استاتین‌ها در درمان سپسیس مؤثرند
استاتین‌ها یک درمان استاندارد طلایی برای کاهش کلسترول هستند، اما یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که این داروهای ارزان‌قیمت می‌توانند خدمات نجات‌بخش دیگری نیز ارائه دهند.
به گزارش خبرنگار مهر به نقل از هلث دی نیوز، محققان گزارش دادند که به نظر می‌رسد بیماران مبتلا به سپسیس در صورت درمان با استاتین‌ها به همراه ترکیب معمول آنتی‌بیوتیک‌ها، مایعات داخل وریدی و داروهای افزایش‌دهنده فشار خون، خطر مرگ کمتری دارند.
دکتر «کایفنگ لی»، محقق ارشد و استادیار بیمارستان عمومی دانشگاه پزشکی تیانجین در چین، در یک بیانیه خبری گفت: «درمان با استاتین‌ها با ۳۹ درصد کاهش میزان مرگ و میر برای بیماران بدحال مبتلا به سپسیس، هنگامی که طی ۲۸ روز پس از بستری در بیمارستان اندازه‌گیری شد، همراه بود.»
سپسیس یک فوریت پزشکی است که در آن سیستم ایمنی بدن پاسخ التهابی شدیدی به عفونت می‌دهد.
این پاسخ آنقدر قدرتمند است که اندام‌های حیاتی شروع به از کار افتادن می‌کنند.
شوک سپتیک حتی خطرناک‌تر است که در حدود ۱۵ درصد موارد رخ می‌دهد.
محققان می‌گویند خطر مرگ ناشی از شوک سپتیک- که در آن فشار خون به طور خطرناکی کاهش می‌یابد- بین ۳۰ تا ۴۰ درصد است.
استاتین‌ها بیشتر به خاطر توانایی‌شان در کاهش کلسترول LDL «بد» و تری‌گلیسیرید و در عین حال افزایش سطح کلسترول HDL «خوب» شناخته شده‌اند.
لی گفت: «اما نشان داده شده است که استاتین‌ها همچنین به کاهش التهاب، تعدیل پاسخ ایمنی و کاهش لخته شدن خون کمک می‌کنند.»
برای این مطالعه، محققان داده‌های پزشکی ۲۶۵۰۰۰ بیمار مبتلا به سپسیس را که بین سال‌های ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۹ در بخش اورژانس و بخش مراقبت‌های ویژه مرکز پزشکی بث دیکونز در بوستون بستری شده بودند، تجزیه و تحلیل کردند.
این تیم ۶۰۷۰ بیمار مبتلا به سپسیس را که در طول مراقبت از خود استاتین دریافت کرده بودند، با ۶۰۷۰ بیمار دیگر که استاتین دریافت نکرده بودند، مقایسه کردند.
محققان گفتند که میزان مرگ و میر ۲۸ روزه برای کسانی که استاتین دریافت نکرده بودند، بیش از ۲۳ درصد بود، در حالی که برای کسانی که با استاتین درمان شده بودند، ۱۴ درصد بود- کاهش خطر نسبی ۳۹ درصد.
با این حال، محققان دریافتند بیمارانی که با استاتین درمان شده بودند، احتمالاً به دلیل نارسایی ریه یا کلیه، مدت بیشتری را با دستگاه تنفس مصنوعی یا دیالیز سپری می‌کردند.
لی گفت: «این نتایج قویاً نشان می‌دهد که استاتین‌ها ممکن است اثر محافظتی داشته باشند و پیامدهای بالینی را برای بیماران مبتلا به سپسیس بهبود بخشند.»
لی گفت: «یک آزمایش تصادفی کنترل‌شده ایده‌آل برای تأیید یا رد نتایج ما باید شامل حجم نمونه بزرگی از بیماران مبتلا به سپسیس، با اطلاعات دقیق در مورد انواع استاتین، دوزها و مدت زمان درمان باشد.
همچنین باید زمان شروع استاتین و کنترل عوامل مخدوش‌کننده بالقوه را به دقت در نظر بگیرد.»