سوره‌ای که خواندنش گذر از پل صراط را آسان می‌کند + صوت آیات
تلاوت آیات ۳۱ تا ۳۹ از سوره آل عمران با صدای انور شحات محمد انور را در اینجا بخوانید.
به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، سوره آل عمران سومین سوره و از سوره‌های مدنی در دو جزء سوم و چهارم قرآن است.
این سوره به دلیل ذکر نام عمران (پدر حضرت مریم (س)) و خاندان او، آل عمران نامیده شده است.
محتوای اصلی سوره آل عمران درباره دعوت مومنان به اتحاد و صبر در برابر دشمنان اسلام است.
توحید، صفات خداوند، معاد، جهاد، امر به معروف و نهی از منکر، تولی، تبری و حج در این سوره بررسی شده و به سرگذشت انبیایی مانند آدم، نوح، ابراهیم، موسی، عیسی و داستان حضرت مریم و عبرت‌های غزوه احد و غزوه بدر نیز پرداخته است.
نام دیگر این سوره طیبه یعنی پاک و پاکیزه از آلودگی‌ها و اتهامات است که اشاره به پاکی حضرت مریم (س) از گناهان و تهمت‌ها دارد.
هر کس سوره آل عمران را بخواند، خداوند برای هر آیه از آن، امانى براى گذشتن از پل دوزخ (صراط) به او عطا می‌کند.
در ادامه آیات 31 تا 39 سوره آل عمران را بشنوید و بخوانید:
تلاوت آیات 31 تا 39 سوره آل عمران با صدای استاد انور شحات محمد انور
متن برخی آیات سوره آل عمران همراه با ترجمه
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ
قُلْ إِن کُنتُمْ تُحِبُّونَ ٱللَّهَ فَٱتَّبِعُونِى یُحْبِبْکُمُ ٱللَّهُ وَیَغْفِرْ لَکُمْ ذُنُوبَکُمْ ۗ وَٱللَّهُ غَفُورٌۭ رَّحِیمٌۭ (۳۱)
بگو: اگر خدا را دوست می‌دارید، از من پیروی کنید!
تا خدا (نیز) شما را دوست بدارد؛ و گناهانتان را ببخشد؛ و خدا آمرزنده مهربان است.
(۳۱)
قُلْ أَطِیعُوا۟ ٱللَّهَ وَٱلرَّسُولَ ۖ فَإِن تَوَلَّوْا۟ فَإِنَّ ٱللَّهَ لَا یُحِبُّ ٱلْکَٰفِرِینَ (۳۲)
بگو:از خدا و فرستاده (او)، اطاعت کنید و اگر سرپیچی کنید، خداوند کافران را دوست نمی‌دارد (۳۲)
إِنَّ ٱللَّهَ ٱصْطَفَىٰٓ ءَادَمَ وَنُوحًۭا وَءَالَ إِبْرَٰهِیمَ وَءَالَ عِمْرَٰنَ عَلَى ٱلْعَٰلَمِینَ (۳۳)
خداوند، آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران را بر جهانیان برتری داد.
(۳۳)
ذُرِّیَّهًۢ بَعْضُهَا مِنۢ بَعْضٍۢ ۗ وَٱللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ (۳۴)
آن‌ها فرزندان ودودمانی بودند که از نظر پاکی و تقوا و فضیلت، بعضی از بعض دیگر گرفته شده بودند؛ و خداوند، شنوا و داناست و از کوشش‌های آن‌ها در مسیر رسالت خود، آگاه است.
(۳۴)
إِذْ قَالَتِ ٱمْرَأَتُ عِمْرَٰنَ رَبِّ إِنِّى نَذَرْتُ لَکَ مَا فِى بَطْنِى مُحَرَّرًۭا فَتَقَبَّلْ مِنِّىٓ ۖ إِنَّکَ أَنتَ ٱلسَّمِیعُ ٱلْعَلِیمُ (۳۵)
به یاد آورید هنگامی را که همسر عمران گفت: خداوندا!
آنچه را در رحم دارم، برای تو نذر کردم که محرر و آزاد برای خدمت خانه تو باشد، از من بپذیر که تو شنوا و دانایی.
(۳۵)
فَلَمَّا وَضَعَتْهَا قَالَتْ رَبِّ إِنِّى وَضَعْتُهَآ أُنثَىٰ وَٱللَّهُ أَعْلَمُ بِمَا وَضَعَتْ وَلَیْسَ ٱلذَّکَرُ کَٱلْأُنثَىٰ ۖ وَإِنِّى سَمَّیْتُهَا مَرْیَمَ وَإِنِّىٓ أُعِیذُهَا بِکَ وَذُرِّیَّتَهَا مِنَ ٱلشَّیْطَٰنِ ٱلرَّجِیمِ (۳۶).
ولی هنگامی که او را به دنیا آورد و او را دختر یافت، گفت: خداوندا!
من او را دختر آوردم، ولی خدا از آنچه او به دنیا آورده بود، آگاهتر بود و پسر، همانند دختر نیست دختر نمی‌تواند وظیفه خدمتگزاری معبد را همانند پسر انجام دهد من او را مریم نام گذاردم؛ و او و فرزندانش را از وسوسه‌های شیطان رانده شده، در پناه تو قرار می‌دهم.
(۳۶)
فَتَقَبَّلَهَا رَبُّهَا بِقَبُولٍ حَسَنٍۢ وَأَنۢبَتَهَا نَبَاتًا حَسَنًۭا وَکَفَّلَهَا زَکَرِیَّا ۖ کُلَّمَا دَخَلَ عَلَیْهَا زَکَرِیَّا ٱلْمِحْرَابَ وَجَدَ عِندَهَا رِزْقًۭا ۖ قَالَ یَٰمَرْیَمُ أَنَّىٰ لَکِ هَٰذَا ۖ قَالَتْ هُوَ مِنْ عِندِ ٱللَّهِ ۖ إِنَّ ٱللَّهَ یَرْزُقُ مَن یَشَآءُ بِغَیْرِ حِسَابٍ (۳۷)
خداوند، او (مریم) را به طرز نیکویی پذیرفت و به طرز شایسته‌ای، نهال وجود او را رویانید و پرورش داد؛ و کفالت او را به زکریا سپرد هر زمان زکریا وارد محراب او می‌شد، غذای مخصوصی در آن جا می‌دید از او پرسید:ای مریم!
این را از کجا آورده‌ای؟!
گفت: این از سوی خداست.
خداوند به هر کس بخواهد، بی حساب روزی می‌دهد.
(۳۷)
هُنَالِکَ دَعَا زَکَرِیَّا رَبَّهُۥ ۖ قَالَ رَبِّ هَبْ لِى مِن لَّدُنکَ ذُرِّیَّهًۭ طَیِّبَهً ۖ إِنَّکَ سَمِیعُ ٱلدُّعَآءِ (۳۸)
در آنجا بود که زکریا با مشاهده آن همه شایستگی در مریم، پروردگار خویش را خواند و عرض کرد: خداوندا!
از طرف خود، فرزند پاکیزه‌ای نیز به من عطا فرما، که تو دعا را می‌شنوی (۳۸)
فَنَادَتْهُ ٱلْمَلَٰٓئِکَهُ وَهُوَ قَآئِمٌۭ یُصَلِّى فِى ٱلْمِحْرَابِ أَنَّ ٱللَّهَ یُبَشِّرُکَ بِیَحْیَىٰ مُصَدِّقًۢا بِکَلِمَهٍۢ مِّنَ ٱللَّهِ وَسَیِّدًۭا وَحَصُورًۭا وَنَبِیًّۭا مِّنَ ٱلصَّٰلِحِینَ (۳۹)
و هنگامی که او در محراب ایستاده، مشغول نیایش بود، فرشتگان او را صدا زدند که: خدا تو را به یحیی بشارت می‌دهد؛ کسیکه کلمه خدا [= مسیح]را تصدیق می‌کند و رهبر خواهد بود؛ و از هوس‌های سرکش برکنار و پیامبری از صالحان است.
(۳۹)
انتهای پیام/