روتین زندگی را از دست ندهیم
روشنک کریمی، فعال تئاتر کودک و نوجوان که خود دارای دو فرزند است، تجربه خود را از برخورد با کودکان در شرایط دشوار جنگی تشریح کرد.

به گزارش مشرق، روشنک کریمی، فعال تئاتر کودک و نوجوان که خود دارای دو فرزند است، تجربه خود را از برخورد با کودکان در شرایط دشوار جنگی تشریح کرد.
این بازیگر و فعال تئاتر کودک به ایسنا گفت: من دو دختر در دو گروه سنی متفاوت دارم.
در دو سه روز اول جنگ چیزی به بچهها نگفتیم و آنان فکر میکردند سر و صداهایی که میشنوند، صدای آسمان غرمبه است که در داستانها برایشان تعریف کرده بودیم.
اما به تدریج که تصمیم گرفتیم از تهران خارج بشویم، لازم بود آنان را در جریان جنگ قرار بدهیم چون به جز خانواده خودمان قرار بود افراد دیگری از فامیل را ببینند و قطعا درباره جنگ صحبت میشد.
به همین دلیل با آنان صحبت کردیم.
کریمی اضافه کرد: وقتی در شرایط اضطراری مانند جنگ قرار میگیریم، لازم است که صادقانه موضوع را به کودکان منتقل کنیم و البته این کار را باید با توجه به گروه سنی آنان انجام بدهیم.
اما نباید از بخشهای خشن جنگ چیزی به بچهها منتقل کنیم.
او با تشریح تجربه شخصی خودش در چند روز اخیر افزود: ما به بچهها گفتیم جنگ مانند دعوای دو عروسک است که یکی میخواهد خوراکی دیگری را بردارد در حالیکه خودش خوراکی دارد.
بنابراین عروسکی که در این وضعیت قرار میگیرد، باید از خودش و خوراکیاش دفاع کند.
کریمی ادامه داد: پرسش بچههای من این بود که چرا این عروسکها با هم حرف نمیزنند که به آنان توضیح دادیم یکی از این عروسکها قلدر است و دوست ندارد حرف بزند ولی عروسک دیگر ناچار است که از خودش دفاع کند.
این بازیگر با تاکید بر اینکه نباید از واقعیتهای تلخ جنگ چیزی به بچهها منتقل کنیم، افزود: نباید چیزی درباره کشت و کشتارهای جنگ چیزی به بچهها بگوییم.
اگر بچهها ترسیدند، باید به آنان اجازه بدهیم ترس خود را بروز دهند و بگوییم بزرگترها هم گاهی میترسند ولی وقتی با هم باشیم، کمتر میترسیم و حالمان بهتر است.
کریمی اضافه کرد: خانوادهها با وجود همه فشارهایی که متحمل میشوند، باید این وضعیت را مدیریت کنند و جلوی بچهها اخبار جنگ را پیگیری نکنند.
فراموش نکنیم بچهها به دلیل حس شهودی خود از رفتارها و حالت چهره و بدن ما اضطرابمان را متوجه میشوند.
بنابراین به عنوان بزرگتر باید آرامش خود را حفظ کنیم و پذیرش این شرایط را داشته باشیم.
نکته مهم این است که زندگی روزمره کودکان باید در جریان باشد و خللی در آن ایجاد نشود.
او با توضیح راهکارهای خودش در چند روز اخیر افزود: ما جلوی بچهها تلویزیون را روشن نمیکردیم و زمانی که آنان مشغول بازی بودند، خبرها را پیگیری میکردیم.
البته سایتهایی تخصصی وجود دارند که چگونگی رفتار با کودکان و نوجوانان را در زمانهای بحرانی آموزش میدهند.
البته وضعیت نوجوانان متفاوت است.
آنان به همه چیز آگاه هستند و بیشتر از هر چیزی نیازمند همدلی هستند.
این فعال تئاتر کودک با اشاره به کاربرد نمایش در روزهای سخت جنگ توضیح داد: نمایش در این دوران میتواند کارایی زیادی داشته باشد چراکه به کودکان کمک میکند تا برونریزی احساسی داشته باشند.
یکی از کاربردهای آن استفاده از ماسکهای گوناگون است که هر یکی از این ماسکها بخشی از احساسات کودکان را بروز میدهند.
همه اینها با نمایشهای ساده انجام میشود و اصلا نیازی به وسایل پیچیده نداریم بلکه با دستمال کاغذی و کاغذ و قلم میتوانیم نمایشهایی ساده بابچهها اجرا کنیم.
کریمی یادآوری کرد: بسیاری از سایتهای روانشناسی کودک و نوجوان راهکارهای گوناگونی را درباره برخورد با این گروههای سنی در شرایط بحرانی ارایه میدهند.
اما اگر اضطراب کودکان یا نوجوانان بیش از حد طبیعی باشد، باید مشاورههای تخصصی گرفت و برای این کار مراکز و شمارهها تلفنهای خاصی مشخص شده است.
به هر روی در گام اول باید روتین زندگی را از دست ندهیم تا بچهها کمکم با شرایط جدید خود را تطبیق بدهند.