ایران حزب‌الله نیست: آزمون واقعی آتش‌بس تازه آغاز شده است
یک نشریه صهیونیستی درباره چگونگی حفظ موازنه قدرت جدیدی که اسرائیل با تهران برقرار کرده»، ابراز تردید کرده است.
باشگاه خبرنگاران جوان ؛ اعظم پورکند - برخلاف حزب‌الله، جمهوری اسلامی ایران یک کشور مستقل با برنامه هسته‌ای اعلام‌شده است.
در حالی که ترامپ خواهان خویشتن‌داری از اسرائیل است، تل آویو باید به‌وضوح مشخص کند چه چیزی را «نقض آتش‌بس» می‌داند و در برابر آن چه اقداماتی را برای خود مجاز می‌داند.
نخستین آزمون آتش‌بسی که میان ایران و اسرائیل حاصل شده، همان پرسش بنیادینی است که کل این تقابل را تعریف می‌کند: اسرائیل چگونه می‌تواند موازنه قدرت جدیدی را که با تهران برقرار کرده، حفظ کند؟
موازنه‌ای که به‌زعم برخی از ناظران، از طریق موفقیت نظامی بی‌سابقه‌ای به دست آمده است.
در نگاه اول، شاید بتوان این شرایط را با توافق آتش‌بس با حزب‌الله مقایسه کرد؛ توافق آتش‌بسی که تا حد زیادی پابرجا مانده است.
در هر دو مورد—حزب‌الله و ایران—اسرائیل خود را برای جنگ با طرفی مجهز به موشک‌های بالستیک آماده کرده بود.
اما تفاوت اساسی اینجاست: حزب‌الله صرفاً یک نیروی نیابتی است، در حالی که ایران یک قدرت منطقه‌ای با حاکمیت مستقل است.
در حالی که حزب‌الله—با وجود ادامه حملات اسرائیل به لبنان—از حمایت مستقیم از ایران خودداری کرده، موضوع ایران ابعاد عمیق‌تر و پیچیده‌تری دارد.
ایران نه‌تنها از نظر سیاسی و نظامی مستقل است، بلکه برنامه هسته‌ای‌اش نیز، به‌رغم فشارها، همچنان فعال و تعیین‌کننده باقی مانده است.
برخلاف گمانه‌زنی‌های بدبینانه غرب، ایران نه‌تنها در میدان نبرد مقاوم ظاهر شد، بلکه جایگاه خود را به‌عنوان یک بازیگر راهبردی منطقه‌ای تثبیت کرد.
در این میان، در حالی که ترامپ مدعی است خواهان تغییر رژیم در ایران نیست، اما از اسرائیل انتظار دارد از اقدامات تحریک‌آمیز خودداری کند.
این نشان می‌دهد که حتی واشنگتن نیز به‌روشنی به استقلال و قدرت فزاینده ایران اذعان دارد.
اگر مذاکرات جدیدی برای مهار برنامه هسته‌ای ایران آغاز شود، روشن است که تهران بدون در نظر گرفتن منافع و حقوق مشروع خود، به پای میز مذاکره نخواهد آمد.
در همین حال، اقدامات اسرائیل، به‌ویژه پاسخ نظامی آن پس از آغاز آتش‌بس، محل تردید است.
اظهارات متکبرانه مقام‌های اسرائیلی از جمله وزیر جنگ و رئیس ستاد ارتش، اگرچه نشانگر تلاش برای نمایش قدرت است، اما در مقابل موضع قاطع ترامپ مبنی بر توقف عملیات هوایی و محدود کردن حمله به یک ایستگاه راداری در ایران، بیش از آنکه قدرت باشد، نشانه سردرگمی و ناتوانی در اتخاذ تصمیم‌های مستقل تلقی می‌شود.
درسی که از این رخداد‌ها گرفته می‌شود این است که ایران، برخلاف تصور غرب و رژیم صهیونیستی، بازیگری است مستقل، مقتدر و راهبردی که قواعد بازی را نه بر اساس فشار خارجی، بلکه بر پایه منافع ملی خود تنظیم می‌کند.
اگر ایالات متحده در ترسیم خطوط قرمز آینده، از هم‌اکنون جانب اسرائیل را به‌طور کامل نگیرد، بعید نیست در مراحل بعدی نیز نقش تعیین‌کننده‌ای نداشته باشد—به‌ویژه وقتی روشن شود که ایران پیام‌ها را نه‌تنها دریافت کرده، بلکه پاسخ داده است.
منبع: وای نت
