افزایش انتقادات از جام جهانی باشگاه‌ها و میزبانی امریکا/ این فوتبال نیست، جوک است!
اتفاقات اخیر در جام جهانی باشگاه ها باعث بروز نگرانی هایی آن هم تنها یک سال پیش از برگزاری جام جهانی مردان در کانادا، مکزیک و امریکا شده است.
کد خبر: 721773 | ۱۴۰۴/۰۴/۰۹ ۱۲:۴۵:۱۴
جام جهانی باشگاه‌ها در حالی در ایالات متحده جریان دارد که به خاطر میزان حضور هواداران و همین‌طور شرایط آب‌وهوایی این کشور که روی کیفیت بازی‌ها و همین‌طور روال مسابقات اثر گذاشته و (مخصوصا بعد از بازی چلسی- بنفیکا) انتقادات زیادی را به وجود آورده است.
به گزارش روزنامه اعتماد، بسیاری از ناظران با توجه به اینکه جام جهانی 2026 قرار است در سه کشور امریکا، کانادا و مکزیک برگزار شود، نگرانند آن مسابقات درگیر مشکلات اینچنینی شود.
این فوتبال نیست، جوک است!
انزو مارسکا، سرمربی چلسی، پس از پیروزی ۴-۱ تیمش مقابل بنفیکا در مرحله یک‌هشتم نهایی که به دلیل شرایط نامساعد جوی در شهر شارلوت تقریبا دو ساعت به تعویق افتاد، با عصبانیت اعلام کرد که ایالات متحده مکان مناسبی برای میزبانی جام باشگاه‌های جهان نیست.
چلسی با نتیجه ۱-۰ پیش بود و در حال حرکت به سمت صعود به مرحله بعد بود که بازی 5 دقیقه مانده به پایان وقت قانونی در ورزشگاه بانک آو امریکا به دلیل رعد و برق متوقف شد.
داوران تیم‌ها را از زمین خارج کردند و بازیکنان مجبور شدند در رختکن‌های خود گرم بمانند تا اینکه پس از یک ساعت و ۵۳ دقیقه بازی از سر گرفته شد.
در ادامه، یک ضربه پنالتی بحث‌برانگیز در آخرین دقایق باعث شد بنفیکا بازی را به وقت اضافه بکشاند.
در نهایت، تیم لیگ برتری موفق شد با نتیجه ۴-۱ و پس از چهار ساعت و ۳۸ دقیقه از زمان آغاز بازی، پیروز شود.
اما این رخداد باعث نگرانی‌هایی درباره اتفاقات خارج از زمین شد، آن هم تنها یک‌سال پیش از برگزاری جام جهانی مردان در کانادا، مکزیک و امریکا.
مارسکا گفت: «تا دقیقه ۸۵ بازی کاملا تحت کنترل ما بود.
اما بعد از آن وقفه، بازی کاملا عوض شد.
برای من، این دیگر فوتبال نیست.
این بازی هفتم، هشتم یا نهمی است که تعلیق شده.
به نظر من این شوخی است، واقعا.
این فوتبال نیست.
این برای ما نیست.
نمی‌شود در چنین شرایطی بازی کرد.
من درک می‌کنم که به دلایل امنیتی ممکن است بازی تعلیق شود.
اما وقتی هفت، هشت بازی به این صورت تعلیق می‌شود، احتمالا اینجا مکان مناسبی برای برگزاری این رقابت‌ها نیست.»
همان‌طور که بالاتر گفته شد شرایط آب‌وهوایی ایالات متحده روی برگزاری مسابقات اثر منفی گذاشته است.
توفان‌ها باعث تعلیق شش بازی در شهرهای مختلف در طول این رقابت‌ها شده‌اند.
تیم‌ها همچنین با موج گرمایی که بیشتر مناطق شرقی و مرکزی امریکا را در بر گرفته بود، دست وپنجه نرم کردند.
مارسکا افزود: «من خیلی خوشحالم.
ما در جمع هشت تیم پایانی این رقابت فوق‌العاده هستیم.
تیم عملکرد خیلی خوبی داشت.
به نظرم یکی از بهترین بازی‌های ما در هفته‌ها و ماه‌های اخیر بود.
اما مشکل اینجاست که وقتی بازی تعلیق می‌شود، دیگر فوتبال نیست.
دوستان، این فوتبال نیست.
بازی تعلیق می‌شود، دیگر فوتبال نیست.
این کاملا چیزی متفاوت است.
آنها (بنفیکا) گل زدند، چون مجبور بودند دنبال نتیجه باشند.
ما داخل بودیم، جلو بودیم.
بیرون که می‌آیی، ذهنیت عوض می‌شود.
خیلی سخت است.
ما یک ساعت و نیم تا دو ساعت توقف داشتیم.
بعد از آن همه چیز از نو شروع شد.
دیگر همان بازی نبود، چون ریتم بازی از بین رفت.
در این دو ساعت، آدم‌ها با خانواده‌شان تماس می‌گیرند، از اوضاع خبر می‌گیرند، امنیت، غذا خوردن، خندیدن، صحبت با موبایل.
این دو ساعت است.
برای همین می‌گویم این فوتبال نیست.
این چیزی است که واقعا درکش سخت است.
اما ما سعی کردیم بیرون بیاییم و به همان شکل ادامه بدهیم، در حالی که می‌دانستیم سخت خواهد بود.
تصادفی نیست که در ۸۵ دقیقه اول هیچ موقعیتی ندادیم، ولی در پنج دقیقه بعد از وقفه، چند فرصت دادیم.
چرا؟
چون بازی کاملا متفاوتی شروع شد.»
چلسی که موئیسس کایسدو را به دلیل محرومیت یک جلسه‌ای از دست داده، در بازی بعدی به مصاف پالمیرس خواهد رفت.
این تیم با استفاده از ۱۰ نفره شدن بنفیکا در وقت اضافه، با گل‌های کریستوفر انکونکو، پدرو نتو و کی‌یرنان دیوسبری- هال به برتری رسید.
وقتی از مارسکا پرسیده شد که آیا اجرای این پروتکل‌ها اعتبار این تورنمنت را زیر سوال نمی‌برد، او گفت: «دوستان، لطفا حرفم را اشتباه برداشت نکنید، من گفتم این رقابت‌ها فوق‌العاده هستند.
سطح بالا.
ما از بودن در جمع هشت تیم خوشحالیم.
اما اتفاقاتی افتاده؛ شش، هفت بازی تعلیق شده.
در جام جهانی، چند بازی تعلیق می‌شود؟
احتمالا صفر.
در اروپا چطور؟
باز هم صفر.
ما اینجا دو هفته هستیم و در همین مدت شش، هفت بازی تعلیق شده.
این یعنی یک مشکلی وجود دارد.
ما از حضور در این رقابت‌ها خوشحالیم.
اما این شرایط طبیعی نیست.»
آیا امریکایی‌ها علاقه‌ای به فوتبال ندارند؟
مرحله گروهی رقابت‌های جام جهانی باشگاه‌ها که در ایالات متحده برگزار می‌شود به پایان رسیده و اکنون در دور حذفی به سر می‌بریم.در دور گروهی ۴۸ بازی از مجموع ۶۳ بازی برگزار شد.
همان‌طور که ذکر شد این رقابت‌ها، از همان ابتدا با انتقادات زیادی روبه‌رو بود؛ از جمله در مورد تعداد زیاد بازی‌هایی که در ورزشگاه‌های بزرگ و خارج از مرکز در شهرهایی برگزار می‌شد که معمولا هواداران پرشوری برای فوتبال (یا ساکر) ندارند.
اما واقعا حضور تماشاگران در این تورنمنت چطور بوده است؟
چه تعداد از ورزشگاه‌ها تقریبا تمام صندلی‌های خود را پر کرده‌اند؟
اندازه جمعیت‌ها در این رقابت‌ها چگونه با جام جهانی مردان ۱۹۹۴ که در امریکا برگزار شد یا نسخه‌های قبلی جام جهانی باشگاه‌ها مقایسه می‌شود؟
و کدام تیم‌ها و گروه‌ها بیشترین و کمترین تماشاگر را داشته‌اند؟
نشریه The Athletic به بررسی دقیق اعداد و واقعیت‌های مربوط به حضور تماشاگران در این رقابت‌ها پرداخته است.
فیفا تایید کرده که تعداد تماشاگران در دو مسابقه ماملودی سانداونز - فلومیننزه و اوراوا - مونتری که هر دو در ۲۵ ژوئن برگزار شدند، به‌طور اتفاقی دقیقا ۱۴,۳۱۲ نفر بوده است.
بیشترین حضور تماشاگران تا به حال مربوط به دیدار پاری‌سن‌ژرمن و اتلتیکو در رز بول با ۸۰,۶۱۹ هزارنفر بوده است.
این رکورد، بالاترین حضور در تاریخ جام جهانی باشگاه‌ها محسوب می‌شود.
رکورد قبلی 73 هزار نفر بود که بازی‌های منچستریونایتد با واسکو دا گاما و فینال واسکو دا گاما با کورینتیانس در سال ۲۰۰۰ را در ماراکانا تماشا کردند.
کمترین حضور تماشاگران نیز مربوط به دیدار اولسان و ماملودی با ۳,۴۱۲ نفر بود که به دلیل رعد و برق، بازی با تاخیر ۶۵ دقیقه‌ای هم مواجه شد.
جالب اینجاست که دیزنی‌ورلد در نزدیکی همین محل، تقریبا هر ۳۰ دقیقه همین تعداد بازدیدکننده دارد!
اما این کم‌تماشاگرترین بازی تاریخ جام جهانی باشگاه‌ها نیست؛ در سال ۲۰۲۳، بازی لئون (مکزیک) و اوراوا در عربستان تنها ۲,۵۲۵ تماشاگر داشت.
میانگین حضور در رقابت‌های ۲۰۲۵ تا اینجای کار، ۳۴,۷۵۹ نفر بوده است.
میانگین در ۱۸ دوره قبلی (غیر از دوران کرونا) برابر ۳۲,۵۰۵ بوده که نشان از رشد دارد.
البته باید در نظر گرفت که در این دوره، ورزشگاه‌ها بزرگ‌تر بوده‌اند.
بیشترین میانگین روزانه متعلق به ۱۴ ژوئن، یعنی روز نخست با بازی اینتر میامی (با حضور لیونل مسی) مقابل الاهلی بوده است.
کمترین میانگین روزانه مربوط به ۲۵ ژوئن است، جایی که سه بازی کمتر از ۱۵هزار تماشاگر داشتند و دیدار مونتری - اوراوا در ورزشگاهی با ظرفیت بالای ۹۰ هزار نفر، تنها ۱۴ هزار و 312 تماشاگر داشت؛ یعنی بیش از 75 هزار صندلی خالی.
در بین ورزشگاه‌ها، هارد راک در فلوریدا با میانگین ۸۱.۸ درصد ظرفیت پرشده، بهترین عملکرد را داشته است (دو بازی با حضور مسی در آن برگزار شد) .
بدترین وضعیت برای ورزشگاه Inter&Co در اورلاندو با تنها ۱۹.۹ درصد ظرفیت بوده است.
ورزشگاه مت‌لایف که قرار است میزبان فینال امسال و بازی‌های جام جهانی ۲۰۲۶ باشد، تاکنون تنها ۴۵ درصد ظرفیت خود را پر کرده است.
در میان تیم‌ها، رئال مادرید بیشترین مجموع تماشاگر (۱۹۷,۴۷۴ نفر در ۳ بازی) را داشته است (میانگین ۶۵,۸۲۵) و ماملودی سانداونز کمترین مجموع را با ۳۱,۷۳۰ نفر (میانگین ۱۰,۵۷۷) دارد.
گروه B، (پاری سن ژرمن، بوتافوگو، اتلتیکو، سیاتل) با مجموع ۲۸۹,۷۲۵ نفر و میانگین ۴۸,۲۸۸ در هر بازی، شلوغ‌ترین گروه بوده و گروه F (دورتموند، فلومیننزه، ماملودی، اولسان) کم‌جمعیت‌ترین با مجموع ۱۰۴,۰۲۶ نفر و میانگین ۱۷,۳۳۸.
مقایسه با جام جهانی ۱۹۹۴ در امریکا نشان می‌دهد آن رقابت‌ها میانگین ۶۷,۵۲۶ در مرحله گروهی داشتند؛ تقریبا دو برابر امسال.
جام جهانی ۲۰۲۲ در قطر نیز میانگین ۵۱,۱۸۸ داشت و میانگین لیگ برتر انگلستان در فصل 25-2024، ۴۰,۴۲۳ نفر بوده است.
البته باید احتیاط کرد؛ مقایسه مستقیم رقابت‌های مختلف در دوره‌های زمانی متفاوت همیشه درست نیست.
این اولین نسخه بازطراحی شده جام جهانی باشگاه‌هاست و طبیعی است که محبوبیت آن کمتر از جام جهانی یا لیگ برتر باشد.
در مجموع، هر چند تا اینجا حضور تماشاگران فاجعه‌بار نبوده، فیفا امیدوار است در مرحله حذفی آمار بهتری رقم بخورد.
به‌ویژه در جام جهانی سال آینده، آنها به شدت نگران تکرار صحنه‌هایی هستند که امسال در برخی ورزشگاه‌ها با بیش از 50 هزار صندلی خالی شاهد بودیم.
با این حال، اعتبار و محبوبیت جهانی جام جهانی بدون شک باعث افزایش چشمگیر حضور تماشاگران خواهد شد؛ هر چند قیمت بلیت‌ها و فاصله زیاد برخی ورزشگاه‌ها می‌تواند چالش‌هایی ایجاد کند.