توصیه حاج آقا مجتبی تهرانی به فرماندهان حزب الله لبنان چه بود؟

به گزارش خبرگزاری مهر-یادداشت مهمان؛ کمیل باقرزاده: یکی از بزرگترین توفیقات زندگیم این بود که چند سال آخر حیات پربرکت حضرت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی بتونم در مجموعه مرتبط با دفتر ایشون خدمتگزاری کنم.
کسانی که با سیره خاص اون بزرگوار آشنا هستند میدونن که حاج آقا حتی بعد از افتتاح دفتر مرجعیت، با گروه‌هایی که از سازمان‌ها و نهادهای مختلف برای توصیه و نصایح اخلاقی درخواست ملاقات می‌کردند، تقریباً هیچ دیدار خصوصی نداشتند، و همه رو به جلسات عمومی اخلاقشون ارجاع می‌دادند.
اما یکی از معدود مواردی که حاج آقا اذن ملاقات خصوصی صادر فرمودند دیدار جمعی از فرماندهان حزب الله لبنان بود.
نماز جماعت مغرب و عشاء به امامت ایشون در دفتر اقامه شد و پس از نماز، حاج آقا به زبان عربی شروع به صحبت کردند:
«…لا تعتمدوا علی أسلحتکم وصواریخکم وتدبیرکم، بل اعتمدوا علی الله تعالی.
و علیکم بسلاح الأنبیاء.
روی عن أبی الحسن الرضا علیه السلام قال: علیکم بسلاح الأنبیاء، قیل وما سلاح الأنبیاء؟
قال علیه السلام: الدعاء!
و علیکم بسلاح المؤمن.
روی عن رسول الله صلّی الله علیه وآله وسلّم: الدعاء سلاح المؤمن وعماد الدین ونور السموات والأرضین…»
یعنی: تکیه و اعتمادتون به سلاح‌ها و موشک‌ها و تدابیر خودتون نباشه، بلکه تکیه تون فقط به خدا باشه و بر شما باد به سلاح انبیا!
از امام رضا علیه السلام روایت شده که فرمودند بر شما باد به سلاح انبیا.
سوال شد که سلاح انبیا چیست؟
حضرت فرمودند: دعا.
و بر شما باد به سلاح مؤمن.
همچنانکه از رسول اکرم روایت شده که فرمودند دعا، اسلحه مؤمن است.
توصیه‌های حاج آقا مجتبی به رزمندگان مقاومت اسلامی با دو نکته دیگر ادامه پیدا کرد: «اخلاص در عمل» و «اخلاص در دعا».
به قول حاج آقا مجتبی، دعا این است که به خدا بگویی تو غنیّ بالذّات هستی و من فقیر بالذّات هستم.
به همین جهت، من جز تو کسی را ندارم و از تو درخواست می‌کنم.
لذا «خلوص در دعا» غیر از «خلوص در عبادت» است.
این‌ها با هم فرق می‌کنند.
اگر ما واقعاً به اینجا برسیم و باورمان شود که او غنیّ بالذّات است و غیر از او هیچ است، ثمره آن «انقطاع اِلی‏الله» می‌شود؛ و انقطاع اِلی‏الله، همان خلوص در دعا است.
انقطاع اِلی‏الله یعنی کسی جز تو ندارم!
این خلوص در دعا است و همین موجب می‌شود که دعا به اجابت برسد.
البته آن جلسه لطایف دیگری هم داشت؛ از جمله آخرین کلام حاج آقا خطاب به جمع حاضر: «عرض سلام و اخلاص بنده رو به حضرت آقای سیدحسن نصرالله برسونید!»
الغرض، نگاه معرفتی و معنوی حاج آقا مجتبی به ما این درس رو داد که برخلاف آنانکه برای دعا جایگاه و اهمیتی قائل نیستند، "دعا" را به عنوان یک "سلاح" در مقابل دشمنان اسلام به کار بگیریم.
اگر ما آنگونه که در معارف اهل بیت علیهم السلام وارد شده دعا کنیم و شروط و لوازم استجابت دعا را رعایت کنیم، مطمئناً می‌توانیم مقدّرات امت اسلامی را با همین دعاهای خالصانه به أحسن وجه تغییر دهیم.