سفارت آلمان را تعطیل کنید!
وقتی یک کشور اصرار دارد خود را رسماً در کنار رژیم صهیونیستی و در منازعه مطلق با نظام و ملت ایران تعریف کند، چه لزومی درخصوص استمرار روابط دیپلماتیک با آن (حتی به صورت حداقلی) وجود دارد؟
گروه سیاسی خبرگزاری تسنیم: صدراعظم متوحش سرزمین ژرمن‌ها و وزیر امورخارجه منفعل و جنگ‌طلب این کشور بدنام اروپایی اصرار دارند هم‌چنان خود را در مدار تقابل مطلق با نظام و ملت ایران تعریف کنند.
گویا تئوریزه کردن جنایات رژیم صهیونیستی و آمریکا تبدیل به یک اصل در حوزه سیاست خارجی برلین شده و تابعی از اینکه کدام حزب و جریان اکثریت بوندس تاگ (پارلمان آلمان) را در اختیار داشته باشد، نیست!
همگان به یاد دارند که در جریان نسل‌کشی گسترده و غیر قابل تصور صهیونیست‌ها در غزه، اولاف شولتس صدراعظم ناتوان سرزمین ژرمن‌ها نه‌تنها کشتار کودکان و زنان فلسطینی را محکوم نکرد، بلکه آن را مصداق دفاع مشروع صهیونیست‌ها از خود قلمداد کرد!
حال در دوران صدارت اعظمی فردریش مرتز این روند در قبال حمله و تجاوز آشکار رژیم صهیونیستی و آمریکا به خاک مقدس کشورمان تکرار شده است.
وزیر امورخارجه آلمان در موضع‌گیری اخیر خود بدون اینکه کمترین اشاره‌ای نسبت به اقدام تجاوزکارانه آمریکا کند، رضایت خود را از وضعیت موجود (حمله به تاسیسات فردو و نطنز توسط دولت ترامپ) اعلام کرد.
درست سه روز قبل از این تجاوز آشکار نیز فردریش مرتز در مواضعی وقیحانه در نشست گروه هفت اظهار داشت: "اسرائیل کار کثیفی که ما باید آن را صورت می‌دادیم ( حمله به ایران ) را از طرف ما صورت داد.
ما خود را ملزم به حمایت از اسرائیل در برهه کنونی می‌دانیم."
در این میان دغدغه‌ای وجود دارد که قاعدتاً باید از سوی دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی کشورمان نیز مدنظر قرار گیرد:
صدراعظم سوسیال دموکرات سابق و صدراعظم دموکرات مسیحی کنونی آلمان ،هر دو در مواضع آشکار، و نه پنهانی خود، بارها بر وابستگی مطلق خود به لابی صهیونیسم تأکید نموده و متعاقباً همکاری‌های اطلاعاتی، نظامی و میدانی گسترده‌ای با تل‌آویو در این جنایات صورت داده‌اند.
همه کسانی که اندک دانش و اطلاعاتی در حوزه روابط بین الملل دارند، از نقش حمایتی پایگاه تروریستی "رامشتاین" در خاک آلمان در حمایت از هرگونه اقدام وحشیانه واشنگتن و تل‌آویو در جهان آگاه هستند.
در چنین شرایطی وقتی یک کشور اصرار دارد خود را رسماً در کنار رژیم صهیونیستی و در منازعه مطلق با نظام و ملت ایران تعریف کند، چه لزومی درخصوص استمرار روابط دیپلماتیک با آن (حتی به صورت حداقلی) وجود دارد؟!
بدون شک اخراج سفیر و دیپلمات‌های آلمانی و تعطیلی کامل سفارت این کشور تروریستی در تهران نه‌تنها منجر به نارضایتی ایرانیان نخواهد شد، بلکه گامی محکم در راستای تأمین حقوق حقه کشورمان در قبال یکی از مهره‌های منفور بازی تل‌آویو و واشنگتن محسوب می‌شود.
بهتر است دستگاه دیپلماسی و سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران بیش از این اجازه تنفس این عناصر نامطلوب در خاک پاک کشورمان را ندهد...
انتهای پیام/