نشنال اینترست در گزارشی به اهمیت انرژی هسته ای برای امریکا پرداخته که در ادامه به آن اشاره میشود.
در شرایطی که تنشهای ژئوپلیتیکی در جهان رو به افزایش است، کارشناسان میگویند انرژی هستهای به یک ضرورت راهبردی برای ایالات متحده تبدیل شده است تا هم نیازهای آینده را پاسخ دهد و هم از آسیبپذیریهای جاری در عرصه جهانی مصون بماند.
تنگه هرمز، یکی از حساسترین شاهراههای انرژی جهان، روزانه بیش از ۲۰ میلیون بشکه نفت را از مسیر باریکی عبور میدهد که در شمال آن ایران و در جنوب آن عمان و امارات متحده عربی قرار دارند.
این تنگه در باریکترین بخش خود تنها ۲۱ مایل عرض دارد و خطوط کشتیرانی آن تنها دو مایل دریایی پهنا دارند.
به گفته تحلیلگران، هرگونه اختلال در این مسیر—از درگیری نظامی گرفته تا خرابکاری یا تحریم—میتواند باعث جهش قیمت نفت و بیثباتی انرژی در سطح جهان شود.
با توجه به این وابستگی شکننده، بسیاری از کارشناسان معتقدند که ادامه تولید برق با تکیه بر سوختهای فسیلی، بهویژه نفتی که از مناطق ناپایدار عبور میکند، نوعی ریسک ساختاری برای اقتصادهای بزرگ بهشمار میآید.
برخلاف نفت و گاز، انرژی هستهای راهحلی درونمرزی، قابل ذخیرهسازی و بلندمدت برای تأمین برق محسوب میشود.
راکتورهای هستهای میتوانند تا دو سال با یک بار سوختگذاری فعالیت کنند و انرژی موجود در قطعهای از اورانیوم به اندازه نوک انگشت، معادل سوزاندن یک تُن زغالسنگ یا ۱۴۹ گالن نفت است.
اورانیوم برخلاف نفت، در کشورهای دوست آمریکا چون، کانادا و استرالیا بهوفور یافت میشود.
ایالات متحده بیش از ۲۰۰ میلیون پوند ذخایر شناختهشده اورانیوم دارد و با تغییر سیاستها، تولید داخلی آن بار دیگر در حال افزایش است.
کانادا نیز در منطقه آتاباسکا در ساسکاچوان، غنیترین معادن اورانیوم جهان را در اختیار دارد و استرالیا نیز بزرگترین ذخایر شناختهشده اورانیوم را داراست و از صادرکنندگان اصلی این عنصر محسوب میشود.
بهگفته تحلیلگران، وابستگی به زنجیرههای تأمین جهانی سوختهای فسیلی، کشورها را در برابر نوسانات بازار و بحرانهای بینالمللی آسیبپذیر میسازد.
در مقابل، سوخت هستهای قابلیت ذخیرهسازی بلندمدت در محل را دارد و برای یک سال مصرف نیروگاه کافی است.
با رشد تقاضای برق ناشی از مراکز داده، حملونقل الکتریکی و کاهش وابستگی صنعتی به کربن، نیاز به منابع پایدار، پاک و مقیاسپذیر افزایش یافته است؛ منابعی که انرژیهای تجدیدپذیر ناپایدار مانند خورشیدی و بادی، بهتنهایی قادر به تأمین آن نیستند.
در این میان، انرژی هستهای با ارائه برق پایه بدون تولید گازهای گلخانهای، مکملی حیاتی برای منابع تجدیدپذیر به شمار میآید.
کارشناسان تأکید دارند که انرژی هستهای فقط مسئله تولید برق نیست، بلکه بخشی از زیرساخت راهبردی برای مقابله با تهدیدات اقلیمی، حملات سایبری و بحرانهای طبیعی محسوب میشود.
نیروگاههای هستهای در بیش از ۹۰ درصد زمان با ظرفیت کامل فعالیت میکنند—میزانی بهمراتب بالاتر از باد یا خورشید—و فارغ از شرایط جوی، برق تولید میکنند.
از منظر محیطزیستی نیز، انرژی هستهای از معدود گزینههایی است که توانایی کربنزدایی سریع و گسترده شبکه برق را دارد، بدون اینکه نیاز به منابع وسیع زمینی یا مواد اولیهی پرهزینهی مرتبط با تجدیدپذیرها داشته باشد.
تنگه هرمز تنها یکی از یادآورهای این حقیقت تلخ است که ادامه وابستگی به سوختهای فسیلی، اقتصاد کشورها را گروگان دینامیکهای ژئوپلیتیکی نامطمئن میکند.
در چنین شرایطی، تحلیلگران میگویند سرمایهگذاری در انرژی هستهای نه یک انتخاب مهندسی، بلکه ضرورتی راهبردی است.