جمهوریت و اسلامیت در نبرد با اسرائیل
بر اساس اندیشه اسلامی، مردم و حاکمیت در شرایط بحران، وظایف متقابلی دارند که رعایت آن ها موجب حفظ ثبات اجتماعی، پیروزی در نبردها و تقویت بنیانِ امت می گردد. مشارکت مردم بدون تلاش حاکمان ممکن نیست و حکومت هم بدون همراهی مردم، توفیق چندانی نمی یابد.

خبرگزاری تسنیم ـ علی اسدی؛ ایران اسلامی در این روزهایِ پسا تجاوز رژیم غاصب صهیونیستی، شاهد خلق صحنههای بینظیری از همراهی مردم و تعهد متقابل مسئولان کشور در ارائه خدمات است؛ صحنههایی که در آن، علاوه بر یادآوری لزوم پیوندِ متقابل مردم و حاکمیت در برابر تهدیدات، یادآورِ ارتباطی دوسویه که ریشه در آموزههای قرآنی و اسلامی دارد نیز میباشد.
بحرانهای اجتماعی و امنیتی، همواره از آزمونهای بزرگ جوامع بشری بودهاند؛ حاکمیت برای عبور موفق از این شرایط نیازمند مشارکت مؤثر مردم است و در مقابل مردم نیز توقع دارند که حکومت در چنین شرایطی امنیت، عدالت و کرامت انسانی آنان را حفظ نماید، شریعت مقدس اسلام بهعنوان یک مکتب جامع، خطوط این رابطه متقابل را به روشنی تبیین کرده است.
در این مجال بهمنظور تبدیل تهدید به فرصت، خوب است که این وظایف متقابل را بازخوانی کنیم.
یکی از شاخصترین وظایف مردم در شرایط بحران، اطاعت از فرماندهیِ مشروع و کمک به تقویت جبهه حق است، همانگونه که قرآن کریم در بخشی از آیه 59 سوره نساء متذکر میشود: «یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا أَطِیعُوا اللَّهَ وَأَطِیعُوا الرَّسُولَ وَأُولِی الْأَمْرِ مِنکُمْ»، ای اهل ایمان!
از خدا و از پیامبر و صاحبان امر خودتان اطاعت کنید؛ اطاعت از اولیالامر بهویژه در این شرایط، بهمنزله حفظ انسجام و اقتدار ملی می باشد.
شریعت مقدس اسلام، دفاع از کیان امت اسلامی، جهاد و فداکاری در راه دفاع از جامعه را واجب میداند.
با استناد به بخشی از آیه 75 سوره نساء که می فرماید: «وَ مَا لَکُمْ لَا تُقَاتِلُونَ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَالْمُسْتَضْعَفِینَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاءِ وَالْوِلْدَان»، شما را چه شده که در راه خدا و رهایی مردان و زنان و کودکان مستضعفی [که ستمکاران هرگونه راه چاره را بر آنان بستهاند]، نمیجنگید؟؛ جهاد در راه خدا شامل دفاع از سرزمین، دین و مردم مستضعف میشود.
همچنین صبر و پایداری مردم در این مسیر و همراهی آنان با مسئولان، گزاره مهم دیگری است که نباید از آن غافل شد، چرا که صبر، کلید عبور از بحران هاست: «وَ إِنْ تَصْبِرُوا وَ تَتَّقُوا لایَضُرُّکُمْ کَیْدُهُمْ شَیْئًا»، و اگر شکیبایی ورزید و پرهیزکاری کنید، نیرنگشان هیچ زیانی به شما نمیرساند.
(آلعمران: 120)
در مقابل، حفظ کرامت و شأن مردم از سوی حاکمیت بنا بر این حدیث شریف نبوی(ص) که میفرماید: «الخَلقُ عِیالُ اللّهِ فأحَبُّ الخَلقِ إلى اللّهِ مَن نَفعَ عِیالَ اللّه»، مردم عائله خدا هستند پس محبوبترین کس نزد خدا آن است که به عائله او سود رساند؛ منجر به حفظ سرمایه اعتماد عمومی میشود.
توزیع عادلانه منابع و مقابله با فساد، طبق این انذار قرآنی که در بخشی از آیه 7 سوره حشر آمده است: «کَیْ لا یَکُونَ دُولَةً بَیْنَ الْأَغْنِیَاءِ مِنْکُمْ»، تا [اموال] میان ثروتمندان دست به دست نگردد و همچنین تأمین امنیت و عدالت که امیرالمؤمنین علی علیهالسلام در نامه 53 نهجالبلاغه آن را مفصل شرح داده است، از دیگر وظایف حاکمیت نسبت به مردم در این دوران است.
گزاره مهم دیگری که بنا بر آموزههای دینی، در این عصر که شاخصهاش فراگیری و گسترش رسانهها میباشد، نباید از آن غفلت کرد؛ وظیفه حاکمیت در تقویت روحیه مردم از طریق اطلاعرسانی شفاف میباشد.
حکومت تا آنجا که خبر رسانیاش منجر به درز اطلاعات به نفع دشمنان نشود، باید با شفافیت در گفتار و صداقت در عملکرد، مردم را در جریان واقعیتها قرار داده و از شایعات و نااُمیدسازی جلوگیری کند.
با این تفاسیر، طبق اندیشه اسلامی، مردم و حاکمیت در شرایط بحران، وظایف متقابلی دارند که رعایت آنها موجب حفظ ثبات اجتماعی، پیروزی در نبردها و تقویت بنیانِ امت میگردد.
مشارکت مردم بدون تلاش حاکمان ممکن نیست و حکومت هم بدون همراهی مردم، توفیق چندانی نمییابد.
انتهای پیام/