پیروزی ایران در جنگ ۱۲ روزه چگونه قواعد بازدارندگی را تغییر داد؟

به گزارش خبرگزاری مهر، پایگاه خبری یمانیون در گزارشی با اشاره به جنگ ۱۲ روزه بین جمهوری اسلامی ایران و رژیم صهیونیستی که بعد از تجاوز وحشیانه این رژیم به خاک ایران آغاز شد، نوشت که این جنگ تنها یک تقابل نظامی فراگیر و زودگذر نبود، بلکه نشان دهنده لحظه‌ای منحصر به فرد بود که قواعد درگیری‌ها در منطقه را تغییر داده و بازدارندگی‌های منطقه‌ای و ائتلاف‌های آن را باز ترسیم کرد.
این مقاله می‌افزاید که ایران در موضع دفاع از حاکمیت خود و حق مشروع برای در اختیار داشتن توانمندی هسته‌ای و موشکی وارد این جنگ شد و در پایان، موفق شد با پیروزی از این جنگ خارج شود.
در مقابل، دشمن صهیونیستی نیز در عرصه‌های مختلف با شکست مواجه شد و علاوه بر تخریب وجهه آن، ناتوانی‌هایش بر همه عیان شد و افکار عمومی داخلی آن دچار شوک شدند.
جنگ با تصمیم صهیونیست‌ها آغاز و با درخواست آمریکا پایان یافت
رژیم صهیونیستی بعد از مدت‌ها تهدید و گسترش تنش با جمهوری اسلامی ایران، عملیات نظامی و متجاوزانه خود علیه مراکز خاص و دانشمندان و فرماندهان ایرانی را آغاز کرده و تصور کرد که این حمله غافلگیرانه می‌تواند مقامات ایران را مجبور به عقب نشینی یا سکوت نماید.
واکنش ایرانی‌ها اما آنگونه که تل آویو تصور می‌کرد نبود، تهران حمله موشکی گسترده و دقیقی را علیه اراضی اشغالی آغاز کرد که باعث اختلال در سامانه‌های دفاع هوایی رژیم صهیونیستی شد.
هنوز ۷۲ ساعت نگذشته بود که رژیم صهیونیستی متوجه اشتباه راهبردی خود شد و خود را در معرض حملات دامنه دار موشکی ایرانی‌ها دید که ساختار نظامی آن را دچار اختلال می‌کرد.
به همین علت، تل آویو با محوریت واشنگتن مجموعه‌ای از ارتباطات و میانجیگری‌ها را آغاز کرد تا بتواند با آتش بس سریع، حجم بحران موجود در عرصه میدانی را کاهش دهد.
اصابت موشک‌های ایرانی و شکست فجیع دشمن صهیونیستی
با وجود حملات فشرده دشمن صهیونیستی طی روزهای اول، این رژیم اما نتوانست ضربات قابل توجهی به تأسیسات هسته‌ای یا توان موشکی ایران وارد کند.
در مقابل، ایرانی‌ها موفق شدند موشک‌های خود را به دقت به سمت مراکز نظامی و اطلاعاتی رژیم صهیونیستی در منطقه النقب و اشدود و مراکز تولید برق و رادارهای پدافند هوایی شلیک کنند.
این موشک‌ها از سامانه‌های پدافندی چند لایه عبور کرده و وارد فضای تل‌آویو شدند که به خودی خود اقدامی بی‌سابقه به شمار می‌رفت.
فروپاشی بازدارندگی صهیونیست‌ها؛ وقتی گنبد آهنین سوراخ شد
بزرگترین شوکی که رژیم صهیونیستی در طول این جنگ با آن مواجه شد، فروپاشی افسانه سامانه‌های پدافندی رژیم صهیونیستی بود که طی سال‌های گذشته بزرگنمایی زیادی در خصوص آنها صورت گرفته بود.
در این جنگ مشخص شد که سامانه گنبد آهنین و فلاخن داوود نمی‌توانند موشک‌های ایرانی را رهگیری کنند.
این موضوع در مورد موشک‌هایی که طی سال‌های اخیر در تهران تولید شده بودند، نمود بیشتری پیدا می‌کرد.
این موشک‌ها به اهداف حساس رژیم صهیونیستی اصابت کردند.
همبستگی داخلی در ایران و شکاف و تفرقه در اسرائیل
یکی از محاسبات بزرگ رژیم صهیونیستی به وجود آمدن شکاف داخلی در ایران بود که صهیونیست‌ها از طریق جنگ سایبری یا حملات هوایی علیه فرماندهان نظامی یا علمی برای آن برنامه‌ریزی کرده بودند، اما نتیجه این توطئه کاملاً معکوس بود.
در حالی که بسیاری از شبکه‌های جاسوسی رژیم صهیونیستی در داخل ایران فعال بودند، سرویس‌های امنیتی ایران موفق شدند آنها را در طول جنگ پاکسازی کنند.
خیابان‌های ایران در این جنگ شاهد تظاهرات بی‌سابقه در تأیید حاکمیت جمهوری اسلامی بودند.
این جنگ در واقع بار دیگر وحدت داخلی در ایران ایجاد کرده و سطح آگاهی ملی ایرانی‌ها را بالا برد.
در جامعه صهیونیستی اما، در نتیجه این جنگ اختلافات میان مؤسسات نظامی و سیاسی گسترش پیدا کرد و همواره اطلاعات زیادی در خصوص بروز تنش بین فرماندهان نظامی ارتش و دفتر بنیامین نتانیاهو منتشر می‌شد.
افزون براین، فشار افکار عمومی بر سرکردگان رژیم صهیونیستی بسیار زیاد بود و همواره از آنها می‌خواستند عوامل شکست سامانه‌های موشکی، انزوای رژیم صهیونیستی و فروپاشی جبهه داخلی در برابر شوک جنگ را بررسی کنند.
نتیجه‌گیری
ایران تنها از این منظر که توان تکنولوژی بالایی داشت، در این جنگ پیروز نشد بلکه پیروزی آن به این علت بود که با اطمینان وارد جنگ شد و با همبستگی بیشتر و پافشاری برای پیش رفتن به سمت استقلال کامل، از جنگ خارج شد.
در مقابل، رژیم صهیونیستی در پایان این جنگ کاملاً متزلزل بود و با شکست سیاسی، تفرقه داخلی و فقدان اعتماد عمومی مواجه شد.
صهیونیست ها در نبردی شکست خوردند که امیدوار بودند پیروزی مطلق در آن را به دست بیاورند، اما سیلی استراتژیک بی سابقه‌ای دریافت کردند.