متاسفانه در پیمان امنیت جمعی تهران و مسکو، بندی برای دفاع متقابل گنجانده نشده؛ بنابراین روسیه امکان ورود مستقیم نظامی نداشت

یک کارشناس مسائل بین‌الملل گفت: متأسفانه، در پیمان امنیت جمعی، بندی برای دفاع متقابل گنجانده نشده و بنابراین روسیه امکان ورود مستقیم نظامی نداشت.
با این حال، بر پایه توافق استراتژیک، روسیه حمایت‌های فراوانی در سطوح مختلف سیاسی، امنیتی و حتی اعلام آمادگی نظامی انجام داد.
کد خبر: 721429 | ۱۴۰۴/۰۴/۰۷ ۱۹:۰۰:۰۰
لیلا پایدار- روح‌الله مدبر کارشناس مسائل بین‌الملل در گفت‌وگو با اعتماد آنلاین در پاسخ به این پرسش که در پی درگیری اخیر میان ایران و اسرائیل، موضع‌گیری راهبردی و دیپلماتیک روسیه چگونه بوده و با توجه به رقابت ژئوپلیتیکی با غرب، می‌توان انتظار مداخله مستقیم یا غیرمستقیم آنان را در آینده داشت؟
چنین اظهار کرد: تجاوز اسرائیل به خاک جمهوری اسلامی ایران، با مواضع بسیار محکم و قابل‌تأملی از سوی دولت فدراسیون روسیه در عرصه دیپلماتیک و سیاسی همراه بود.
روسیه نه‌تنها این اقدام را به‌شدت محکوم کرد، بلکه با اتخاذ سیاست‌های چندوجهی، حمایتی همه‌جانبه از ایران به نمایش گذاشت.
مدبر با اشاره به تماس‌های مکرر ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، با دونالد ترامپ و بنیامین نتانیاهو در روزهای بحرانی جنگ، تصریح کرد: پوتین هشدارهای جدی و قاطعی نسبت به پیامدهای تداوم این بحران ارائه داد.
وزارت خارجه روسیه نیز در چارچوب تقسیم کاری دقیق، اقداماتی مؤثر انجام داد.
سرگئی لاوروف، وزیر خارجه روسیه، در چندین نوبت، فعالیت‌های مرتبط با برنامه هسته‌ای ایران و نقش رافائل گروسی را تنش‌زا و بحران‌آفرین توصیف کرد و تجاوز اسرائیل را به‌روشنی، جنایتی آشکار خواند.
او ادامه داد: در شورای امنیت سازمان ملل نیز واسیلی نبنزیا، نماینده دائم روسیه، بی‌سابقه‌ترین حمایت‌های لفظی را از جمهوری اسلامی ایران ارائه داد؛ حمایتی که هیچ‌یک از کشورهای عضو سازمان ملل متحد با آن سطح از جدیت و مسئولیت‌پذیری، مشابه آن را نشان ندادند.
مدبر با اشاره به هم‌زمانی این تجاوز با برگزاری بیست‌وهشتمین مجمع اقتصادی سن‌پترزبورگ گفت: در سخنان رئیس‌جمهور روسیه در این نشست بین‌المللی نیز، محکومیت صریح تجاوز اسرائیل و اعلام حمایت ویژه از ایران به‌روشنی بیان شد.
حتی فراتر از آن، پوتین اعلام کرد که در صورت درخواست تهران، روسیه آمادگی دارد تا در حوزه نظامی نیز به ایران کمک کند.
این اعلام موضعی قاطعانه و کم‌سابقه بود.
وی افزود: پس از حمله آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران، روسیه سریع‌ترین و صریح‌ترین واکنش‌ها را از خود نشان داد و هشدار داد که ادامه این تجاوزها ممکن است بحران را به منازعه‌ای بین‌المللی و گسترده‌تر بدل کند.
این هشدار مسکو، در حقیقت پیامی روشن به آمریکا بود مبنی بر اینکه اگر شرایط به‌گونه‌ای پیش رود که حمایت از ایران الزامی شود، دیگر قدرت‌ها نیز ممکن است وارد عرصه شوند.
مدبر همچنین به نقش میانجی‌گرانه روسیه برای توقف درگیری‌ها اشاره کرد و اظهار داشت: تماس‌های پوتین با ترامپ، تلاشی هوشمندانه برای مهار تحریکات اسرائیل و جلوگیری از لفاظی‌های خطرناک کاخ سفید بود.
این نقش‌آفرینی، نشان از جایگاه ویژه روسیه در تحولات منطقه دارد.
در حوزه رسانه نیز، وی خاطرنشان کرد: رسانه‌های روسی، از شبکه‌های تلویزیونی تا خبرگزاری‌ها، همگی در حمایت از ایران موضع گرفتند و روایت دقیقی از واقعیت‌های میدان ارائه دادند.
این سطح از حمایت، حتی فراتر از تعهدات مندرج در توافق‌نامه راهبردی ایران و روسیه بود و نشانه‌ای است از مسئولیت‌پذیری مسکو در قبال امنیت تهران.
او با انتقاد از سانسور این واقعیت‌ها افزود: متأسفانه، در پیمان امنیت جمعی، بندی برای دفاع متقابل گنجانده نشده و بنابراین روسیه امکان ورود مستقیم نظامی نداشت.
با این حال، بر پایه توافق استراتژیک، روسیه حمایت‌های فراوانی در سطوح مختلف سیاسی، امنیتی و حتی اعلام آمادگی نظامی انجام داد.
مدبر در پایان گفت: مواضع روسیه خشم دولت انگلیس را برانگیخته است، و حتی دمیتری مدودف، معاون شورای امنیت روسیه و رئیس‌جمهور پیشین این کشور، هشدارهایی هسته‌ای به آمریکا داد که می‌توان آن را پیامی روشن به کاخ سفید در حمایت از ایران دانست.
موضع‌گیری مدودف مبنی بر شکست ترامپ نیز، از حمایت‌های بی‌سابقه کرملین از ایران حکایت دارد.
ازاین‌رو، ضرورت دارد که تهران با عمق‌بخشی به روابط راهبردی و خنثی‌سازی تبلیغات ضدروسی مانع از ایجاد شکاف میان تهران و مسکو شود.
چرا که در صورت نقض احتمالی آتش‌بس توسط اسرائیل، تقویت این پیوند راهبردی، مهم‌ترین تضمین برای مقابله با تهدیدات آینده خواهد بود.