«سجیل» موشکی که دنیا را خیره کرد، چگونه خلق شد؟

بیش از یک سال است که مجموعه 3جلدی «مرد ابدی»؛ روایتی مستند از زندگی پدر موشکی ایران، شهید والامقام سردار حسن طهرانی‌مقدم به‌قلم معصومه سپهری از سوی انتشارات خبرگزاری تسنیم و با همکاری انتشارات شهیدکاظمی منتشر شده است.
این اثر فاخر حاصل تلاش 13ساله سپهری است که با سبکی جدید در خاطره‌نگاری جنگ نوشته شده است و حاصل قریب 12 سال، مصاحبه و معاشرت با اصلی‌ترین افرادی است که حسن طهرانی‌مقدم در برابر چشم آنان رشد کرد و «حسن» شد، کاری که هفت ماه بعد از شهادت او، از خانه باصفایش آغاز شد و با جست‌وجو و سفر در خاطرات و اسناد و تصاویر و مکان‌هایی که شاهد حیات و شهادت او بودند، تکه‌تکه ساخته شد تا آینه‌ای بی‌غبار، برابر زندگی مردی قرار بگیرد که در طول قریب 13 سال بعد از شهادت، با مطالعه این کتاب خواهیم فهمید چقدر او را نشناخته‌ایم!
سپهری که پیش از این با آثاری چون «لشکر خوبان» و «نورالدین پسر ایران» میان مخاطبان شناخته شده است، در این اثر ضمن روایت زندگی شهید طهرانی‌مقدم، به مجاهدت‌های این دانشمند برجسته در حوزه فناوری‌های هوافضا و ابتکارات او در پایه‌گذاری صنعت موشکی در ایران و طراحی موشک‌های مختلف پرداخته است.
نگاه جامع نویسنده به بخش‌های مختلف زندگی شهید طهرانی‌مقدم سبب شده است «مرد ابدی» از وجوه مختلف نظامی، اجتماعی و فرهنگی برای مخاطب و به‌ویژه نسل جوان، اثری خواندنی و کاربردی باشد.
در 12 روز گذشته توجه جامعه جهانی و مردم جهان به قدرت موشکی ایران بود که توانست تل آویو و حیفا را با خاک یکسان کند، قدرت موشکی ایران تاجایی بود که حالا پس از تحمیل آتش بس به دشمن صیهونیستی این تصاویر موشک های ایرانی است که در شبکه های مجازی دست به دست می شود و همه سخن از قدرت ایران می گویند، قدرتی که مدیون دلاورمردان هوافضای ایران زمین است، طبیعتا آگاهی از رشادت‌ها و تلاش‌های مردان موشکی ایران از همان روزهایی که در دفاع مقدس نخستین گام های موشکی برداشته شد، تاکنون شیرینی این موفقیت را دوچندان می‌کند، تلاش‌های شهید حاج حسن طهرانی مقدم، شهید امیر حاجی‌زاده، سردار مجید موسوی و سایر مردان موشکی ایران با دست‌های خالی در گام‌های اولیه، تا امروز ایران سرافراز بتواند به دفاع از خود بپردازد.
تلاش ها و رشادت هایی که در کتاب 3 جلدی «مرد ابدی» نوشته معصومه سپهری که از سوی انتشارات خبرگزاری تسنیم منتشر شده به خوبی بیان شده است.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم: «حاج حسن، از این‌که در تمام سال‌های پس از دفاع مقدس، یک روز از کار و تلاش برای قدرتمند کردن کشورش فارغ نبود، احساس رضایت می‌کرد.
آن ایام یک اتفاق بزرگ در صحنۀ موشکی ایران افتاد.
با ورود شهاب 3 به سازمانِ رزمِ موشکی، ایران در سوخت مایع، از موشک‌های کوتاه‌بُرد و میان‌برد به سمت کلاس موشک‌‌های دوربرد ‌ر‌فته بود، اما نتایج کارکرد موشک‌های سوخت جامد، حواس مردان موشکی ایران را متوجه یک نکتۀ مهم کرده بود.
سوخت جامد، مزایایی داشت که آنها به این نتیجه رسیدند حتما باید راهبرد دفاعی‌شان را در موشک‌های سوخت جامد بنا بگذارند.
موفقیت نخستین موشکِ سوختِ جامد، یعنی فاتح‌110 که مرتب در حال بهینه‌سازی در نمونه‌های جدیدش بودند آنها را به فکر موشک دوربرد سوخت جامد انداخته بود.
سال 1380، دور از هیاهوی بیرونِ مرزها، طرح بسیار مهم و پرارزشی تحت نظر ریاست سازمانِ هوافضا کلید خورد که اسمش را پروژۀ عاشورا گذاشتند.
»
(محول پروژۀ عاشورا در دهۀ هشتاد همان چیزی‌ست که چند روز پیش، با پرواز شگفتش همۀ حق طلبان ایران و منطقه را غرق شادی کرد: موشک سوخت جامد سجیل)
در مرحلۀ طراحی، نظر دانشمندان این بود که موشکِ سوختِ جامدی با برد حداقل 1200 تا 1300 کیلومتر حتما باید دو مرحله‌ای باشد؛ با این طرح، برای اولین بار کلاس جدیدی در حوزۀ موشکی ایران، ایجاد می‌شد.
این موشک دو مرحله‌ای از نظر شکل، ابعاد و قطر، بزرگتر از همۀ ساخته‌های پیشین بود.
به‌خاطر ماهیت سوختِ جامد بودنش، با شتاب زیادی پرتاب می‌شد و به‌سرعت خارج از جو می‌رفت، موتورِ اول تا مسافتی موشک را پیش می‌برد و سپس با اتمام سوخت، از موشک جدا می‌شد و سقوط می‌کرد و موتورِ دوم، موشک حامل سر جنگی را به سمت هدف پیش می‌برد.
در هر کدام از این مراحل، اتفاقات مختلفی ممکن بود رخ دهد.
بنابراین همۀ کسانی که تصور می‌شد می‌توانند کمک کنند از صنایع مختلف، به این پروژۀ عظیم وارد شدند تا با هم «موشک سجیل» را در دستان جمهوری اسلامی ایران بگذارند.حسن، داشت ثمرۀ افکار الهی بلندش را یک‌به‌یک می‌دید.
انتهای پیام/