گاردین: حمله به تاسیاست هسته‌ای ایران، قمار بزرگ ریاست‌جمهوری ترامپ است

به گزارش مشرق، «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور آمریکا که خود را فردی ریسک‌پذیر می‌داند با هدف قرار دادن تاسیسات هسته‌ای ایران، بزرگ‌ترین قمار را - نه تنها با اعتبار سیاسی خود و آینده غرب آسیا، بلکه به‌طور مسلم با کل مفهوم مداخله نظامی به عنوان راهی برای حل مشکلات ژئوپلیتیکی لاینحل انجام داده است.
روزنامه گاردین با این مقدمه نوشت: اگر رئیس جمهور ایالات متحده موفق شود - البته در هفته‌های آینده تفاسیر و معیارهای متضاد زیادی برای موفقیت وجود خواهد داشت - این احتمال وجود دارد که او نفوذ جهانی ایران را کاهش داده باشد که در این‌صورت، اقتدار شخصی او افزایش یافته و سه سال آینده ریاست جمهوری او پیروزی‌ای خواهد بود که ممکن است برخی از بدترین ویژگی‌های قلدرمآبانه و دمدمی مزاجی او را تشدید کند.
او همچنین ایالات متحده را بیش از هر زمان دیگری با «بنیامین نتانیاهو» نخستوزیر رژیم صهیونیستی متحد خواهد کرد که به دلیل رفتار اسرائیل با فلسطینیان و حمله به غزه، در بخش‌های بزرگی از جهان عمیقاً منفور است.
در چنین سناریویی، آمریکا دوست داشته نخواهد شد، بلکه از آن، به‌ویژه پس از شکست مداخلات زمینی و اشغال در افغانستان پس از یازده سپتامبر و جنگ عراق در سال ۲۰۰۳ خواهند ترسید و از این ترس، احترام ناشی خواهد شد.
با این حال، به همان اندازه ممکن است اتفاقات به شکل دیگری رخ دهد.
بسیاری از رهبران و دیپلمات‌ها در اروپا ممکن است در خفا امیدوار باشند که چنین نشود - نه به این دلیل که برای دولت ایران وقت دارند، بلکه به این دلیل که می‌ترسند روش‌های ترامپ خطرناک و ناقض پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای (ان‌پی‌تی) و قوانین بین‌المللی باشد.
چین، که منافع بزرگی در ایران دارد، می‌خواهد مطمئن شود که این ماجرا به یک جهان تک‌قطبی منجر نشود.
روسیه درس‌هایی خواهد گرفت اما در حال حاضر، مایل است خطر پیروزی ایالات متحده را بپذیرد و به ایران می‌گوید که حاضر است برای کمک به تهران در توسعه قابلیت‌های هسته‌ای‌اش، کارهای بیشتری انجام دهد.
به نوشته گاردین، کشورهای خلیج فارس نیز خشم خود را از مداخله ترامپ ابراز می‌کنند.
دیپلمات‌های عرب می‌گویند که آنها در تلاشند تا مداخله نظامی ترامپ را با سخنرانی دو ماه پیش او در ریاض که در آن ماجراجویی نظامی گذشته ایالات متحده را محکوم کرد، تطبیق دهند.
ترامپ گفته بود «در نهایت، به اصطلاح سازندگان ملت، ملت‌های بسیار بیشتری را نسبت به آنچه ساختند، ویران کردند و مداخله‌گران در جوامع پیچیده‌ای مداخله می‌کردند که حتی خودشان هم آنها را نمی‌شناختند.
در این میان، درگیری نظامی نیز پایان نیافته است و این احتمال وجود دارد که ترامپ خود را درگیر یک جنگ طولانی‌تر از آنچه که در نظر داشت، بیابد.
نتانیاهو نیز تاکنون با بی‌آبرویی نشان داده است که در شروع درگیری‌ها بهتر از پایان دادن به آنها عمل می‌کند.
ترامپ پس از درگیری کامل با ایران، باید آن را تا انتها ادامه دهد و این، او را در نوعی درگیری خارجی بی‌پایان گرفتار می‌کند که در مبارزات انتخاباتی وعده داده بود به آنها پایان خواهد داد.
اگر ایران از تسلیم شدن امتناع ورزد، گزینه‌هایی دارد.
می‌تواند پیمان منع گسترش سلاح‌های هسته‌ای را رها کند، بازرسان سازمان ملل را اخراج و سعی کند برنامه هسته‌ای خود را مخفیانه بازسازی کند و تهران هنوز، آن‌طور که می‌گوید، منبع پنهانی اورانیوم غنی‌شده با خلوص بالا دارد.
این به تهران زمان می‌دهد تا تلاش کند حمایت متحدان آسیب‌دیده خود در لبنان، عراق و یمن را تقویت کند.
«صنم وکیل» کارشناس غرب آسیا در اندیشکده چتم هاوس لندن معتقد است که رئیس جمهور ایالات متحده این حمله را یک عملیات یکباره می‌داند.
او گفت: ترامپ محتاط بود، او حملات را تلگراف کرد، او پیام‌های هشدار را از قبل به ایران فرستاد.
من فکر می‌کنم او می‌خواهد که این مساله با مذاکره، با یک توافق پایان یابد.
روزنامه چاپ لندن افزود: اما کاهش محتاطانه تنش، پس از چنین تشدید تنشی از سوی آمریکا مملو از خطر است.
صنم وکیل تصریح کرد: رئیس جمهور بی‌صبر است و ظرفیت مذاکره طولانی را ندارد.
ایرانی‌ها خواهان لغو تحریم‌ها هستند اما نمی‌دانند دیگر چگونه می‌توانند به ترامپ اعتماد کنند، مردی که می‌گویند بارها آنها را فریب داده است.