الگوی صلح تحمیلی در قبال کنش‌گران مقاومت؛ از بیروت تا تهران
به گزارش مشرق، کانال تلگرامی صبح صادق نوشت:
چندین دور مذاکره حماس با طرف اسرائیلی، به صلح پایدار در نوار غزه منتهی نشد.
نتانیاهو با حمایت همه‌جانبه ترامپ علناً از طرح‌های خود برای اخراج فلسطینیان، اشغال نوار غزه و کرانه باختری و تغییر ترکیب جمعیتی این مناطق سخن می‌گوید.
علاوه‌براین در حالی‌که سناریوی جنگ تحمیلی نتوانست نتانیاهو را در دستیابی به هدف آزادسازی اسرا یاری کند، سناریوی صلح تحمیلی با کمترین هزینه ممکن، نتانیاهو را تاحدود بسیاری از مخمصه افکار عمومی داخلی نجات داد.
صلح تحمیلی به حزب‌الله، برخلاف خوش‌بینی‌های اولیه، نتوانست جنون جنگی نتانیاهو را درمان کند.
رژیم صهیونیستی در پوشش توافق آتش‌بس، حملات هدفمند خود را به زیرساخت‌های لبنان ادامه داده و تغییری در سیاست حذف کادر رهبری و نخبگی حزب‌الله ایجاد نشده است.
ارتش و دولت لبنان فاقد توان و اراده لازم برای تغییر این معادله تحمیلی بوده و آمریکا و فرانسه نیز به‌عنوان ناظران آتش‌بس، خود در مقام تحمیل این قواعد عمل کرده‌اند.
در عراق، از طریق اهرم‌های فشار و تهدیدهای داخلی و منطقه‌ای، گزینه آتش‌بس بر مقاومت اسلامی تحمیل شده است و کنشی اثرگذار برای اخراج نیروهای آمریکایی صورت نمی‌گیرد.
از این طریق، ضربات هدفمند مقاومت عراق به رژیم صهیونیستی به طور کامل متوقف شد.
در این زمینه، انصارالله یک استثناء بوده است؛ آمریکا در تلاش بود در ابتدا سناریوی صلح از موضع قدرت را بر این جنبش تحمیل کند، اما با هوشمندی و پایبندی عملی انصارالله به راهبرد «وحدت میادین»، صلح تحمیلی ترامپ نتیجه عکس داد.
به‌عبارتی، علاوه بر اینکه انصارالله صلح را بر آمریکا تحمیل کرد، حملات بازدارنده خود را به رژیم صهیونیستی با قدرت ادامه داد.
از طریق راهبرد صلح تحمیلی (که در گفتمان نتانیاهو و ترامپ به صلح از موضع قدرت معروف است)، رژیم صهیونیستی توانسته به اصل «وحدت میادین» خلل جدی وارد کند.
بنابراین، به‌نظر می‌رسد سناریوی «جنگ و صلح تحمیلی»، تقسیم کار هماهنگ‌شده رژیم صهیونیستی و آمریکا در مواجهه با محور مقاومت است.
این سناریو با تغییراتی جزئی قرار است در رابطه با ایران نیز عملیاتی شود.
هدف نهایی، تحمیل یک شکست راهبردی بر محور مقاومت به‌منظور پی‌ریزی نظم جدید است.
عقبه فکری نهفته در پس رویکردهای هماهنگ ترامپ و نتانیاهو در این اصل راهبردی استراتژیست‌ها ریشه دارد: شکست راهبردی، تنها در جنگ بعدی قابل جبران است.
مقاومت ایران اما می‌تواند برهم‌زننده این محاسبات باشد.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.