کارشناس اردنی: آمریکا نتوانست آسیب موثری به تاسیسات فردو بزند
فائز الدویری، کارشناس اردنی با اشاره به ساختار مستحکم و پیچیده تاسیسات فردو، تاکید کرد که آمریکا با وجود استفاده از بمبهای سنگرشکن سنگین، نتوانست آسیب موثری به تاسیسات فردو ایران برساند.

به گزارش مشرق، بعد از تجاوز آمریکا به تاسیسات هستهای فردو، بحثها در محافل منطقهای و جهانی در مورد میزان خسارت وارده به این تأسیسات در حال افزایش است.
در این زمینه، فائز الدویری، افسر بازنشسته اردنی و کارشناس امور راهبردی و نظامی در گفتوگو با الجزیره اظهار داشت: تأسیسات فردو سه ورودی دارد که نمیتوانند مستقیماً به رآکتور هستهای ایران منتهی شوند.
وی افزود: این ورودیها به تونلهایی منتهی میشوند که ممکن است دهها متر در عمق کوه - بسته به زاویه شیب - امتداد داشته باشند و بعد از آن امکان دسترسی به تأسیسات هستهای را فراهم میکنند و عمق آن بیش از ۹۰ متر است.
این کارشناس اردنی تاکید کرد: بمب GBU-۵۷ - که به عنوان "مادر همه بمبها" توصیف میشود –برای نفوذ به تونلهای منتهی به این تأسیسات که با بتن مسلح پوشیده شدهاند، پرتاب شد.
اما این بمبها تا ۶۰ متر در زمین نفوذ میکنند و بنابراین میتوان نتیجه گرفت که حمله آمریکا ممکن است مؤثر نباشد؛ مگر اینکه بمبها به ترتیب از طریق دهانهای که توسط بمب اول ایجاد شده است، استفاده شوند که از نظر ما چنین احتمالی کاملا رد میشود.
این اظهار نظر کارشناس مذکور اردنی، در واکنش به اطلاعاتی بود که مجله انگلیسی اکونومیست به نقل از کارشناسان خود ارائه داد که تأیید کرده بودند تأسیسات فردو «یک مکان مستحکم است که با بمبهای سنگرشکن آمریکایی نمیتوان آن را نابود کرد».
به گزارش تسنیم، دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا صبح دیروز، یکشنبه، اعلام کرد که به تأسیسات هستهای نطنز، اصفهان و فردو حمله کرده است و در پیام دیگری نوشت؛ "فردو نابود شد".
حمله به تأسیسات نطنز، چه حمله از جنس خرابکاری و چه از نوع نظامی سابقه داشته است و در ۱۰ روز اخیر نیز چند بار تأسیسات روبنایی توسط صهیونیستها مورد حمله قرار گرفت، اما نام فردو به یک موضوع داغ تبدیل شده است، چرا که فردو تأسیساتی با محافظت بالا زیر زمین است که برای آمریکاییها و صهیونیستها اهمیت بالایی دارد.
درباره تحلیل این حمله چند نکته را «واقعبینانه» باید در نظر گرفت؛ نخست اینکه بههرحال حمله با بمب سنگرشکن حتماً آسیبهایی به محوطه فردو وارد میکند؛ همچنان که وقتی پیشتر نیز صهیونیستها در نطنز از طریق بدافزار استاکسنت یا منفجر کردن برخی تأسیسات اقدام میکردند، خسارتهایی وارد میشد، اما نکته تعیینکننده در این ماجرا، «تأثیر راهبردی» آن است.
توانمندی بالقوه هستهای سه رکن اساسی دارد؛ «دانش»، «تکنولوژی» و «تأسیسات».
و توانمندی بالفعل، علاوه بر اینها به تجهیزات و مواد غنیشده هم ارتباط پیدا میکند.
همانطور که پیشتر نیز بارها و بارها خود مقامات آمریکایی تأکید کردهاند، دانش، بهویژه آنگاه که بومی شود، از طریق بمباران نابودشدنی نیست.
اسرائیلیها از سال ۸۸ و با ترور شهید علیمحمدی تا امروز این مسئله را آزمودهاند؛ اگر بنابود توانمندی هستهای با ترور دانشمندان تعطیل شود، دیگر نیازی به لشگرکشی هوایی امروز نبود!
درباره تکنولوژی نیز مسئله همین است؛ ایران سانتریفیوژهایی دارد که بومی و متعلق به خود ایران هستند؛ به همین دلیل وقتی استاکسنت برخی از سانتریفیوژها را دچار اختلال کرد، توانمندی هستهای نابود نشد بلکه امروز ایران سانتریفیوژهایی در اختیار دارد که ۵۰ برابر آن سانتریفیوژهای آسیبدیدهشده، خروجی دارند.
از نظر «مواد غنیشده» نیز تصاویر و اطلاعات نشان میدهد که ایران مواد غنیشده را پیشتر منتقل کرده است و از این جهت هم مشکلی وجود ندارد.