نوجوانی که در دوراهی اخلاقی قرار می‌گیرد؛ «ژیله‌مو» و آتش زیر خاکستر

زیور حجتی کارگردان فیلم کوتاه «ژیله‌مو» در گفتگو با خبرنگار مهر عنوان کرد: ژیله‌مو یک اصطلاح کُردی به معنی آتش زیر خاکستر است.
از آنجا که داستان فیلم در یک جغرافیای مرزی با شخصیت‌های کردزبان روایت می‌شود و محتوای فیلم نیز با این مفهوم همخوانی داشت، این عنوان را برای فیلم انتخاب کردم.
وی درباره فضاسازی یک باشگاه کشتی توضیح داد: نگاه من به سینما جنسیتی نیست و مهم این است که یک کارگردان بتواند خود را در موقعیت‌های مختلف قرار دهد و آن فضا را باورپذیر کند.
من تا به حال کشتی نگرفته‌ام و شاید مخاطب معمولی بودم که یکسری مسابقات کشتی را از تلویزیون تماشا کرده است، اما این دلیل نمی‌شود که نتوانم چنین فضایی را تصویر کنم.
در واقع، من تعمدا در فیلم کوتاه به سراغ سوژه‌هایی می‌روم که از تجربه‌های شخصی‌ام دور هستند تا بتوانم خودم را به عنوان یک فیلمساز در فضاهای مختلف قرار دهم.
کارگردان فیلم کوتاه «زنان لجمن» گفت: برای ساخت «ژیله‌مو» تحقیق داشتم و مخصوصا درباره گروه سنی نوجوانان پژوهش کردم.
یکسری خاطرات هم شنیده بودم و می‌دانستم که قرار است در فیلم به چه سمت و سویی برویم.
حجتی درباره شخصیت‌پردازی بازیگران این فیلم تصریح کرد: من حدود دو ماه و نیم با بازیگران نوجوانم، علی راد و محمد ایمان، تمرین روزانه داشتم.
در این مدت، هر روز چهار ساعت با هم کار می‌کردیم تا کاملا در شخصیت‌ها فرو بروند.
این فرآیند به من کمک کرد تا شناخت عمیقی از آنها پیدا کنم و بدانم از نظر شخصیتی چطور هستند و چگونه باید نقش‌ها را هدایت کنم.
همچنین، خود بازیگران هم در خلق شخصیت‌ها مشارکت داشتند و ایده‌هایشان را مطرح می‌کردند.
در نهایت، آنها چنان با نقش‌ها عجین شدند که دیگر مرزی بین خود و شخصیت‌ها نمی‌دیدند و با شخصیت‌های فیلم زندگی می‌کردند.
وی درباره چالش‌های فیلمبرداری در فضای کوهستانی و برفی گفت: یکی از دلایل اصلی من برای ساخت «ژیله‌مو»، تجربه‌کردن فضای خارجی و طبیعت بود زیرا تاکنون فیلمبرداری در فضای خارجی را تجربه نکرده بودم.
تا قبل از این، فیلم‌هایم بیشتر در فضاهای داخلی و محدود می‌گذشتند و این بار می‌خواستم چالشی جدید را تجربه کنم.
تمام برف‌های فیلم واقعی بودند و ما از جلوه‌های ویژه استفاده نکردیم.
پیش‌بینی هوا و زمان‌بندی فیلمبرداری در این شرایط بسیار سخت بود و گاهی راکورد ما در فیلمبرداری به دلیل تغییر آب‌وهوا به‌هم می‌خورد.
حجتی درباره استفاده نکردن از جلوه‌های ویژه تصریح کرد: در فیلم کوتاه خیلی سخت می‌توان از جلوه‌های ویژه استفاده کرد زیرا هزینه بسیار زیادی نیاز دارد و گاهی فضای رئال فیلم را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
تجربه «ژیله مو» به من نشان داد که در آینده اگر بخواهم یک فیلم سینمایی بلند در این فضا بسازم، چگونه می‌توانم با چنین چالش‌هایی روبه‌رو شوم.
وی درباره رویکرد اخلاقی در فیلم‌هایش بیان کرد: من همیشه سعی می‌کنم مفاهیم اخلاقی را به شکلی ظریف و غیرشعاری در فیلم‌هایم مطرح کنم.
دوست ندارم پیام‌ها مستقیم باشند، بلکه ترجیح می‌دهم در لایه‌های زیرین داستان جریان داشته باشند تا مخاطب خودش آنها را کشف کند.
در «ژیله‌مو» نیز مساله انتخاب‌های اخلاقی یک نوجوان در موقعیت‌های حساس مطرح است و این موضوعی است که در آثار بعدی‌ام هم ادامه خواهد داشت.
حجتی در پایان تصریح کرد: تمرکز من در حال حاضر روی نوشتن فیلمنامه‌های جدید است.
بعد از ساخت «زنان لجمن»، قصد داشتم به سراغ فیلم بلند بروم، اما شرایط به گونه‌ای پیش رفت که چند سالی مشغول نوشتن شدم و فیلم کوتاه «ژیله‌مو» را ساختم.
امیدوارم به زودی بتوانم فیلم بلند بعدی‌ام را کلید بزنم زیرا در این سال‌ها روی نوشتن فیلمنامه بلند تمرکز کرده ام.
عوامل فیلم کوتاه «ژیله‌مو» عبارتند از نویسنده و کارگردان: زیور حجتی، تهیه‌کننده: حسین کاکاوند، مدیر فیلمبرداری: کیوان شعبانی، تدوین: مصطفی وزیری، صدابردار: هادی بهشتی پور، طراحی و ترکیب صدا: سامان شهامت، طراح گریم: امید گلزاده، طراح صحنه و لباس: آرمیتا فرج‌اللهی، عکاس: محمد بیگ، فیلمبردار پشت صحنه: آرین رستمی، آهنگساز: نیما امین، اصلاح رنگ و نور: هانی سلمانی، جلوه‌های ویژه بصری: مرتضی مظلومی، دستیار یک گارگردان و برنامه‌ریز: سعید آهنج، مدیر تولید: آریا محسن‌پور سهی، گروه کارگردانی: محمدعلی خان‌آبادی، میلاد مساح، منشی صحنه: روژا رشیدی، ترجمه و زیر نویس: سارا احمدی، دستیار یک فیلمبردار: حامد حسنوندی، گروه فیلمبرداری: عباس رزاقی، هادی جمالی و علی اسماعیلی، مجری گریم: حانیه محمودآبادی، دستیارصحنه و لباس: نوید اسدیون، پوستر: عسل خواجه‌وندی، ساخت تیزر: صادق شاهسوند، سینه‌موبیل: محمدعلی صادقی، حمل ونقل: محمود جعفری.