۱۰نشانه پیروزی و ۵ ضرورت بعد از پیروزی
رژیم صهیونیستی به هدفش نرسید؛ آمریکا هم نرسید، با پایان مرحله اول درگیری مستقیم با رژیم صهیونیستی، حالا زمان آن است که پیروزی میدانی به دستاوردهای پایدار تبدیل شود.

به گزارش مشرق، محسن مهدیان طی یادداشتی در روزنامه همشهری نوشت:
آنچه خواستیم، هنوز محقق نشده؛ اما پیروز میدان، بیتردید جمهوری اسلامی ایران است.
ما برخاستیم تا ریشه خباثت را از زمین برکنیم؛ تا جرثومه فساد و جنایت را به زبالهدان تاریخ بسپاریم.
آری، هنوز این هدف مقدس به نقطه نهایی نرسیده، اما مسیر، روشنتر از همیشه، گشوده شده است.
رژیم صهیونیستی به هدفش نرسید؛ آمریکا هم نرسید و باز هم این ما بودیم که معادله را بههم زدیم و میدان را از نو تعریف کردیم.
چرا؟
زیرا آنها برای بقا میجنگیدند و ما برای پایاندادن به همان بقای پوشالی.
از آغاز گفتند: «برای موجودیتمان میجنگیم».
و چه راست گفتند!
زیرا ما آمده بودیم تا نقطه پایان بر همین موجودیت بگذاریم.
اکنون، نگاه کنیم به ۳هدف شوم آنها.
اول: براندازی نظام اسلامی که در همان میانه میدان، با زبان خودشان گفتند: نمیشود، نمیتوانیم!
دوم: نابودی توان هستهای ایران؛ اما حتی در آخرین مصاحبه، نتانیاهو اعتراف کرد: هستهای ایران سر جایش است؛ چراکه علم، بمبارانشدنی نیست!
سوم: تخریب قدرت موشکی ایران؛ اما تا لحظه آخر، زیر آوار غرش موشکهای ما، به پناهگاه خزیدند.
این از آنها:
شکستخورده، تحقیرشده، بیحیثیت و اینک، با چهرهای خاکآلود و سری افکنده، برگشتهاند.
و ما؟
بله، هنوز «رژیم» تمام نشده، اما دیگر چیزی تا سقوطش باقی نمانده.
چرا؟
بهخاطر این ۱۰ نشانه آشکار:
۱.
افکار عمومی جهان با ماست؛ دل آزادگان، با صدای مقاومت میتپد.
۲.
انسجام ملی به سرمایهای بیبدیل بدل شده؛ انسجامی برخاسته از شناخت دوست و دشمن، نه احساسات.
۳.
نظام حقوقی بینالمللی با همه لکنتش، به نفع ما لب به اعتراف گشوده.
۴.
قدرت بازدارنده ایران، موازنه منطقه را دگرگون کرده است.
۵.
جبهه مقاومت، با محوریت ایران، دوباره جان گرفته؛ جسور، متحد و زنده.
۶.
حمله به العدید، بزرگترین پایگاه آمریکا، هیبت استکبار را فرو ریخت.
اکنون، زبان آمریکا در منطقه، کوتاه شده است.
۷.
تکلیف مذاکره برای همیشه روشن شد؛ دیگر با فریب لبخند، آب از دهان کسی راه نمیافتد؛ فقط ایستادگی.
۸.
افسانه اقتدار صهیونی، فرو ریخت؛ تا مدتها در شوک ضربات ترکیبی ما خواهند ماند.
۹.
افسانه امنیت صهیونی نیز نابود شد؛ دیگر هیچ نقطهای امن نیست؛ نه شهرک، نه پناهگاه.
۱۰.
و در داخل کشور، چهرههای نفاق و خیانت، یکی پس از دیگری برملا و مهار شدند.
حالا بپرسید: چهکسی پیروز این میدان است؟
آری، به نقطه نهایی نرسیدهایم؛ اما راه طی شده، آنقدر عظیم است که تنها یک گام تا پیروزی کامل مانده.
با همین بغض فروخورده و همین خشم مقدس، حذف رژیم صهیونیستی، نه رؤیا که واقعیت نزدیک است.
۵ اقدام ضروری در پساجنگ
با پایان مرحله اول درگیری مستقیم با رژیم صهیونیستی، حالا زمان آن است که پیروزی میدانی به دستاوردهای پایدار تبدیل شود.
برای این هدف، اجرای ۵ اقدام فوری ضروری است:
یکم.
تغییر رویکرد هستهای: عملکرد جانبدارانه آژانس و شخص گروسی نشان داده که این همکاری، تبدیل به ابزاری برای جاسوسی فنی رژیم صهیونیستی شده است.
بنابراین، لازم است رویکرد هستهای ایران از شفافیت به سمت ابهام هوشمندانه تغییر کند.
دوم.
پاسخ متفاوت به خرابکاری داخلی: حالا که منشأ خرابکاری در داخل مشخص شد، باید جای پای منشأ خارجی را در خرابکاریهای داخلی دید و سطح پاسخ نه فقط امنیتی که باید اطلاعاتی و نظامی طراحی شود.
سوم.
مقابله نظامی با رسانه صهیونی: رسانههایی مانند ایراناینترنشنال باید همتراز تهدید نظامی تلقی شوند و مقابله با آنها نیازمند برنامهریزی اطلاعاتی و سایبری و نظامی است.
چهارم.
ساماندهی سریع اتباع: اتباع غیرمجاز باید قانونمند و هدفمند و سریع از کشور خارج شوند و همزمان سازوکار دقیقی برای اقامت و تابعیت ایجاد شود.
پنجم.
صیانت از انسجام: مهمترین رکن انسجام آشکارشدن حقیقت بود.
تجربه این جنگ نشان داد هر جا مردم حقیقت را دانستند، کنار جمهوری اسلامی ایستادند.
پس اگر جایی فاصله یا اعتراض دیده میشود، ریشهاش اغلب در نقص ادراکی است، نه تقابل مردم.
بنابراین، حکمرانی رسانهای کشور باید بهروز شود؛ نه فقط در تولید محتوا، بلکه در سطح سیاستگذاری، قانونگذاری، ساماندهی فضای مجازی و توسعه زیرساختهای رسانهای.